De 10 langste rivieren in Peru

De 10 langste rivieren in Peru

Met een lengte van 1.100 mijl (1.771 km) is de Ucayali-rivier (Río Ucayali) de langste rivier in Peru en een belangrijke zijrivier van de Amazone. De Ucayali begint in de Ucayali regio van Peru, een resultaat van de samenvloeiing van de Río Urubamba en de Río Tambo.

De rivier loopt direct naar het noorden voordat ze de grote havenstad Pucallpa bereikt. De Ucayali gaat verder op een ongeveer noordelijke koers door de Peruaanse jungle totdat deze het Pacaya-Samiria National Reserve bereikt (een van de vele beschermde natuurgebieden in Peru en een populair reservaat voor het spotten van rivierdolfijnen, reuzenotters en lamantijnen), op welk moment het gaat in noordoostelijke richting naar de havenstad Nauta. De Ucayali en Río Marañón sluiten zich bij Nauta aan; deze samenvloeiing wordt beschouwd als het begin van de Amazone-rivier.

De Ucayali is een van de belangrijkste rivierroutes in Peru, zowel voor vracht als voor passagiers. Veel riviercruises beginnen in Pucallpa voordat je de Ucayali op gaat naar de Amazone en Iquitos (vanwaar je langs de Amazone, door Brazilië en de Atlantische Oceaan naar beneden kunt gaan).

Marañon River

De Marañon-rivier is 879 mijl lang (1.414 km) en begint bij de stad Rondos in de Huánuco-regio van Peru - maar de echte bron ligt verder op de Lawriqucha en Nupe-rivieren, die de Marañón vormen.

Sinds de 17e eeuw wordt de Río Marañón vaak beschouwd als de bron van de Amazone. Vandaag de dag is het definiëren van de bron van de Amazone zeer vatbaar voor debat; Desalniettemin wordt de Marañon nog steeds vaak bestempeld als een 'hoofdstambron' van de Amazone-rivier vanwege de hoge jaarlijkse afvoerpercentages.

De Marañón begint als een relatief kleine rivier en wijkt aanvankelijk weg van zijn uiteindelijke bestemming - de Amazone-rivier - terwijl hij door de Andes stroomt. De rivier gaat in ruwweg noordelijke richting door de centrale hooglanden en passeert dicht bij de steden Celendín, Jaén (Cajamarca Region) en Bagua (Amazonas Region).

Tegen die tijd hebben verschillende kleinere zijrivieren de Marañón in een grote rivier veranderd. Na het verlaten van de Andes, snijdt de Marañón een pad direct naar het oosten door de jungle gebieden van Peru, gedurende welke tijd het wordt vergezeld door een aantal grote zijrivieren, met inbegrip van de Pastaza, Huallaga en Tigre Rivers, sterk toenemende stroom.

De Marañón sluit zich vervolgens aan bij de Ucayali-rivier nabij Nauta, een samenvloeiing die het begin van de Amazone-rivier markeert.

De loop van de Marañón wordt gemarkeerd door een aantal bekende jungle kloven bekend als pongos . De bekendste is de Pongo de Manseriche (hierboven afgebeeld), de laatste kloof voordat de Marañón het vlakke Amazonegebied binnenkomt. Een bepaald stuk van 350 mijl van de Marañón heeft vergelijkingen gemaakt met de Grand Canyon in de VS, waardoor de rivier de bijnaam van de "Grand Canyon van de Amazone" heeft gekregen. Dit gedeelte - met zijn sneltreinen van de klasse III-IV - is een hotspot voor raften.

Putumayo River

De Putumayo-rivier begint in het zuidwesten van Colombia en stroomt ongeveer in zuidoostelijke richting langs een deel van de grens tussen Ecuador en Colombia, in totaal goed voor een lengte van 1357 mijl (1.380). Vervolgens vervolgt het zijn zuidoostelijke koers, waarbij het bijna de gehele grens tussen Peru en Colombia afbakent.

De Putumayo komt vervolgens in Brazilië in de buurt van Tarapacá in het uiterste zuidoosten van Colombia. In Brazilië staat de Putumayo bekend als de Içá. De rivier stroomt vervolgens rechtstreeks de Amazone in nabij de Braziliaanse stad Santo Antônio do Içá.

De Río Putumayo is een belangrijke transportroute door het westelijke Amazonegebied naar de Amazone. Het is het hele jaar bevaarbaar, van Puerto Asis in Colombia helemaal tot aan de Amazone en tot aan de Atlantische Oceaan.

Yavarí River

De Río Yavarí (ook Javary, Javari), zoals de Putumayo, is een grensbepalende rivier met een lengte van 736 mijl (1.184 km). De Yavarí begint in de oostelijke oerwouden van Peru, het resultaat van de samenvloeiing van de Río Jaquirana (Peru) en de Río Batã (Brazilië). Het stroomt vervolgens naar het noordoosten (en ongeveer parallel aan de Río Ucayali) en vormt de grens tussen Peru en Brazilië gedurende ongeveer 500 mijl.

De Yavarí komt de Amazone-rivier stroomafwaarts van Iquitos binnen, vlakbij een klein Braziliaans stadje genaamd Benjamin Constant. Er zijn geen grote havens langs de Yavarí, maar er zijn kleine dorpjes en een aantal particuliere wildspotstations verspreid langs de route.

Huallaga-rivier

De rivier de Huallaga (Río Huallaga), die 707 mijl (1.138 km) meet, is de vijfde langste rivier in Peru en de langste rivier in Peru die niet rechtstreeks in de Amazone stroomt.

De Huallaga begint zijn grotendeels noordelijke loop in de Huánuco-regio in de centrale hooglanden van Peru. Het stroomt langs de stad Tingo Maria en verder naar het noorden in de regio San Martín, langs Tocache, Juanjuí en Bellvista. Dichtbij Tarapoto, snijdt de Huallaga naar het oosten naar Chazuta voordat hij naar het noorden gaat naar de havenstad Yurimaguas. Ten noorden van Yurimaguas, en aan de westkant van het Pacaya-Samiria National Reserve, komt de Huallaga de rivier de Marañón binnen, die vervolgens de Amazone binnenkomt.

De Huallaga is een over het algemeen gevaarlijke rivier en niet geschikt voor navigatie, met uitzondering van de sectie van Yurimaguas naar de Marañón. De Upper Huallaga-vallei (het gedeelte van Tocache ten zuiden van de bron van de rivier) is 's werelds grootste bron van cacao; het is ook de belangrijkste drugproducerende / smokkelregio van Peru en een knooppunt voor overblijfselen van het Lichtend Pad.

Urubamba River

De Urubamba-rivier, met een lengte van 862 km, is het meest bekend vanwege het rennen door de Urubamba-vallei, ook wel bekend als de Heilige Vallei van de Inca's.

De Urubamba begint het leven onder een andere naam: Río Vilcanota (of Willkanuta - "Huis van de zon" - in de oorspronkelijke taal van Aymara). Het stroomt naar het noorden en gaat naar het oosten van de stad Cusco, langs Pisac en verder door de Heilige Vallei. Bij het bereiken van de stad Urubamba in het noordwesten van Cusco, krijgt de rivier de tweede naam.

De nieuw gedoopte Río Urubamba stroomt in noordwestelijke richting naar Ollantaytambo voordat hij door Aguas Calientes slingert en rond het historische heiligdom van Machu Picchu. De rivier snijdt vervolgens naar het noorden, waar deze door de Pongo de Mainique loopt, een twee mijl lange wildwaterbaan, voordat hij verder naar het noorden duwt om zich bij de Río Tambo aan te sluiten, waarbij de twee rivieren samenkomen om de Río Ucayali te vormen.

Mantaro River

De Mantaro-rivier begint in de centrale hooglanden in de buurt van Cerro de Pasco en reist gedurende 450 mijl (724 km). Hier stromen verschillende kleinere beken in het Junín-meer, van waaruit het hoofdgedeelte van de Río Mantaro stroomt. De rivier stroomt naar het zuidoosten door de vruchtbare en cultureel belangrijke Mantaro-vallei, door de steden Jauja, Concepción en door naar Huancayo.

De Mantaro snijdt dan een grote "S" terwijl deze naar het oosten slingert om zich bij de Río Apurímac te voegen, waar de twee rivieren de Río Ene vormen. De Ene wordt dan de korte Río Tambo, die op zijn beurt toetreedt tot de Río Ucayali, die samenkomt met de Marañón en de Amazone-rivier vormt.

Als dat een hele reis lijkt, kan het geen verrassing zijn dat recent onderzoek heeft aangetoond dat de Mantaro-rivier misschien wel de langste stroomopwaartse bron is die het Amazonebekken voedt.

Amazone rivier

De precieze lengte van de Amazone-rivier (Río Amazonas) is onderwerp van veel discussie, maar wordt over het algemeen beschouwd als de op een na langste rivier ter wereld (na de Nijl) met een totale lengte van ten minste 4.000 mijl (6.400 km).

Op Peruaans grondgebied staat de Amazone echter slechts op nummer acht in de lijst van de langste rivieren van het land - maar alle langste rivieren van Peru komen uiteindelijk in de Amazone terecht.

De Amazone-rivier begint, althans in naam, bij de Peruviaanse jungle stad Nauta aan de samenvloeiing van de Río Ucayali en Río Marañón. De meest afgelegen bron van de Amazone-rivier wordt echter verondersteld een gletsjer te zijn die stroomt van Nevado Mismi, een berg in de regio Arequipa in Peru (het smeltwater daarvan voedt de rivier de Apurímac).

Na de oprichting aan de samenvloeiing van de Ucayali en Marañón stroomt de Amazone-rivier noordwaarts naar Iquitos (zie bovenstaande satellietfoto: de massieve bruine strook onder de stad is de Amazone-rivier, de kleinere rivier de Nanay-rivier).

De Amazone gaat vervolgens naar het oosten (waar hij wordt vergezeld door de Río Napo), die deel uitmaakt van de grens tussen Peru en Colombia voordat hij Brazilië binnenkomt. In Brazilië staat de Río Amazonas bekend als de Río Solimões tot zijn samenvloeiing met de Rio Negro, waarna het Amazonas wordt genoemd.

Apurímac River

De rivier Apurímac (Río Apurímac), 429 mijl (690 km), heeft een sterke claim als het gaat om het definiëren van de ware bron van de Amazone. Van de 10 langste rivieren in Peru heeft de Apurímac de meest zuidelijke bron - en dus het verst van de Amazone zelf.

De Río Apurímac begint in de bergen van de regio Arequipa in Peru, gevoed door gletsjer smeltwater van Nevado Mismi, een berg die oploopt tot ongeveer 18.360 voet. Van Nevado Mismi stroomt de Apurímac naar het noorden in de richting van Cusco, maar gaat naar het noordwesten in een reeks diepe, smalle kloven voordat hij de voormalige Inca-hoofdstad bereikt.

Vervolgens passeert het de archeologische vindplaats Choquequirao en gaat het verder in noordwestelijke richting tot het samenkomt met de Río Mantaro. De twee rivieren komen samen en worden de Río Ene, die op zijn beurt de Río Tambo wordt; de Tambo sluit zich vervolgens aan bij de Río Ucayali, die later samenkomt met de Marañón om de Amazone-rivier te vormen.

Napo River

De Napo-rivier begint in Ecuador en loopt bijna 414 mijl (667 km) bijna parallel aan de Putumayo-rivier (iets noordelijker). De rivier heeft zijn bron nabij de Antisana-stratovulkaan in Ecuador, waarna hij naar het oosten stroomt richting het uiterste noorden van Peru.

Na zijn intrede in Peru, snijdt de Napo een zuidoostelijk pad door de dichte oerwouden van het noorden van Peru op weg naar Iquitos. Ten noordoosten van Iquitos stroomt de Napo de Amazone binnen en wordt de laatste grote zijrivier van de Amazone voordat deze het Braziliaanse grondgebied binnenstroomt.

De Río Napo is vanuit de Amazone bevaarbaar, tenminste tot Coca in het noordoosten van Ecuador. Avontuurlijke reizigers kunnen de rivierboten van Coca helemaal naar Iquitos nemen.