Inhoudsopgave:
- Inchecken bij het Hanoi Hilton
- Amerikaanse krijgsgevangenen in het Hilton in Hanoi
- De realiteit van het Hanoi Hilton wordt elders verteld
- Kennismaken met het Hanoi Hilton
Niets bereidt u voor op hoe griezelig Hoa Lo Prison in Hanoi, Vietnam kan zijn. Een bezoek aan het "Hanoi Hilton" kan zorgen voor verdriet, afkeer en, afhankelijk van uw politiek, verschillende smaken van verontwaardiging.
Vergeet het 'Hanoi Hilton' dat bloederig is beschreven door overlevenden als John McCain en Robinson Risner, of films zoals het Hanoi Hilton . De vertoningen van de gevangenis richten zich op het lijden van Vietnamese revolutionairen die hier werden opgesloten (en soms geëxecuteerd) toen de Fransen de meesters van Vietnam waren aan het begin van de 20e eeuw.th eeuw.
Wanneer de Amerikaanse krijgsgevangenen verschijnen, worden ze gepresenteerd als gladgeschoren, goed behandeld en aardig met hun ontvoerders - allemaal in een enkele kamer, onopgemerkt onder toezicht van John McCain's gevangen vluchtpak.
Niettemin is de Hoa Lo-gevangenis een bezoekje waard, al was het maar om de koloniale ervaring te ervaren zoals de Vietnamezen het geschikt achten om het te vertellen, en raad aan de verhalen die onnoemelijk zijn door de stille muren en boeien op een prominente plek. Wandelen door het hedendaagse Hanoi Hilton
Wat je ziet van de hedendaagse Hoa Lo-gevangenis is eigenlijk alleen het kleine zuidelijke deel van het hele gevangeniscomplex op de dag van vandaag; het grootste deel van de gevangenis werd halverwege de jaren negentig gesloopt om plaats te maken voor de Hanoi Towers, een glanzend kantoor en een hotelcomplex dat zo doordrenkt was van kapitalisme dat het Ho Chi Minh met afschuw vervuld zou hebben.
Het huidige complex kan worden betreden via de poort aan de Hoa Lo-straat, bij Vietnamese gedetineerden bekend als 'de mond van het monster'. Deze deur is versierd met de woorden Maison Centrale , of "centraal huis", een gemeenschappelijk Frans eufemisme voor stadsgevangenissen. (De gevangenis in Conakry, Guinee is nog steeds bekend als Maison Centrale tot op de dag van vandaag.)
Een geïllustreerde wandeltour door de Hoa Lo Prison is online te lezen.
Inchecken bij het Hanoi Hilton
Hoa Lo Prison werd tussen 1886 en 1901 door de Fransen gebouwd, met een bijkomende renovatie in 1913. De Franse koloniale bestuurders dachten een voorbeeld te zijn van Vietnamese agitators voor onafhankelijkheid, en wat is een betere manier om dat te doen dan een gevangenis recht in de midden in de stad?
Een verblijf in het Hanoi Hilton was geen feest. Vanaf de eerste dag was Hoa Lo gruwelijk overvol - terwijl zijn maximale capaciteit 600 gevangenen was, waren meer dan 2000 binnen zijn muren tegen 1954 opgesloten.
Gevangenen in Hoa Lo werden op de grond geketend en werden vaak door de bewakers geslagen. De "E" -kapel (hierboven afgebeeld) huisvestte politieke gevangenen, die in een zitpositie werden geboeid en in twee rijen werden gerangschikt. Aan het ene uiteinde van de palissade staat een latrine, in het zicht van andere gevangenen.
De executies werden uitgevoerd in de Hoa Lo-gevangenis door middel van een mobiele guillotine, die nog steeds in de buurt van de dodencel van de gevangenis staat.
Ongewenst hadden de Fransen in Hoa Lo een incubator voor revolutie gebouwd. De gevangenen van Hoa Lo leerden over het communisme via mond-tot-mondreclame, en er werden notities doorgegeven en geschreven in onzichtbare inkt, samengesteld uit medische materialen. Ten minste vijf toekomstige algemene secretarissen van de Vietnamese Communistische Partij brachten hun vormingsjaren door in de Hoa Lo-gevangenis.
Amerikaanse krijgsgevangenen in het Hilton in Hanoi
Terwijl het Amerikaanse buitenlandse beleid zich richtte op Indochina, zou de brouwerijoorlog tussen de twee helften van een onlangs onafhankelijk Vietnam de Hoa Lo-gevangenis opnieuw transformeren.
De in Hanoi gevestigde communistische regering van Noord-Vietnam had de Hoa Lo-gevangenis willen houden als herinnering aan het Franse geweld. Maar een groeiend aantal Amerikaanse krijgsgevangenen riep op tot een verandering van plannen.
In de huidige Hoa Lo-gevangenis wordt de Amerikaanse krijgsgevangene-ervaring in de Hoa Lo-gevangenis gepresenteerd - witgekalkte , eigenlijk - in twee displays gemaakt om eruit te zien als comfortabele barakken. Vroeger was dit gebied echter de gevreesde 'blauwe kamer', waar nieuwe gevangenen werden ondervraagd en gemarteld als ze zich niet aan de regels hielden. Voormalig POW Julius Jayroe vertelt over zijn eerste ervaring in de Blue Room:
"Ik werd naar Hanoi gebracht en in de Knobby Blue Room in de New Guy Village-sectie van het beruchte Hanoi Hilton (Hoa Lo Prison) geïntroduceerd. De balans van die nacht, de volgende dag en de volgende nacht, doorstaan marteling (strak manchetten, touwen, slagen) voor het weigeren om informatie te geven die verder gaat dan naam, rang, sn en dob. "
Niets in de hedendaagse Blauwe Kamer getuigt van de foltering die binnen haar muren is opgelopen; in plaats daarvan tonen vrolijke foto's strakke krijgsgevangenen die een kerstdiner maken, naast displays van de gezuiverde persoonlijke bezittingen van de gevangenen.
De realiteit van het Hanoi Hilton wordt elders verteld
Je zult de Amerikaanse kant van Hoa Lo Prison uit boeken moeten halen die zijn geschreven door voormalige gasten van het Hanoi Hilton. De volgende krijgsgevangenen bij Hoa Lo schreven uiteindelijk boeken over hun ervaringen.
Admiraal James Stockdale werd in eenzame opsluiting gehouden terwijl hij in Hoa Lo was - hij verwondde zichzelf om te voorkomen dat de Vietnamees hem als een propaganda-instrument zou gebruiken. Na zijn vrijlating in 1973 werd de admiraal vrijgelaten Een Vietnam-ervaring: tien jaar reflectie vertellen over zijn jaren in het Hanoi Hilton.
Brigadegeneraal Robinson Risner was de senior ranking POW in Hoa Lo Prison. Risner bracht uiteindelijk een autobiografie uit, The Passing of the Night: My Seven Years as a Prisoner of the North Vietnamese , waarin zijn ervaringen als krijgsgevangene in Hoa Lo worden beschreven.
Senator en 2008 Republikeinse president benoemde John McCain werd neergeschoten in 1967 en beperkte zich tot Hoa Lo van 1967 tot 1973. Zijn neerstorten en martelen waren zo slecht dat van hem niet was verwacht dat hij zou leven, maar werd door zijn mede-krijgsgevangenen weer gezond. McCain vertelde later zijn Hoa Lo-ervaring in zijn boek Geloof van mijn vaderen .
De Amerikaanse POW-ervaring in Hoa Lo Prison inspireerde de film Het Hanoi Hilton die interviews met ex-krijgsgevangenen gebruikte als bronnen voor de bloederige martelsequenties die in de film zijn opgenomen.
Kennismaken met het Hanoi Hilton
De makkelijkste manier om naar de Hoa Lo Prison te reizen, is per taxi - 1 Pho Hoa Lo ligt precies op de hoek van Pho Ha Ba Trung, ten zuiden van het Hoan Kiem-meer aan de rand van de Franse wijk. Lees meer over transport in Hanoi, Vietnam.
De gevangenis is elke dag van de week geopend van 08.00 uur tot 17.00 uur, met een lunchpauze van 11.30 uur tot 13.30 uur.
