North Carolina's State Symbols in een oogopslag

De officiële symbolen van de staat Tar Heel

In 1933 deed de Federatie van Damesclubs in Noord-Carolina een resolutie en de Algemene Vergadering van North Carolina nam het over, waardoor de mezen de staatsvogel werden. Er was echter een klein probleempje. De bijnaam van de chickadee was de 'tomtit' en leiders hielden niet noodzakelijkerwijs van het idee dat North Carolina 'de tomtit state' was. De resolutie werd snel ingetrokken.

In 1943 begon de BirdClub van Noord-Carolina een campagne om een ​​nieuwe staatsvogel te kiezen. De campagne werd gepubliceerd in kranten, tijdschriften, scholen en lokale vogel- en natuurverenigingen. Meer dan 23.000 stemmen werden uitgebracht en 26 verschillende vogels werden genomineerd. Genomineerden waren onder meer de wilde kalkoen, de merel, de tanger en de catbird. De stem van de hoofdstemmer was echter de kardinaal, die meer dan 5.000 stemmen kreeg. De duif was de tweede topkeuze.

Met een zeer uitgestrekte habitat is de kardinaal te vinden over het grootste deel van de Verenigde Staten, in het noorden naar Canada en diep in Midden-Amerika. Het mannetje heeft het hele jaar door een helder rood verenkleed met een zwart gezichtsmasker, terwijl het vrouwtje verschillende tinten bruin, grijs en rood kan hebben.

De staat boom van North Carolina

In 1963 werd de dennenboom aangewezen als staatsboom van North Carolina. Er zijn acht soorten pijnboom in de staat (Oostelijk Wit, Loblolly, Longleaf, Pek, Vijver, Shortleaf, Tafelberg en Virginia), maar geen enkele variëteit is de "officiële". Veel mensen beschouwen de Long Leaf Pine als de officiële variëteit van de staat, voornamelijk vanwege het feit dat de hoogste burgerlijke eer van North Carolina "The Order of the Long Leaf Pine" wordt genoemd.

Omdat het snel groeit en goed groeit in zanderige of zure grond (wat de meeste van onze grond is), is de "Pinus palustris" de meest voorkomende boom in de staat. Het wordt de longleaf pine genoemd omdat het inderdaad de langste behoeften heeft in de dennenfamilie - naalden die tot meer dan 18 centimeter lang kunnen worden! Deze boom is gemakkelijk te identificeren omdat de naalden altijd in trossen van drie groeien. De loofden kunnen verschillende eeuwen oud zijn, met een langzaam groeiende die meer dan 300 jaar oud is.

De zuidelijke lange bladpijnboom, een iets andere boom, is de officiële staatsboom van Alabama.

De staatsviss van North Carolina

Twee vissoorten zijn gekozen om de staat North Carolina te vertegenwoordigen, een in 1971, de andere in 2005. De ene is de enige zoetwatervis die in Noord-Carolina voorkomt, terwijl de andere eigenlijk illegaal is om te verkopen. Beide vissen zijn inheems in de staat North Carolina, waarvan er één in de bergen ligt en één meer langs de kustwateren. Een daarvan is een vrij veel voorkomende en populaire vis voor lokale vissers, terwijl men eigenlijk vrij strenge wetgeving heeft met betrekking tot de aankoop / verkoop ervan (dankzij de federale beschermde status).

In 1971 wees de General Assembly van North Carolina de Red Drum Channel Bass aan als de officiële staat zeewatervis. Meestal gevonden langs kustwateren, kan de bas (ook bekend als roodbaars, Spottail Bass of gewoon rood) tot 75 pond wegen. In 2007, als gevolg van het afnemende aantal, maakte president George W. Bush de vis tot een federaal verboden soort, wat betekent dat iemand die gevangen is in federale wateren niet kan worden verkocht.

Degenen die gevangen zijn in de wateren van staten, zijn legaal om te verkopen. Dus als je hier op vist met de bedoeling het vlees te verkopen (wat veel mensen doen), wees je dan bewust van wie het water bezit waarin je bent! Locals kennen deze als channel bass, spottail bass en redfish. Op volwassen leeftijd kunnen deze vissen 100 ponden worden en 5 voet lang zijn! De Outer Banks of North Carolina herbergen legendarische verhalen over rode trommels, en dat is wat de meeste mensen die in de wateren waden, zoeken.

In 2005 heeft de Algemene Vergadering van Noord-Carolina de zuidelijke Appalachian Brook Trout aangenomen als de officiële zoetwaterforel van de staat. De forel is gekozen omdat het de enige soort zoetwatervis is die in Noord-Carolina voorkomt. Omdat het de neiging heeft om te gedijen in koelere wateren, wordt het vaak gevonden in de bergen van North Carolina. Locals noemen deze vis "spikkels", "gespikkelde forel," of "brookies." Je kent deze vissen door hun onderscheidende kleur: een olijfgroene bovenkant met donkergroene aftekeningen op hun rug en staarten die lijken op wormen. Vissers zoals deze omdat ze bijzonder delicaat vlees en een uitstekende smaak hebben, plus dat ze meestal best bereid zijn om kunstmatig of natuurlijk aas te nemen. Grotendeels, worden zij niet groter dan 6 duim, en wegen niet meer dan een half pond.

Denk dat het een beetje ongewoon is dat North Carolina een officiële staatsvis heeft (en twee op dat!)? Dat is nog maar het begin. Bekijk de rest van de symbolen van Noord-Carolina, inclusief onze officiële drank, onze officiële dans, de North Carolina State-vogel, reptielen, honden en meer. Hier is een blik op alle staatssymbolen van Noord-Carolina.

De staat Wildflower van North Carolina

In 2003 keurde de Algemene Vergadering van North Carolina de Carolina-lelie (Lilium michauxii) als de officiële wilde bloemenstaat goed.

De bloem kan door de staat heen worden gevonden en kan tot vier voet hoog worden. Meestal met 1 tot 3 bloemen, is maximaal zes bloemen mogelijk. De bloembladen zijn roodachtig oranje met bruine vlekken en zijn naar achteren gebogen, zodat de uiteinden elkaar overlappen.

De Carolina Lily groeit overal in het zuidoosten van de Verenigde Staten, van Maryland tot Florida, en bloeit zo laat als oktober (hoewel het meest voorkomt in juli tot augustus).

Bekijk de rest van de symbolen van North Carolina. De staatssymbolen van Noord-Carolina.

De staatsboot van North Carolina

In 1987 overwoog de Algemene Vergadering van North Carolina opties voor een officiële staatsboot. Op basis van de Outer Banks-geschiedenis van de staat werd de shad-boot gekozen om de staat te vertegenwoordigen.

De shad-boot, genoemd naar het type vis dat werd gebruikt om te vangen, was een klein vaartuig dat speciaal was ontworpen voor het navigeren over de waterwegen rond de Outer Banks. Grotere kunstnijverheden waren niet manoeuvreerbaar genoeg, dus een specifiek ontwerp was nodig. De ondiepe romp van de elft en de eenvoudige navigatie maken hem ideaal voor ondiepe wateren en geluiden, waar het weer snel kan veranderen. Inheemse bomen zoals cipres, witte ceder en jeneverbes werden gebruikt voor de bouw, de lengte van de boot was meestal ongeveer 28 voet. De boten waren echter erg duur om te produceren en de bouw van de shad-boot stopte in de jaren 1950.

Er zijn eigenlijk maar kleine shadboten over op Roanoke Island. Een daarvan is te zien in het Creef Boothuis van George Washington in Manteo. Een andere, oorspronkelijk gebouwd in 1904, is te zien in het Museum van de Albemarle in Elizabeth City.

The State Fruit of North Carolina

In 2001 verklaarde de Algemene Vergadering van North Carolina de Scuppernong-druif als de officiële vrucht van de staat. De Scuppernong (vitis rotundifolia) is een muscadine-druif en was de eerste druif die op Amerikaanse bodem werd gekweekt. Genoemd naar de Scuppernong-rivier, een zwartwaterrivier die door Tyrrell County en Washington County stroomt in de Albemarle Sound aan de kust van North Carolina.

In 1524 maakte een Italiaanse ontdekkingsreiziger, Giovanni de Verrazano, kennis met de druivensoort terwijl hij de Cape Fear Valley verkent. Sir Walter Raleigh noteerde ook de overvloed aan druiven in 1584, toen hij zei dat de regio "zo vol van druiven was dat de zeer kloppende en sterke stijging van de zee hen overspoelde." In de hele wereld is een dergelijke overvloed niet te gevonden." In 1585 was zelfs gouverneur Ralph Lane verbaasd over het druivenras en beschreef de kust als 'de knapste aarde onder de hemel, zo rijk aan zoete bomen die rijke en aangename druiven van zo'n grootheid, maar toch wild, zoals Frankrijk brengen, Spanje of Italië is niet groter. '

Het staatsmotto van North Carolina

In 1893 koos de Algemene Vergadering van North Carolina "Esse Quam Videri" als officieel motto van de staat.

Het motto, samen met de datum 20 mei 1775, is op het staatswapen en het zegel van de staat.

Genomen uit Cicero's "Over Vriendschap", kan de uitdrukking letterlijk vertaald worden "Er zijn er maar weinig die begiftigd met deugd liever dan lijken te zijn." Zelfs nog eens vertaald, en eenvoudig gezegd, heeft de ambtenaar van North Carolina het als "te zijn, eerder dan te lijken te zijn".

Tot de Algemene Vergadering dit motto koos, had North Carolina er geen, waardoor het een van de weinige staten (en de enige van de oorspronkelijke dertien) zonder één was.

Bekijk de rest van de symbolen van North Carolina. De staatssymbolen van Noord-Carolina.

De vlinder van de staat van North Carolina

De volgende keer dat je buiten bent, kijk eens naar de eerste vlinder die je ziet. Er is een goede kans dat het de staatsvlinder van North Carolina is. De oostelijke tijgervormige zwaluwstaart, wetenschappelijk bekend als Papilio glaucus, werd in juni 2012 aangewezen als staatsvlinder van North Carolina. De vlinder komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika en is een van de meest voorkomende en gemakkelijkst te herkennen soorten in de oostelijke VS.

Het is algemeen aanvaard dat de oostelijke tijgervogelzwamstaart de eerste Noord-Amerikaanse vlindersoort was die geïllustreerd werd. John White - een kunstenaar en cartograaf die de gouverneur was van de Roanoke Island kolonie (die bekend werd als de Lost Colony) - trok de soort eerst in 1587 tijdens een expeditie voor Sir Walter Raleigh in Virginia.

Deze vlinders zijn meestal vrij gemakkelijk te identificeren dankzij hun opvallende kleuren. Het mannetje is meestal geel met vier zwarte strepen op elke vleugel. Vrouwtjes zijn meestal geel of zwart. Je vindt ze van de lente tot de herfst en meestal rond de randen van bossen, in open velden, in tuinen of langs bermen.

Ze hangen meestal rond de toppen van bomen, maar ze drinken graag van plassen op de grond (soms in grote huddles of clusters). Ze houden van bossen, vlakke grasvelden, beken en tuinen, maar ze zullen ook naar stadsparken en -terreinen dwalen.

Als het op eten aankomt, geven ze de voorkeur aan de nectar van stevige planten met felrode of roze bloemen. Je zult dan vaak een vlinderactiviteit tegenkomen die bekendstaat als puddelen, waar een groep zich verzamelt op modder, vochtig grind of regenplassen. Ze nemen de aminozuren uit deze bronnen op en nemen deze op, wat helpt bij hun reproductieproces. Als je een puddelende groep ziet, is dit waarschijnlijk een groep jonge mannetjes. De mannetjes plassen meestal pas in hun eerste paar dagen en vrouwtjes verzamelen zich niet in groepen.

North Carolina is in goed gezelschap met deze selectie hiervan als hun vlinder, omdat de staten Alabama, Delaware, Georgia, South Carolina en Virginia allemaal ook de oostelijke tijgervlinderzwaluwstaart hebben gekozen als hun officiële staatsvlinder (of als hun officiële staatsinsect ). North Carolina heeft een apart staatsinsect - de gemeenschappelijke honingbij.

Deze vlinders zijn niet schadelijk, maar de vrouw van deze soort geeft soms de indruk dat ze een bijzonder gemene roofdier is, en bootst de waarschuwingssignalen na van de hoogst giftige vlinder van de Pipevine-zwaluwstaart.

Bekijk de rest van de symbolen van Noord-Carolina, inclusief onze officiële vogel, vissen, drinken, dansen en meer.