Inhoudsopgave:
Illustere Chittorgarh Fort was de hoofdstad van 's werelds langst regerende dynastie, het koninkrijk van Mewar, voor een uitgestrekte acht eeuwen. Het wordt niet alleen beschouwd als het grootste fort in Rajasthan, het is een van de grootste forten in India en een UNESCO-werelderfgoed. Het fort was het toneel van vele dramatische en tragische gebeurtenissen in zijn tijd, waarvan sommige dienden als inspiratie voor de controversiële 2018 Indische periode drama film "Padmaavat" (gebaseerd op een episch gedicht dat de legende vertelt van koningin Padmavati, echtgenote van de 14e eeuw monarch Maharawal Ratan Singh).
Lees meer over de boeiende geschiedenis van Chittorgarh Fort en hoe je het in deze gids kunt bezoeken.
Geschiedenis
De oorsprong van het Chittorgarh-fort kan worden teruggevoerd tot de 7e eeuw, toen Chitrangad Mori van de Maurya-dynastie zijn basis zou hebben gelegd. Het fort kwam in het midden van de 8e eeuw in het bezit van Bappa Rawal, die de Mewar-dynastie vestigde. Er zijn echter conflicterende accounts over hoe dit is gebeurd. Of hij ontving het fort als bruidsschat of greep het in de strijd. Niettemin maakte hij van het fort de hoofdstad van zijn uitgebreide nieuwe koninkrijk, dat zich uitstrekte van Gujarat tot Ajmer, in 734.
Alles ging goed tot 1303, toen het fort voor de eerste keer werd aangevallen door Allaudin Khilji, brutale heerser van het sultanaat van Delhi. Was het omdat hij het sterke en strategisch gepositioneerde fort voor zichzelf wilde hebben? Of, volgens de folklore, was het omdat hij de prachtige vrouw Padmavati (Padmini) van de koning wilde en haar wilde hebben voor zijn harem?
Hoe dan ook, de uitkomst was vernietigend. Ongeveer 30.000 van de inzittenden van het fort werden vermoord, de koning werd ofwel gevangen genomen of gedood in de strijd en Padmavati bracht zichzelf in het leven (samen met de andere koninklijke vrouwen) om te voorkomen dat hij werd onteerd door Allaudin Khilji en zijn leger.
De Mewars wisten het Chittorgarh-fort terug te veroveren en de overheersing van hun koninkrijk daar in 1326 te herstellen. Rana Kumbha versterkte de meeste muren van het fort tijdens zijn regering van 1433 tot 1468. De tweede aanval op het fort vond een paar eeuwen later plaats in 1535, door Sultan Bahadur Shah van Gujarat die zijn grondgebied wilde uitbreiden. Tegen die tijd hadden de Mewar-heersers hun koninkrijk ontwikkeld tot een militaire macht waarmee rekening moest worden gehouden. Het weerhield de Sultan er echter niet van de strijd te winnen.
Hoewel de weduwe moeder van de koning, Rani Karnavati, een beroep deed op Mughal Emperor Humayun voor hulp, kwam deze niet op tijd aan. De koning en zijn broer, Udai Singh II, ontsnapten. Er wordt echter wel gezegd dat 13.000 vrouwen zichzelf collectief hebben opgeofferd in plaats van zich over te geven.
Het was een kortstondige overwinning omdat keizer Humayun de Sultan snel van Chittorgarh verdreef en de onervaren jonge Mewar-koning Rana Vikramaditya herstelde, misschien denkend dat hij hem gemakkelijk zou kunnen manipuleren.
Echter, in tegenstelling tot veel Rajput-heersers, hebben de Mewars zich niet aan de Mughals onderworpen. Er werd druk uitgeoefend, in de vorm van een slopende aanval op het fort door Mughal Emperor Akbar in 1567. Zijn leger moest tunnels graven om de fortmuren te bereiken en vervolgens de muren met mijnen en kanonnen te vernietigen om ze te doorbreken, maar uiteindelijk lukte het het overnemen van het fort in 1568. Rana Udai Singh II had al zijn uitje gemaakt, het fort achterlatend in de handen van zijn stamhoofden. Tienduizenden gewone mensen werden afgeslacht door Akbar's leger en een nieuwe ronde van massale opoffering werd gepleegd door Rajput-vrouwen in het fort.
De Mewar-hoofdstad werd vervolgens opnieuw gevestigd in Udaipur (waar de koninklijke familie blijft wonen en een deel van hun paleis in een museum heeft omgezet). Akbar's oudste zoon, Jehangir, eindigde met het teruggeven van het fort aan de Mewars in 1616 als onderdeel van een vredig alliantieverdrag. De bepalingen van het verdrag verhinderden hen echter om reparaties of reconstructiewerkzaamheden uit te voeren. Later voegde Maharana Fateh Singh een aantal paleistructuren toe tijdens zijn regeerperiode van 1884 tot 1930. De plaatselijke bevolking heeft huizen gebouwd in het fort, en vormde een heel dorp binnen de muren.
Plaats
Het Chittorgarh-fort ligt verspreid over 700 hectare bovenop een 180 meter hoge heuvel ongeveer 2 uur ten noordoosten van Udaipur, in het zuidelijke deel van de deelstaat Rajasthan. De heuvel en het fort liggen in de buurt van de Gambhiri-rivier, waardoor de omgeving bijzonder spectaculair is.
Hoe Chittorgarh te bezoeken
Het fort is ideaal bezocht tijdens een dagtocht of een uitstapje vanaf Udaipur, waar de dichtstbijzijnde luchthaven ligt. De handigste manier om daar te komen is om een auto en chauffeur te huren bij een van de vele reisbureaus in Udaipur (verwacht ongeveer 3500 rupees voor een volledige dag te betalen) en neem National Highway 27.
Degenen die met een beperkt budget reizen, geven er de voorkeur aan om met de trein naar Chittorgarh te gaan. Als je het niet erg vindt om een vroege start te krijgen (wat een goed idee is om de brandende hitte te vermijden), is de 12991 / Udaipur Stad - Jaipur Intercity Express vertrekt om 18.00 uur vanuit Udaipur en arriveert om 8.00 uur in Chittorgarh. Verwacht ongeveer 200 rupees te betalen om een autoriksja te krijgen van het treinstation naar het fort. Gedeelde auto's zijn beschikbaar voor minder geld. Om terug te keren naar Udaipur, vang de 12992 / Jaipur-Udaipur City Intercity Express terug om 07.05 uur Als alternatief, als je liever een eerder vertrek in de middag wilt, zijn er een aantal andere treinen om uit te kiezen.
De Palace on Wheels en Royal Rajasthan on Wheels luxetreinen stoppen ook bij Chittorgarh.
Het Fort van Chittorgarh is altijd gratis toegankelijk en open. Je moet echter wel een kaartje kopen als je een paar specifieke monumenten wilt bezoeken, zoals Padmini Palace (de belangrijkste attractie). De kosten zijn 40 roepies voor Indiërs en 600 roepies voor buitenlanders. De toegang is van 9.30 uur tot 17.00 uur. (laatste invoer) dagelijks.
Vanwege de omvang van het fort moet je een soort van transport hebben om je te verplaatsen. Als je geen eigen auto hebt, kun je voor de dag een fiets of een auto-riksja huren. Deze zijn verkrijgbaar bij de ticketbalie, samen met toeristische gidsen. Als u besluit een gids in te huren, moet u ervoor zorgen dat u onderhandelt en goed kiest. Hun tarieven en kennis zijn variabel.
Wacht een minimum van drie tot vier uur om de belangrijke monumenten te bekijken. Ze zijn allemaal gemarkeerd op Google Maps, wat een eenvoudige manier van navigeren biedt. Idealiter is het tijd om te genieten van de zonsondergang bij het fort.
September tot maart zijn de beste maanden om het fort te bezoeken, want de zomerse hitte (van april tot juni) is behoorlijk woest en dit wordt gevolgd door het moessonseizoen tot eind augustus. Chittorgarh ontvangt niet veel regen, dus het blijft tijdens de moesson onaangenaam warm.
Zorg voor zonbescherming, zoals een hoed, zonnebrandcrème en comfortabele wandelschoenen.
Houd er rekening mee dat er apen in het fort zijn. Ze hebben de neiging zich te gedragen, maar kunnen onvoorspelbaar zijn en worden daarom het best vermeden.
Bovendien betekent het feit dat het fort vrij is om binnen te gaan, dat veel plaatselijke bewoners rondhangen. Vrouwtjes, vooral buitenlanders, krijgen mogelijk ongewenste aandacht en voelen zich soms ongemakkelijk.
Als je liever in Chittorgarh verblijft in plaats van het te bezoeken tijdens een daguitje, is Chittorgarh Fort Haveli een fatsoenlijke budgetoptie die zich binnen de fortmuren bij Rampole Gate bevindt. Tarieven variëren van 1500 tot 2500 roepies ($ 20 tot $ 34) per nacht voor een dubbele. Het prachtig gerenoveerde Padmini Haveli Guesthhome, in het dorp in het fort, is ook een geweldige plek om te verblijven. Verwacht te betalen 3.500 tot 4.500 rupees per nacht, inclusief ontbijt.
Padmini Havel heeft een restaurant op het dak dat heerlijke vegetarische gerechten uit Rajasthani serveert. Het is een verfrissende plek om de dag te eindigen of lunchen.
Wat te zien
Het betreden van het fort is een ervaring op zich, omdat je door zeven enorme versterkte stenen poorten gaat die worden genoemd pols . Het fort wordt momenteel gerestaureerd en gerenoveerd en de werken zullen naar verwachting in 2020 voltooid zijn. Tot die tijd is het helaas niet allemaal toegankelijk.
Padmini Palace, niet verrassend, trekt de grootste menigte. Dit witte gebouw met drie verdiepingen is eigenlijk een replica uit de 19e eeuw van hoe de oorspronkelijke woning van koningin Padmavati er misschien uitzag. Maharana Sajjan Singh gaf de opdracht om in 1880 te worden gebouwd. Helaas is veel ervan vervallen. De meeste mensen bezoeken het alleen vanwege de beroemde legende die ermee verbonden is. De andere authentieke plekken van het fort zijn meer dan de moeite van het bekijken waard.
Het uitgestrekte 15e-eeuwse paleis van Rana Kumbha is het grootste gebouw in het fort en geeft aan hoe glorieus zijn bewind geweest moet zijn. Het suggestieve paleis van Rana Ratan Singh II is in de 16e eeuw toegevoegd en ligt afgezonderd aan een meer aan de verre noordkant van het fort. De locatie, weg van het centrale monumentengebied, betekent dat het minder druk is en een geweldige plek is voor fotografie.
Het fort heeft twee markante torens - Vijay Stambha (de toren van de overwinning) die werd opgericht door Rana Kumbha om zijn triomf te markeren over Mohammed Khilji van Malwa in de 15e eeuw en de Kirti Stambha (de toren van roem), gebouwd door een jain uit de 12e eeuw koopman om de eerste Jain te verhogen tirthankara (spirituele leraar) Adinath.
De vele waterlichamen van het fort, om een groot leger te onderhouden, zijn van belang. De belangrijkste is het pittoreske Gaumukh-reservoir aan de westelijke kant van het fort, niet ver van Vijay Stambha. Het wordt beschouwd als heilig door de lokale bevolking en heeft vis erin die je kunt voeden.
Chittorgarh Fort wordt ook geassocieerd met een andere beroemde historische figuur in India, Meera Bai, een spirituele dichter en een vrome volgeling van Heer Krishna. Ze trouwde in het begin van de 16e eeuw met Mewar-prins Bhojraj Singh. Nadat hij in de oorlog was gedood, werd gezegd dat ze weigerde zich te binden sati (gooide zichzelf op zijn brandstapel) en verhuisde naar Vrindavan om haar toewijding aan Heer Krishna te bevorderen. De Meera-tempel in de buurt van Vijay Stambha is aan haar gewijd. Er zijn tal van andere goed onderhouden tempels te zien, waaronder enkele prachtige ingewikkeld gesneden Jain-tempels.
De plaats waar koninklijke crematies plaatsvonden, bekend als Maha Sati , is een met gras begroeide grond onder Vijay Stambha. Blijkbaar is het waar de koninklijke vrouwen van Rajput zichzelf ook hebben geïnfiltreerd. Rajput-vrouwen houden elk jaar in februari een jaarlijkse Jauhar Mela-processie in het fort om de dapperheid van hun voorouders te herdenken die deze dood koos voordat ze onteren.
Als je graag verhalen wilt horen over de geschiedenis van het fort en de personages die erbij betrokken zijn, wil je misschien nog even terug blijven om de avondgeluids- en lichtshow bij te wonen in het fort.
Wat anders te doen in de buurt
Er is genoeg te doen in de omgeving om een volledige dag te bezetten. Als je wilt gaan winkelen, vermijd dan iets te kopen in Chittorgarh fort (je betaalt te veel en / of krijgt producten van slechte kwaliteit). Kruip in plaats daarvan naar de markten in de stad Chittorgarh. Populaire zijn Sadar Bazaar, Rana Sanga Market, Fort Road Market en Gandhi Chowk. Je vindt een scala aan goederen, waaronder metaalwerk, textiel, miniatuurschilderijen, traditionele Thewa-sieraden, leren schoenen, poppen en handgemaakt speelgoed. Akola-bedrukte stoffen, gemaakt van plantaardige kleurstoffen, zijn een specialiteit van de regio.
Nagri, ongeveer 25 minuten ten noordoosten van Chittorgarh langs de rivier de Bairach, was een belangrijke oude stad die bekend staat als Madhyamika. Opgravingen hebben er punch-marked munten gevonden waarvan wordt aangenomen dat ze dateren in de tijd rond de 6e eeuw voor Christus. Rajasthan's oudste Vishnu-tempel, uit de 2e eeuw voor Christus, werd ook ontdekt in Nagri. De stad bloeide tijdens de Mauyan en Gupta-periode en bleef tot de 7e eeuw een belangrijk religieus centrum. Het is nu in ruïnes, hoewel oude munten blijkbaar nog steeds opduiken.
Er zijn meer dingen te zien in het dorp Bassi, ongeveer 15 minuten verder van Nagri. Ambachten zoals sculpturen, aardewerk en houtwerk zijn een hoogtepunt. Andere attracties zijn tempels, stapputten en cenotaven.
Als je over de weg reist van Udaipur naar Chittorgarh, kan de Sanwariyaji-tempel gewijd aan Heer Krishna, op de snelweg worden bezocht, ongeveer 50 minuten van Chittorgarh. Het is onlangs groots herbouwd en ziet er boeiend uit.
