A Night at Au Lapin Agile Cabaret

Toen ik hoorde over het legendarische cabaret van de Montmartre, Au Lapin Agile (letterlijk Agile Konijn) in Parijs, besloot ik mijn vriend mee te nemen naar het huis van "lied, humor en poëzie" voor zijn verjaardag, op zoek naar een authentiek Frans ervaring. Eens bezocht door onder meer Pablo Picasso, Maurice Utrillo en Toulouse-Lautrec (die allemaal schilderijen binnen hebben hangen), heeft het cabaret sinds de eeuwwisseling live entertainment uitgedragen, waardoor het artistieke erfgoed van Montmartre goed blijft en levend.

Aankomst bij "The Rabbit"

Er was al vóór 21.00 uur een menigte gevormd. Mensen zaten buiten het iconisch roze huis met twee verdiepingen op banken geweven uit de natuur, of leunend tegen de buitenomheining opgewonden foto's aan het maken. Een paar minuten na negen uur werden de deuren eindelijk geopend door het personeel en de menigte drukte de kleine, laaghangende ingang van het huisje in.

Eerste indruk

Bij binnenkomst was het duidelijk dat ik de juiste beslissing had genomen door weken geleden een reservering te maken - terwijl we om onze jassen vroegen, kregen degenen zonder hun namen op de lijst scherp te horen dat ze buiten moesten blijven en dat ze alleen zouden worden verhuurd in als er ruimte voor is. We werden snel begeleid door een steile trap naar een grote kamer op de tweede verdieping, versierd met bewerkte houten tafels en banken, en met schilderwerk beklede muren. Een pianist speelde al een levendig deuntje. We zaten in een bankje naast de piano en een server gaf ons een glas speciale huiswijn, kersenwijn, compleet met vier met wijn doordrenkte kersen.

Afgezien van een klein schijnwerpertje op de piano hingen er slechts twee gloeilampen aan het plafond, bedekt met felrode vintage lampenkappen, terwijl de ramen waren beschilderd met levendige oliën die op gebrandschilderde ramen leken. Mijn ogen een beetje inspannend om zoveel mogelijk kunst te zien, werd ik overvallen door schetsen, schilderijen en oliewerken, wat een bewijs is van de lange ambtsperiode van de cabaret.

Misschien was het meest opvallende werk een olieverfschilderij met een flapper en een patroon die naast elkaar in een bar zaten, hun drankjes vasthielden, en verlangend in verschillende richtingen staren naar vermoedelijk verschillende redenen. Het was Picasso's "At the Lapin Agile" uit 1905.

Laat het cabaret beginnen

De kamer was helemaal vol tegen 21.30 uur, met een menigte die blijkbaar voornamelijk uit Franse klanten bestond, met slechts een paar toeristen die gefascineerd toekeken. De menigte (en geen echte ramen) betekende ook hitte, dus zorg ervoor dat je een T-shirt draagt ​​als een van je lagen - het heeft de neiging om stomende binnen te komen. Toen de show begon, was ik verrast dat de "gasten" aan de middelste tafel alle woorden kenden voor de verscheidenheid aan Franse liedjes die de avond begonnen. Nadat dezelfde gasten solo's begonnen te maken en delen van elk liedje uitvoerden, compleet met momenten van geblaf en geklap van de hond, besefte ik dat dit de groep was die ons voor de nacht zou entertainen.

De kamer kreeg meteen een familiale sfeer en ging terug naar de tijd dat gezinnen urenlang samen zaten te wachten om een ​​liedje te zingen. Van nostalgische liederen die het Frankrijk van ouds tot eerbetoon aan Montmartre en ballades afbeelden die een liefde voor wijn bevestigen, ik wilde snel dat ik een liedboek aan mijn tafel had om mee te doen.

Ik kreeg al snel de kans om in te springen tijdens het "oui, oui, oui - non, non, non" deel van "Les Chevaliers de la Table Ronde" en een persoonlijke favoriet van mij sinds de kleuterschool, " Alouette."

De Handelingen

Elk van de leden van de groep aan de hoofdtafel kreeg ongeveer twintig minuten de tijd om solo te spelen. Deze bestonden uit klassieke Franse poëzie op muziek, humoristische liederen begeleid door een akoestische gitaar en - de handeling die ik het meest betoverende vond - een vrouw die de accordeon zong en speelde. Ik werd terug in de tijd vervoerd, terwijl ze allebei de menigte opwond met dicks in de muziekzaal en hen het zwijgen oplegde met een ontroerende vertolking van 'A Saint-Lazare', een ballade over de vrouwengevangenis die ooit het nu moderne treinstation bewoonde. Tussen elke solist, de levendige, white-haired manager, gekleed in een geheel zwarte ensemble met een rode sjaal, fungeerde als circusdirecteur, het houden van het zingen in leven met een dreunende stem.

De nadelen

Hoewel ik over het algemeen van mijn avond in Au Lapin Agile genoot, waren er een paar minder positieve punten om op te noemen. Zorg ervoor dat je de badkamer gebruikt voordat je gaat zitten, want door de menigte en de voortdurende prestaties in de kleine ruimte, is het buitengewoon moeilijk om niet alleen op te staan ​​maar ook langs het donkere fluwelen gordijn te lopen dat naar de badkamers op de eerste verdieping. Ik ging tijdens een korte wisseling van solisten en kreeg bij het beëindigen de opdracht om in de "kamer van de muzikant" te wachten tot er weer een pauze was om weer op te kunnen. Dit vond ik prima, omdat ik wat lucht kon opnemen in de minder drukke ruimte, luisterden naar de muzikanten die de huidige politieke situatie bespraken en de koperen potten en pannen aan de muur hingen. Toen de tijd kwam dat ik weer naar boven mocht, werd ik door het personeel meegesleept met duwende handen en een "vite, vite." De tabellen bevatten elk drankmenu's waar alcohol en water kunnen worden gekocht. Er zijn echter geen servers aan het werk in de kamer, en het duurde tot bijna middernacht toen een gast schreeuwde om een ​​drankje, dat bestellingen snel werden genomen. Ik was aan de andere kant van de kamer, dus bleef ik droog. Na ongeveer drie uur non-stop entertainment besloten we om te vertrekken om de laatste metro naar huis te halen en de nachtlucht in te ademen.

Au Lapin Agile - Praktische informatie en openingstijden

Au Lapin Agile vereist geen reserveringen, maar het wordt sterk aanbevolen om er een te maken. De betaling voor de nacht wordt bij het verlaten van de rekening gedaan.

Locatie en contactgegevens

Adres: 22, Rue des Saules
Metro: Lamarck-Caulaincourt (lijn 12)
Open: Dinsdag tot zondag van 21.00 uur tot 01.00 uur. Gesloten op maandag.
Tel: +33 (0)1 46 06 85 87

Toegang en drinken bij Au Lapin Agile:

Het cabaret rekent momenteel een toegangsprijs van € 24 per persoon, inclusief een glas kersenhuiswijn. Een tweede glas specialiteit, whisky of cognac kost € 7, terwijl een glas Bordeaux, bier, Orangeade of Perrier € 6 kost.Houd er rekening mee dat de prijzen op elk moment kunnen veranderen.