Charlotte Liberty Walk Tour

Charlotte Liberty Walk

Aan de voorzijde van Wells Fargo Plaza vindt u de eerste halte van de wandeling. Een granieten monument bevindt zich op het terrein van de Liberty Hall Academy, oorspronkelijk bekend als Queen's College. Het werd in 1913 opgericht door de dochters van de Amerikaanse revolutie om de Trustees of Liberty Hall te eren.

Liberty Hall Academy werd gebouwd als een klassieke academie in de late jaren 1700, met de plannen om er een college van te maken. Toen de Amerikaanse Revolutie escaleerde, werden de lessen opgeschort en werd het gebouw veranderd in een ziekenhuis voor gewonde Amerikaanse troepen en later Britse troepen. Het college zou nooit herstellen van de oorlog. Het zou naar Salisbury verhuizen en Liberty Hall zou als een middelbare school in Charlotte heropenen. Meer informatie over Queen's College is te vinden op de volgende site. Ga naar beneden Tryon richting Third Street voor de volgende marker - de originele site van Queen's College. Je vindt een marker op de grond voor Wells Fargo Plaza.

Queen's College

Queen's College begon in 1760, als Liberty Hall Academy. Er zijn plannen gemaakt om het in een college om te zetten. Leiders besloten om te betalen voor het college werd betaald door een belasting van zes pence per gallon op alle rum of andere "alcoholische likeuren" gebracht in de provincie. Koning George III van Engeland zou het college echter niet steunen en ontkende een handvest. Omdat het college niet onder de controle van de Church of England zou staan, wilde George niet dat een instelling 'problemen bij de mensen aanwakkerde en de hel opschrikte om belastingen aan Engeland te moeten betalen'.

Het college heette nu "Queen's Museum" en werkte zonder een charter. Een tweede verzoek om ondersteuning vanuit Engeland werd ingediend en geweigerd. Deze weigering wekte de curatoren van de school ernstig. Hoe kan iemand letterlijk duizenden kilometers verderop dicteren hoe zijn leven zou kunnen verlopen en hoe zijn kinderen zouden worden opgevoed?

George's angsten bleken goed gefundeerd te zijn. Het was op het college, geloven sommige historici, dat de eerste discussies plaatsvonden die leidden tot de aanneming van een Mecklenburg Declaration of Independence op 20 mei 1775. In die verklaring verzaakten de rebelse kolonisten van Charlotte Town voor eens en voor altijd elke trouw naar de koning van Engeland.

Terwijl de gevechten in de Amerikaanse Revolutie escaleerden, werden de lessen opgeschort en werd het gebouw veranderd in een ziekenhuis voor gewonde Amerikaanse troepen. De Britse generaal Cornwallis nam uiteindelijk het gebouw over en gebruikte het als een ziekenhuis voor zijn eigen gewonde mannen. De Britten verwachtten een gemakkelijke tijd in Charlotte Town, maar vonden alles behalve. Om slachtoffers te verbergen, werden dode Britse soldaten begraven in verborgen graven achter het gebouw. Na het verliezen van verliezen in het gebied, zou Cornwallis Charlotte ontvluchten en het gebouw bijna in puin achterlaten. Het college zou nooit herstellen van de oorlog. Het zou naar Salisbury verhuizen en Liberty Hall zou als een middelbare school in Charlotte heropenen.

Als het college de Revolutionaire Oorlog had overleefd, zou Charlotte - niet Chapel Hill - de eerste openbare universiteit van het land hebben opgeëist. In plaats van nog steeds de oudste openbare instelling in het land te zijn (zoals Chapel Hill dat vandaag doet), is Queen's College een voetnoot in de geschiedenis, waarin de vastberadenheid van vroege kolonisten om vrij te zijn wordt getoond.

De huidige Queen's University in Charlotte heeft geen band met deze school, maar heeft de naam wel als inspiratie gebruikt.

Vervolg Tryon Street en steek Fourth Street over. Ongeveer halverwege de volgende kruising, vind je een markering op de grond.

Site van het Britse kampement

Van september tot oktober 1780 was het Britse leger gelegerd in Charlotte. Er waren ongeveer 4000 mensen, inclusief officieren, soldaten, loyalisten, arbeiders, sutlers en kampvolgers. Dit omvatte een aantal slaven die hun vrijheid waren beloofd als ze zouden weglopen van hun meesters en zich bij de Britse kant zouden aansluiten. Het kampement maakte een vierkant gecentreerd op het gerechtsgebouw, dat zich op het kruispunt van Trade and Tryon-straten bevond. De marker zit hier in wat het meest zuidelijke deel van hun kamp zou zijn geweest. Op het kruispunt werden vier kanonnen opgesteld.

Net voorbij de marker op de grond staat een historische marker naast de weg.

De slag om Charlotte

Op 26 september 1780 bereikte het Britse leger, onder het commando van generaal Cornwallis, Charlotte Town, direct aan wat nu South Tryon Street is. De Britten verwachtten weinig of geen weerstand van de 'twintig huizen gebouwd op twee straten' die haaks liepen, waar een gerechtsgebouw stond.

Het gerechtsgebouw werd gesteund door 10-meter hoge bakstenen pilaren. De ruimte eronder werd gebruikt als een marktplaats. Toen de Britse cavalerie naderde, werden ze geconfronteerd met musketvuur van een kleine groep Amerikaanse troepen die zich aan de zijkanten van de straat en onder het gerechtsgebouw verborgen. Dit was de militie van North Carolina (onder kolonel William Richardson Davie), de opgelopen militie van de provincie Mecklenburg (onder kapitein Joseph Graham), en de militie van de Lincoln County (onder majoor Joseph Dickson). Hoewel ze niet verwachtten de Britten in te halen, wilden ze wel een goed gevecht leveren en hen zoveel mogelijk problemen bezorgen.

De Britse cavalerie brak, trok zich terug en werd opnieuw aangeklaagd. Maar ze werden opnieuw teruggedreven door musketvuur. Lord Cornwallis zelf reed naar boven en bekritiseerde scherp de troepen. Ze gingen weer verder en omringden het gerechtsgebouw toen een derde salvo hen weer terug duwde.

De Amerikanen, wetende dat ze overweldigd waren, trokken zich terug in North Tryon Street. De Britten volgden totdat ze een modderige kreek bereikten (waar de Brookshire Expressway tegenwoordig ligt). Ze hielden stand en dwongen de Britten om te stoppen en verder te gaan.Na twee volleys trokken de Amerikanen zich terug en vervolgden de Salisbury Road (nu North Tryon Street). Ze kwamen bij een kleine kreek ongeveer drie mijl van de stad (de plaats waar tegenwoordig de huidige Rosedale-plantage staat). De Patriotten namen opnieuw een standpunt in en dwongen het Britse leger opnieuw om te stoppen en verder te gaan. Opnieuw overweldigd, begonnen de Amerikanen zich terug te trekken.

Vanaf dit punt waren de Amerikanen in wezen aan het rennen voor hun leven, met beide kanten op te paard. De Britse cavalerie haalde de Amerikanen in de buurt van Sugar Creek Church en kapitein Graham werd zwaar gewond en voor dood achtergelaten. Op "Sassafras Fields" (vlakbij de campus van de UNC Charlotte vandaag) werden verschillende Amerikanen gedood en gewond. Toen de Britten Mallard Creek bereikten, vonden ze het belangrijkste Amerikaanse leger, onder generaal William Lee Davidson, aan de andere kant. Het werd donker, dus de Britten besloten om de achtervolging in te trekken en keerden terug naar Charlotte.

Generaal Cornwallis had de inwoners van Charlotte Town enorm onderschat, omdat hij verwachtte snel door het gebied te trekken en zijn verovering van de Carolina's te voltooien. Hij zou hier een paar dagen moeten stoppen om zich te hergroeperen. Zijn mannen werden ziek, eten was schaars en hij was omringd door vijandige vijanden. Twee weken later zou hij het duizelingwekkende nieuws van de Britse nederlaag bij King's Mountain horen en terugkeren naar South Carolina. De hier ingenomen tribune verhinderde Cornwallis om North Carolina te vangen en gaf de Amerikanen de tijd om de gevangenneming van Cornwallis in Virginia op te zetten.

Cornwallis zou klagen dat Charlotte "een aangenaam dorp was, maar in een verdomd opstandig land" en naar de stad verwijzen als "een ware horde van rebellie." Trotse Charlotteans ontvingen een woord en gaven de bijnaam 'The Hornet's Nest'.

Onafhankelijkheidsplein

Op 20 mei 1775 werden de burgers van Mecklenburg County de eerste in de Amerikaanse koloniën die zich vrij en onafhankelijk verklaarden van de koning van Groot-Brittannië. De onafhankelijkheidsverklaring van Mecklenburg werd ondertekend door vertegenwoordigers in het gerechtsgebouw van het graafschap, dat zich op het kruispunt van Trade and Tryon bevond. Deze verklaring ging de Verenigde Staten Declaration of Independence met meer dan een jaar vooraf. De volledige tekst van de Mecklenburg-verklaring staat op een plaquette op deze site.

Een paar dagen later werd kapitein James Jack naar het Continental Congress in Philadelphia gestuurd. Hij droeg een kopie van de verklaring en een brief aan het Congres om de procedure goed te keuren. Het Congres vertelde Jack dat ze steunden wat er was gedaan, maar het was voorbarig om een ​​verklaring van onafhankelijkheid in het Congres te bespreken.

De verklaring werd voor het eerst volledig gepubliceerd door Dr. Joseph McKnitt Alexander op 30 april 1819 in een krant in Raleigh. Volgens Alexander was zijn vader, John McKnitt Alexander, de griffier tijdens de eerste vergadering. Tijdens de vergadering kregen de afgevaardigden bericht dat de slag bij Lexington was uitgevochten in Massachusetts en de Britten kolonisten hadden aangevallen. De afgevaardigden van Charlotte waren woedend en besloten alle banden met de kroon te verbreken.

Dr. Alexander zei dat de oorspronkelijke verklaring van Mecklenburg bij een brand in 1800 werd vernietigd, maar zijn artikel werd geschreven van een "ware kopie" die zijn vader hem had nagelaten, die nu was overleden.

De "Meck Dec" zou in latere jaren een fel bediscussieerd onderwerp zijn, zonder absoluut bewijs dat het ooit heeft bestaan. Er is overvloedig bewijs dat naar elke kant wijst, en zelfs Thomas Jefferson woog op de kwestie. Hij was een scepticus.

Volg de richting van de straatstenen en sla linksaf op Trade Street. Wanneer u de kruising oversteekt, zoekt u naar de klok en parkeert u aan uw linkerkant.

Thomas Polk Park

Dit park herdenkt Kolonel Thomas Polk - vroege kolonist, landmeter, staatswetgever, Vrederechter, oprichter van Mecklenburg County en van Charlotte, en een kolonel in het Amerikaanse Continentale Leger, dienend onder Generaal Washington, tijdens de revolutie. Zijn huis stond schuin aan de overkant van dit park. Twee stenen in dit park geven meer details over het leven en de prestaties van Polk. Andere stenen vertellen de vroege geschiedenis van Charlotte en Mecklenburg County en zijn de moeite waard om te lezen.

Vervolg over Trade Street en kijk naar rechts. Er is geen markering of aanduiding, maar er is een groot hotel waar de volgende site stond.

Cook's Inn

Tijdens een tournee door de zuidelijke staten in 1791 bracht president George Washington de nacht van 28 mei door in Charlotte. Hij werd vermaakt door kolonel Thomas Polk in zijn huis aan het plein en waarschijnlijk verbleven in Cook's Inn, aan de overkant van de straat van deze locatie. Toen de president de volgende ochtend vertrok, liet hij een doos met witte pruiken achter. Vele jaren later zou mevrouw Cook een deel van dit poeder op het haar van kinderen aanbrengen en hen vertellen dat ze zich altijd moeten herinneren dat ze het poeder van president Washington op hun haar hadden. Washington genoot niet van zijn verblijf in de regio en merkte later op dat Charlotte "een onbeduidende plaats" was.

Vervolg over Trade Street tot je bij de kruising met Church Street komt. Steek Church Street over en stop, blijf aan de linkerkant van Trade. Zoek naar een marker voor het park.

Captain James Jack Homesite

James Jack was een kapitein in de Mecklenburgse militie. Hij woonde hier en leidde de taverne die eigendom was van zijn vader Patrick Jack. Toen de Mecklenburg-verklaring en de Mecklenburg-resolves op 20 mei en 31 mei 1775 werden ondertekend, bood Captain Jack aan om naar Philadelphia te rijden en hen aan het Continentale Congres te presenteren en daar vervolgens te ontmoeten. Dit was een lange en moeilijke reis en was vooral gevaarlijk omdat de documenten die hij bij zich droeg als verraderlijk werden beschouwd door een Britse regeringsfunctionaris die ze in zijn bezit vond. Een bronzen standbeeld van kapitein James Jack, op weg naar Philadelphia, bevindt zich in de Trail of History in Little Sugar Creek Greenway, ten oosten van hier.

Je zou een grote kerk aan je rechterkant moeten zien. Steek de Trade Street over en vervolg de Church Street (richting de kerk).

Eerste Presbyteriaanse kerk

In 1815 zetten commissarissen van Charlotte dit stuk land opzij voor een stadskerk. Het eerste gebouw begon in 1818 en werd voltooid in 1823. Het was een niet-confessionele kerk, eenvoudigweg bekend als 'De stadskerk'. Predikers van vele christelijke denominaties predikten hier van tijd tot tijd, maar de meesten waren Presbyterianen. De Charlotte Presbyteriaanse congregatie begon in 1821. In 1835 betaalde John Irwin de hypotheek af en markeerde het eigendom voor de Presbyteriaanse kerk. In 1841 betaalde de congregatie de resterende hypotheek af en ontving de titel van het pand. Het begraafterrein achter de kerk, nu bekend als Settler's Cemetery, werd ook door de stad gereserveerd.

Loop langs de kerk tot je bij het kruispunt op Fifth Street komt. Er zou een kerkhof aan uw linkerhand moeten zijn.

Settler's Cemetery

Op deze begraafplaats liggen de overblijfselen van de meeste oprichters en vooraanstaande burgers van Charlotte en Mecklenburg County. Het is een openbare begraafplaats en is niet gelieerd aan de nabijgelegen First Presbyterian Church.

Er is een kaart bij de ingang die je zal helpen de graven te vinden van Thomas Polk en zijn vrouw Susanna Spratt Polk, het oudste graf op de begraafplaats (Joel Baldwin, 1776), een gedenkteken voor North Carolina Gouverneur Nathaniel Alexander en een gedenkteken voor generaal majoor George Graham

Op de Fifth Street-kant van de begraafplaats, aan een muur bevestigd, bevindt zich een reeks markeringen die een korte geschiedenis van Charlotte en Mecklenburg County beschrijven.

Verlaat de begraafplaats via de kruising Church / Fifth Street (die je bent binnengegaan) en ga Fifth Street op richting Tryon. (Je zou rechtsaf naar de vijfde gaan als je tegenover de begraafplaats staat). Er is geen markering of aanduiding, dus neem het in terwijl je gaat. Net voordat je bij Tryon bent, ben je op de volgende site.

Lijn van de American Retreat

Langs de North Tryon Street vochten de Amerikaanse milities tegen het hele zuidelijke Britse leger. Hun doel was niet noodzakelijk om te verslaan, maar alleen om uit te stellen. Kolonel William R. Davie leidde de cavalerie van de militie van North Carolina enkele maanden voordat de Britten het gebied binnenvielen. Omdat zijn groep zo ongeveer de enige in het gebied was, waren ze cruciaal om de Britten uit Noord-Carolina te houden.

In de Battle of Charlotte verdedigde Davie, samen met kapitein Joseph Graham en de opgekomen militie uit de provincie Mecklenburg, het gerechtsgebouw (dat zich in het midden van Trade and Tryon-straten bevond). Nadat hij herhaalde salvo's had afgevuurd en de Britse cavalerie had gedwongen zich terug te trekken en de tijd nam om zich te hergroeperen, trokken de Amerikanen zich terug langs de Salisbury Road (tegenwoordig North Tryon Street) voorbij deze plek. Verderop op de weg stopten ze twee keer om een ​​verdedigingslinie te vormen, waarbij ze telkens de Britten vertraagden. Tegen de tijd dat de Britten de belangrijkste Amerikaanse troepen acht mijlen ten noorden van de stad bereikten, was het laat op de dag en trokken ze zich terug naar Charlotte. Het zuidelijke Britse leger bezette Charlotte 16 dagen en trok toen, na de Amerikaanse overwinning op King's Mountain te hebben gehoord, terug naar South Carolina.

Blijf Fifth Street volgen tot je N. College raakt. Je zou een Holiday Inn-hotel moeten zien met een standbeeld vooraan.

Standbeeld van koningin Charlotte

Dit beeld toont Queen Charlotte in een tuin met haar honden. Het werd gefinancierd door een particulier en ligt tegenover het Holiday Inn op de kruising van North College en East Fifth streets. Sla rechtsaf N. College in, terug richting Trade Street. Nogmaals, er is geen marker of plaque, dus neem de site in terwijl je loopt.

Dr. Ephraim Brevard Homesite

Op de hoek van Trade and College straten is de site van de Ephriam Brevard homesite. Hij woonde hier in 1775.

Hij was eigenlijk blind aan één oog, maar hij ging nog steeds naar Princeton, trainde als arts en doceerde aan Queen's College. Hij trouwde met Martha, de dochter van Thomas en Susanna Polk en hielp zowel de Mecklenburg Declaration of Independence als de Mecklenburg Resolves schrijven. Hij diende als een officier en later als een chirurg tijdens de revolutie en werd gevangen genomen tijdens de val van Charleston in 1780. Omdat hij een officier was, kon hij ervoor kiezen om naar huis te worden gestuurd, maar hij bleef in Charleston om de Amerikaanse gevangenen te bedienen. Omdat hij voortdurend bij hen in de buurt was, kreeg hij dezelfde koorts die veel van zijn medesoldaten doodde. Hij keerde terug naar Mecklenburg, waar hij stierf kort nadat hij zijn wil had gedaan. Zijn vrouw Martha was gestorven terwijl hij in oorlog was en zijn dochter, ook wel Martha genoemd, werd grootgebracht door haar grootouders, Thomas en Susanna Polk.

Zijn zuster Mary was getrouwd met brigadier-generaal William Lee Davidson, die stierf tijdens de slag bij Cowan's Ford. Het nabijgelegen Davidson College is naar hem vernoemd.

Sla rechtsaf naar Trade Street (terug naar het plein). Voordat je bij het plein komt, vind je een plaquette.

Thomas Polk Homesite

Op deze site stond het huis van kolonel Thomas Polk. Hij was een vroege kolonist, een staatswetgever, een vrederechter, een landmeter, de grondlegger van Mecklenburg County en van Charlotte, en een kolonel in het Amerikaanse continentale leger onder generaal Washington tijdens de revolutie. Toen de Brit Charlotte bezet hield, gebruikte generaal Cornwallis het huis van Polk als zijn hoofdkwartier. President George Washington bezocht Charlotte op 28 mei 1791 en werd hier vermaakt.

Ga door richting het plein.

Nathanael Greene Marker

De laatste plek op de wandeling is een marker ter ere van Nathanael Greene.

Nadat de Amerikanen verloren tijdens de slag om Camden, werd generaal Horatio Gates ontheven van zijn taken. Generaal George Washington selecteerde Nathanael Greene als de nieuwe commandant in het zuiden. Hoewel hij geen belangrijke veldslagen zou winnen, zou hij ervoor zorgen dat de Britse generaal Cornwallis het Britse leger uit North Carolina en naar Virginia zou verplaatsen, waar ze uiteindelijk verslagen zouden worden.

Greene leidde het zuidelijke leger op een campagne tegen de resterende Britse posten in South Carolina tot alleen Charles Town, S.C. bleef. Op 14 december 1782 verlieten de Britten Charles Town en zeilden weg naar West-Indië en naar Groot-Brittannië.