De Ierse Samhain-traditie

Voordat Halloween werd gemaakt als de spookachtige oktobervakantie, vierde Ierland Samhain. In feite wordt de naam Samhain nog steeds in bepaalde tradities gebruikt en is hetzelfde woord dat in de moderne Ieren naar de hele maand november verwijst. Het was echter 1 november dat traditioneel bekend stond als Samhain, wat letterlijk vertaald betekent het "einde van de zomer" en wordt uitgesproken als zeug-een . Dit was het einde van het Keltische jaar, het begin van de winter, en een tijd voor reflectie, die allemaal in één werd samengevoegd.

Maar waarom is de "Samhain" in Ierland, 1 november, hetzelfde als "Halloween", 31 oktober? Het geheim zit in de traditionele Keltische kalender-overlevering.

Geloof dat uit de duisternis licht komt

Een van de Keltische eigenaardigheden was het concept van alles dat in het duister begint en dan naar het licht toe werkt. Dit betekent dat het jaar begon met het seizoen van de winter, en de dagen begonnen bij zonsondergang van wat we nu zien als "de vorige dag". Dit betekent dat, volgens Celtic tijdwaarneming, de nacht van 31 oktober een integraal onderdeel was van Samhain, bekend als oiche shamhna of "avond van Samhain". Dit komt tenslotte ook tot uiting in het moderne "Halloween", wat op zichzelf "All Hallow's Evening" betekent, en is op die manier ook gewoon een voorloper van 1 november.

De datum was ook elk jaar heel belangrijk in een veel grotere betekenis. Heel erg zoals soltices en equinoxen, Samhain was één van de vier "kwartdagen" van de Keltische kalender, samen met Imbolc (1 februari, begin van de lente - ook bekend als Saint Brigid's Day), Bealtaine (1 mei, begin van de zomer) en Lughnasa (1 augustus, begin van de oogst).

In het Keltische jaar markeerde Samhain het begin van de winter - en daarmee ook het begin van het jaar. Je zou dus kunnen zeggen dat Samhain ook de Keltische oudejaarsavond was.

Helaas hebben we geen hard bewijs over hoe de Samhain-festiviteiten werden uitgevoerd in de prechristelijke tijden. Samhain lijkt een specifiek Ierse traditie te zijn geweest en voor het eerst genoemd door christelijke kroniekschrijvers, hoewel het zeer waarschijnlijk is dat het al lang voordat ze verschenen en de traditie documenteerde, bestond.

Onze beste gok is dat feesten ongeveer een week voor een paar dagen aan weerszijden van de huidige Samhain-dag heeft plaatsgevonden. Na al het eten, is alles op orde gebracht, want de winter komt eraan!

Voorbereiding op de winter

De voorbereidingen van Samhain concentreerden zich hoofdzakelijk rond vee en ander vee. Gegevens suggereren dat alle leden van de kudde werden gevangen en in omhuizingen of schuurtjes in de buurt van de woning werden gebracht. Dieren die te zwak bleken om de winter te overleven, werden afgeslacht. Dit was niet om enige rituele redenen, maar het ging louter om puur praktische overwegingen. Hun slachting hielp de voorraadkast voor de winter te vullen.

Tegelijkertijd moesten alle maïs, fruit en bessen worden geoogst en opgeslagen. Er is nog steeds een wijdverspreid geloof in Ierland dat na 1 november alle fruit betoverd en dus oneetbaar is. De Pooka zou in Samhain vrij rondlopen - een zwart, lelijk paard met rode ogen en het vermogen om te praten. Het griezelige beest had ook een voorliefde voor ontvoeringen (als je zo stom was om een ​​rit te accepteren) en werd gedacht te urineren op alle bessenstruiken (wat verklaart waarom er geen bessen werden verzameld na Samhain).

Gemeenschappelijke activiteiten

Veel legendes van de legendes rond Samhain hebben betrekking op de grote vergaderingen die op dat moment plaatsvonden.

Dit was het moment om de balans op te maken van de huidige situatie en beslissingen te nemen over toekomstige activiteiten voor het nieuwe jaar. De meeste van deze bijeenkomsten vonden plaats op de heuvel van Tara of op de oevers van het meer. Over het algemeen werd in deze periode een wapenstilstand afgesproken om ervoor te zorgen dat er ontmoetingen konden plaatsvinden tussen gezworen vijanden en dat diplomatie en sociale activiteiten zover mogelijk verder gingen dan stam- en politieke grenzen. Misschien hielp het dat alle schulden in het Samhain-seizoen moesten worden afgewikkeld.

Geestelijke activiteiten waren een ander integraal onderdeel van het feest. Traditioneel waren alle vuren geblust toen oiche shamhna inzette, waardoor dit de donkerste nacht van het jaar werd. De vuren werden vervolgens opnieuw verlicht, wat het begin van het nieuwe jaar markeert.

De traditie zegt dat druïden een enorm vuur hebben aangestoken op de heuvel van Tlachtga (bij Athboy, County Meath) en dat brandende fakkels daarna naar elk huishouden werden gedragen gedurende de nacht (wat fysiek onmogelijk was maar een mooi verhaal oplevert).

We moeten allemaal offers brengen

Er was meer dan één ritueel met vuur bij Samhain en de meest beruchte van allemaal was de "rieten man". Deze waren in wezen een kooi gemaakt van stro en vlechtwerk die ruwweg leek op een menselijke vorm, maar was toen gevuld met (levend) offerplechtigheden. Deze offers omvatten levende dieren, krijgsgevangenen of gewoon impopulaire buren. De ongelukkige wezens werden vervolgens verbrand in de "rieten man".Maak je geen zorgen - andere rituelen hadden te maken met verdrinken. Gelukkig nieuw Keltisch jaar!

Voordat je denkt dat Halloween absoluut het minst griezelige is van deze twee gerelateerde feestdagen, moet je weten dat deze menselijke offers niet als de norm moeten worden gezien. Hoewel er ongetwijfeld offers werden gebracht, hadden ze mogelijk alleen melk en koren in de aarde gemorst. En er kunnen zelfs nachtelijke menselijke activiteiten zijn geweest die verband houden met vruchtbaarheidsrituelen. Het werd als een goed voorteken beschouwd als een vrouw zwanger werd in Samhain!

The Non-Human Touch bij Samhain

Terug naar de spookachtige connectie: niet iedereen die meedeed aan de Samhain-feesten was noodzakelijk menselijk … of van onze wereld. De nacht van 31 oktober tot 1 november was een tijd "tussen jaren" voor de Kelten. Gedurende deze tijd waren de grenzen tussen onze wereld en de andere wereld (s) flexibel en open.

Niet alleen de Pooka was op stap. De boon sidhe (banshee) kon 's nachts door mensen worden gedood, feeën waren zichtbaar voor menselijke ogen, de onderwereldpaleizen van de "adel" (een Ierse titel voor feeën) stonden open voor komen en gaan. Mensen zouden kunnen drinken met machtige helden en hun prachtige bovenaardse metgezellen op bed leggen … zolang je geen fouten begaat, regels overtreedt of zelfs het meest belachelijke taboe overtreedt. De kans op pech was groter dan de kansen op een goed avondje uit - dus de meeste mensen kozen voor een stille nacht in, met hun deuren veilig op slot.

Last but not least, was Samhain ook een tijd waarin de doden de aarde konden bewandelen, met de levenden konden communiceren en oude schulden konden inroepen. Dus wees voorzichtig met die klop op de deur.

"Druïdische" verwarring

Dit alles behoort tot het conservatieve beeld van Samhain, maar veel new age-auteurs hebben hun eigen bloeitijd toegevoegd aan dit oude feest.

Kolonel Charles Valency is de schuldige van vele uitvindingen. In de jaren 1770 schreef hij uitvoerige verhandelingen over de oorsprong van het "Ierse ras" in Armenië. Veel van zijn geschriften zijn al lang in de ban van de gekken, maar een zekere Lady Jane Francesca Wilde droeg zijn fakkel in de 19e eeuw en schreef 'Irish Cures, Mystic Charms and Superstitions' - die nog steeds wordt genoemd als een gezaghebbend werk.

Samhain ondertussen gemuteerd in All Hallows E'en en Halloween. Samhain of Halloween wordt nog steeds op verschillende manieren in Ierland gevierd - compleet met waarzeggerij en speciale maaltijden.