Inhoudsopgave:
Winderige stad
De belangrijkste mogelijkheid om de al lang bestaande bijnaam van de stad uit te leggen is natuurlijk het weer. Een verklaring voor Chicago dat het een natuurlijk luchtig gebied is, is dat het aan de oevers van Lake Michigan ligt. Een ijskoude wind blaast Lake Michigan af en vegen door de straten van de stad. Chicago's wind wordt vaak "The Hawk" genoemd.
Er bestaat echter nog een populaire theorie dat "Windy City" een verwijzing was naar Chicago's overdreven spraakzame inwoners en politici, die als "vol hete lucht" werden beschouwd. Voorstanders van de "windzak" zien meestal een artikel uit 1890 van New York Sun-krantenredacteur Charles Dana.
Destijds concurreerde Chicago met New York om de Wereldtentoonstelling van 1893 te hosten (uiteindelijk won Chicago) en Dana zou zijn lezers hebben gewaarschuwd om de 'onzinnige beweringen van die winderige stad' te negeren. Velen verwerpen deze redenering nu als een mythe.
Onderzoeker Barry Popik heeft bewijs gevonden dat de naam al in de jaren 1870, verschillende jaren vóór Dana, al goed ingeburgerd was. Popik heeft ook referenties opgegraven waaruit blijkt dat het fungeerde als een letterlijke verwijzing naar het winderige weer in Chicago en een metaforische prik bij de zogenaamd opschepperige burgers. Omdat Chicago eerder zijn briesje op het meer had gebruikt om zichzelf te promoten als zomervakantieplek, concluderen Popik en anderen dat de naam "Windy City" misschien is begonnen als een verwijzing naar het weer en vervolgens een dubbele betekenis kreeg naarmate het profiel van de stad toenam. laat-19e eeuw.
Interessant is dat, hoewel Chicago misschien zijn bijnaam heeft gekregen mede vanwege zijn felle wind, het niet de meest wrede stad in de Verenigde Staten is. In feite hebben meteorologische enquêtes vaak mensen als Boston, New York en San Francisco een hogere gemiddelde windsnelheid gegeven.
