"Must-see" -plaatsen in Engeland, Schotland en Wales

Windsor kasteel

Niemand weet zeker wie Stonehenge heeft gebouwd, maar wetenschappers weten er de hele tijd meer over. Wie ze ook waren, ze verzamelden zich hier al 5000 jaar geleden - en mensen worden nog steeds aangetrokken door deze mysterieuze aanwezigheid op Salisbury Plain, tienduizenden jaren later.

De eerste keer dat ik Stonehenge zag, hadden een vriend en ik besloten om de Vernal Equinox te bezoeken. De eerste dag van de lente is een van de keren dat de zon op één lijn komt met verschillende stenen bogen en lateien tot een dramatisch effect en voor een onbekend doel.

We kwamen vroeg aan, parkeerden en wandelden over een modderig veld naar het monument. Niemand anders was daar en we liepen er vrij omheen. Poseren voor elkaars camera's, leunend tegen de stenen en doen alsof we Druïden waren.

Het lijkt nog niet zo lang geleden, maar de dingen zijn dramatisch veranderd sinds Stonehenge de focus werd van hedendaags hedendaagse heidense en new-age-vieringen. Duizenden verschijnen nu om de zonsopgang van de langste dag te vieren - Summer Solstice at Stonehenge.

Om dit te beschermen werd Stonehenge in de jaren tachtig door UNESCO tot werelderfgoed verklaard. Toegang is nu gecontroleerd. Het monument is afgeboord en het is niet langer mogelijk om het centrum van de stenen cirkel te betreden tijdens de normale openingstijden, zoals we deden. U kunt echter buiten die uren nog steeds op afspraak toegang krijgen. (De online applicatie van English Heritage vraagt ​​wat voor soort ceremonie je wilt uitvoeren).

Sinds de opening van een nieuw bezoekerscentrum in 2013 is Stonehenge een stuk aangenamer om te bezoeken. Archeologen en antropologen hebben letterlijk het landschap op een paar kilometer afstand van het monument ingegraven en ze hebben enkele verrassende nieuwe ideeën bedacht die je op de site grondig kunt verkennen.

Snowdonia

Snowdonia heeft diepe glaciale valleien en enkele van de oudste rotsen op aarde. Fossiele schelpenfragmenten gevonden op de top van Mt Snowdon zijn de overblijfselen van het leven op een zeebodem 500 miljoen jaar geleden. Opeenvolgende ijstijden vormden de bergen van het Snowdonia National Park, in Noord-Wales, waardoor hun profielen glad werden geslepen. Verrassend genoeg zijn deze bergen niet bijzonder hoog - Mt. Snowdon, de hoogste piek in het bereik, is slechts 3.560 voet. Maar er is een onmiskenbare aanwezigheid in de manier waarop hun broedende massa over brede, U-vormige valleien hangt.

Dit is een geweldig land voor bergwandelingen en zachtere vrijetijdswandelingen, maar ook voor paardrijden, fietsen en ponyrijden. Het is ook een van de meest dramatische landschappen in het Verenigd Koninkrijk en heeft het snelst veranderende weer. Een geweldige manier om beide te zien, is door naar de top van Wales te reizen met de Snowdon Mountain Railway.

de muur van Hadrianus

Toen het Romeinse Rijk begon af te brokkelen, bouwden de Romeinen een verdedigingsmuur, in het noorden van Groot-Brittannië, van Carlisle tot Newcastle-on-Tyne, om te voorkomen dat de Picten vanuit Schotland binnenvielen. Niemand weet hoe lang het heeft geduurd, want problemen in de rest van Europa trokken de Romeinen weg van dit noordelijkste bereik van hun rijk.

Tegenwoordig zijn er ongeveer 73 kilometer overblijfselen van de muur te vinden - veel van die overblijfselen vormen stenen hekken, stenen schuren en de kasseien in stabiele binnenplaatsen.

Opgravingen in Vindolanda, een fort en een dorp aan de muur van Hadrianus, geven een fascinerend kijkje in het leven van een Romeins legioen aan de rand van het rijk. Tentoonstellingen in Vindolanda en het nabijgelegen Romeinse legermuseum bevatten schrijnend bewijs van het leven van de Romeinse soldaat in Groot-Brittannië. Inbegrepen zijn zeldzame brieven naar huis, geschreven in inkt op hout, met het verzoek om warme kleding en sokken.

De muur is natuurlijk niet alles wat overblijft van de 400 jaar dat de Romeinen Groot-Brittannië bezetten. U kunt meer Romeins Groot-Brittannië bezoeken in Wroxeter Roman City en The Roman Baths in Bath.

York Minster

Britse bezoekers verkozen tot York Minster, de grootste middeleeuwse gotische kathedraal in Noord-Europa, een van de zeven wereldwonderen van Groot-Brittannië. Het is niet verrassend. Deze enorme en prachtige gotische kathedraal is als niets anders in het Verenigd Koninkrijk. Het duurde ongeveer 250 jaar om te bouwen - tussen 1220 en 1472, maar er was waarschijnlijk al een Romeinse basiliek op de site al in 306 A.D. En dat kan zijn gebouwd op de top van een Romeins fort.

Het onlangs gerestaureerde 600 jaar oude Oostfront heeft een glas-in-loodraam zo groot als een tennisbaan - de grootste strook middeleeuwse glasramen ter wereld.

Als je geïnteresseerd bent in verbazingwekkende statistieken en eigenzinnige feiten, geven deze Fantastic Facts About York Minster je genoeg munitie voor je volgende pubquiz of trivia-spel. En er is nog veel meer te zien en te doen in York, de middeleeuwse stad van de Bijoux in Groot-Brittannië.

Yorkshire-mensen doen nog steeds afternoontea zoals het hoort - met rijk gebak, nette broodjes en een bodemloze theepot. De beste plaats om 's middags thee te drinken na een bezoek aan York Minster is Bettys Cafe Tea Rooms, een andere beroemde instelling in de stad York.

De Romeinse baden en de pompkamer

Van heilige Romeinse warmwaterbron tot een 18e-eeuwse spa en inspiratie voor Jane Austen, Bath vermaakte de high society en kalmeerde hun pijn en jarenlang.

Een heilige fontein, mogelijk gewijd aan een Romeinse godin, verwijst naar de oorsprong van de uitgebreide Romeinse baden die zijn ontstaan ​​rond een natuurlijke hete bron in wat nu de stad Bath is. Geluk en geografie wisten de site te beschermen, beschouwd als de best bewaarde religieuze spa uit de antieke wereld. Het was het enige Romeinse bad ter wereld dat werd gevoed door een natuurlijke hete bron, in plaats van kunstmatig verwarmd water, dus voor de ouden die het bezochten, was het veel meer dan een waterig vrijetijdscentrum.

Het complex dat je nu kunt bezoeken, omvat ook de Pump Room uit de 18e eeuw, waar hippe mensen ooit socialiseerden en "de wateren namen". De meeste romans van Jane Austen hadden vroeg of laat een 'seizoen' van eersteklas manjachten in Bath. Je kunt nog steeds drinken uit Bath's natuurlijke hete bron voordat je in de Pump Room gaat lunchen.

Stratford on Avon

Naar Stratford on Avon gaan, lijkt misschien een beetje cliché, maar wat dan? Wees geen reissnelle - er valt veel te genieten.

Volgens mijn Britse vrienden is Stratford-upon-Avon de beste plaats om Amerikanen in het Verenigd Koninkrijk te vinden. Het is goed dat ze een beetje ironisch zijn. Ze zijn al heel jong ondergedompeld in Shakespeariana - zelfs als ze het niet weten.

Voor de rest van ons is een bezoek aan de geboorteplaats van de man die door velen wordt beschouwd als de grootste schrijver die de Engelse taal ooit heeft geproduceerd, een geweldig dagje uit, ongeveer twee en een half uur - per trein of auto - ten noordwesten van Londen. Terwijl je daar bent, kun je het volgende opnemen:

• Anne Hathaway's Cottage, hier afgebeeld. Het voorhuwelijkse huis van de vrouw van Shakespeare ligt ongeveer anderhalve kilometer buiten Stratford, in Shottery.
• De geboorteplaats van Shakespeare, het meest bezochte literaire monument in het Verenigd Koninkrijk. Je kunt de kamer waarin de bard is geboren zien.
• The Mary Arden House, de prachtige Tudor-boerderij van de moeder van Shakespeare.
• Hall's Croft, de thuisbasis van de oudste dochter van Shakespeare, Susannah, en haar rijke en succesvolle dokter.
• Holy Trinity Church, de site van de begrafenis van Shakespeare en een prachtige middeleeuwse kerk op zich.

Natuurlijk gaat Shakespeare niet over stenen en mortel en zou een bezoek aan Stratford niet compleet zijn zonder een partijtje te nemen in het Royal Shakespeare Theatre. Zelfs als je je altijd hebt afgevraagd waar al het gedoe over ging, zal de fantasierijke en soms oneerbiedige stijl van het bedrijf je ogen openen.

Ijzeren brug

De ijzeren brug overspande een wilde kloof van de rivier de Severn bij Coalbrookdale in 1779. IJzerstichters en ontluikende industriëlen haastten zich om het te zien.

Een enorm aantal vroege industrieën verzamelden zich rond deze opvallend mooie rivierkloof in het landelijke Shropshire in de late 18e eeuw. Zelfs in zijn eigen tijd was de kloof beroemd om zijn technologische wonderen. Tijdgenoten beschreven het als "de meest buitengewone wijk ter wereld". En zoveel van die vroege industrialisatie overleefde tot in de 20e eeuw, dat het verhaal van de producten die de industriële revolutie op zijn weg hebben gezet, en de machines die ze maakten, nog steeds zichtbaar wordt verteld. Met zijn 18e-eeuwse ovens, fabrieken, werkplaatsen en kanalen werd de Ironbridge Gorge bekend als "The Birthplace of Industry".

Tegenwoordig zijn er 10 musea op 80 hectare in de Iron Bridge Gorge die op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat. De bekroonde musea variëren van China en tegelfabrikanten tot een complete, opnieuw ontworpen Victoriaanse stad, Blists Hill. Ironbridge Gorge is enorm populair bij gezinnen en iedereen die geïnteresseerd is in vroege industrieën.

Het kasteel van Edinburgh

Hoog boven op wat wordt beschouwd als een uitgestorven vulkaan, is Edinburgh Castle een oud fort in het hart van de hoofdstad van Schotland. Het heeft de stad bijna 1000 jaar lang gedomineerd. De bezienswaardigheid is van vrijwel overal in Edinburgh zichtbaar.

Het kasteel heeft door de jaren heen veel toepassingen gehad. In de 18e en 19e eeuw was het een gevangenis voor zeilers. Sommigen zitten gevangen in hun kerkers en hebben graffiti achtergelaten op hun gevangenismuren, gevaren met John Paul Jones, oprichter van de Amerikaanse marine.

Elk jaar bezoeken meer dan een miljoen mensen Edinburgh Castle, duizenden om de Edinburgh Military Tattoo bij te wonen, een kleurrijk spectakel van de Schotse regimenten, compleet met doedelzakken, tartans en veel paarden, die elk jaar in augustus worden gehouden.

Voor een ongewoon uitkijkpunt van het kasteel, beklim Arthur's Seat, Edinburgh's andere uitgedoofde vulkaan.

Kasteel van Caernarvon

Caernarvon Castle was een symbool van koninklijke macht in een land vol kastelen en een van de best bewaarde voorbeelden van de ring van staal van Edward I in Wales.

Koning Edward I, bekend als Longshanks, omsingelde Wales met kastelen, in de 13e eeuw, als een manier om de opstandige Welsh te onderdrukken en de Engelse macht over hen te versterken. Hij had het kasteel van Caernarvon bedoeld als een koninklijke residentie en de zetel van zijn regering in Noord-Wales. De eerste prins van Wales werd daar geboren in 1284. De laatste, ZKH Prins Charles, werd in 1969 in Caernarvon geïnvesteerd in een op de hele wereld uitgezonden ceremonie.

Caernarvon is het mooiste van de vele kastelen van Edward, die nog steeds overal in Wales te vinden zijn. Maar de kastelen van Edward zijn slechts een deel van het opmerkelijke aantal kastelen dat je in Wales kunt bezoeken, van de prehistorische burchten en Normandische kastelen tot de forten van de Welshe vorsten. Hier zijn enkele andere bezienswaardige dingen.

Het Royal Pavilion

De Britten hebben een uitdrukking voor te veel van het goede. Het is "overdreven", zeggen ze. Als ooit een gebouw een voorbeeld is van het concept van over de top het is het Royal Pavilion, Brighton, het prachtige zomerhuis gebouwd door George IV toen hij prins-regent was.

Regerend als Regent voor zijn vader, George III (die dacht dat hij boos was), had George IV een reputatie voor gokken, vrouwenkunsten en over het algemeen leven in een stijl die het hele tijdperk weerspiegelde.

In het begin van de 19e eeuw gaf zijn architect, John Nash, een gietijzeren raamwerk rond een oudere, eenvoudigere boerderij en, nou ja, ging gewoon gewoon naar de stad. Het pseudo-Indiase paleis, met Chinees geïnspireerde interieurs, is een rel van kleur, dure stoffen, kristal en verguldsel. Het is erg populair, een must voor bezoekers en slechts ongeveer een uur met de trein van Londen.

St Ives

Cornwall, met zijn zuidkust van brede zandstranden en de noordkust van dramatische kliffen en grotten, zijn kleine havens en vissersdorpjes, trekt al heel lang kunstenaars en vakantiegangers aan uit het Verenigd Koninkrijk en daarbuiten.

St. Ives is de belangrijkste kunstenaarskolonie van het gebied met vissershuisjes, steile geplaveide steegjes, ambachtswinkels en het mildste klimaat van Groot-Brittannië. De levendige culturele scène wordt aangevoerd door de Tate St. Ives, een van de nieuwste nationale kunstgaleries van het VK, waar belangrijk lokaal werk wordt getoond, evenals reizende exposities uit de Britse nationale kunstcollectie.

Typisch voor een kunstenaarsgemeenschap, zijn er ook zeer goede restaurants en charmante hotels - om nog te zwijgen van de palm in de schaduw gestelde stranden.

Lunch op Porthminster Bouillabaisse, gemaakt van lokale zeevruchten in het Porthminster Beach Cafe met uitzicht op een van die palmachtige stranden. Of zoek je weg naar 45 Fore Street naar het pretentieloze Sea Food Cafe, voor de lokale vangst. Kies je vis en schaaldieren uit een gekoelde kast en vertel het personeel dan hoe je het wilt laten koken.