Griekenland zeilen met G Adventures

Overzicht van Griekenland zeilen met G Adventures

Athene is een opwindende stad om te bezoeken, vooral voor degenen onder ons die houden van de oude geschiedenis en verschillende culturen. Ik ben verschillende keren in Athene geweest, maar altijd voor slechts een dag vanaf een cruiseschip aangemeerd in Piraeus. Deze keer had ik een overnachting in Athene in een eenvoudig hotel op een geweldige locatie in de buurt van het stadhuis en de Centrale Markt, waardoor ik de kans kreeg om in mijn eentje rond te lopen door Athene, de stad 's nachts te zien en enkele uren door te brengen in de stad. Nationaal Archeologisch Museum.

Iedereen die gebiologeerd is door de eeuwenoude geschiedenis van Griekenland, moet een bezoek brengen aan het Nationaal Archeologisch Museum in Athene. Hoewel het niet zo modern of esthetisch mooi is als het Akropolismuseum, heeft het overal de beste collectie oude Griekse kunst. Terwijl ik door Griekenland reis naar plaatsen als Delos, Mycenae, Sounion, Kreta en Santorini, heb ik vaak archeologische vindplaatsen bezocht met tekenen dat bepaalde artefacten te zien waren in het Nationaal Archeologisch Museum. Het bekijken van exposities vanaf deze plekken en het associëren van mijn reisgeheugen was zinvoller dan alleen het zien van exposities zonder deze relatie. Nu ben ik blij dat ik de originele sites heb bezocht voordat ik het Nationaal Archeologisch Museum bezocht.

Mijn G Adventures-scheepsmaten ontmoeten

Ik verliet het museum rond 16.00 uur, liep terug naar het hotel en kreeg een taxi naar het Dia Noche-café in Alimos Marina, waar onze groep om 17.00 uur bijeenkwam. Deze jachthaven ligt ten zuiden van het centrum op weg naar de luchthaven, terwijl de cruiseschiphaven van Piraeus ten westen van het centrum van Athene ligt. Een vrouw, Louise uit Australië, was al in het café. Al snel arriveerde de rest van de groep - een jong pasgetrouwd stel uit Kansas City, een verpleegster uit Vancouver en een moeder en dochter die al zes weken alleen op reis waren in Europa. Jose Filho was onze kapitein. en hij arriveerde prompt om 17.00 uur. Hij komt uit Brazilië en gaat door Junior. Het was erg leuk om zo'n multinationale groep met meerdere continenten te hebben.

We hebben ons geïnstalleerd op de boot, wat een Harmony 52 monohull sloep is en is veel smaller en rolt meer dan de catamaran die ik bij G Adventures in Turkije was. De boot wordt de Baltra genoemd, wat een eiland in de Galapagos is. Junior wist niet zeker waarom de boot die naam droeg, maar het is gemakkelijk om te onthouden. De zeilboot heeft vier passagierscabines, een Captain's hut en drie badkamers. De baden en hutten zijn kleiner dan op de catamaran, maar de gemeenschappelijke binnenruimte (kombuis en salon) is groter. .

Eerste avond op de Baltra

Nadat we ons hadden gevestigd, begroetten we twee taxi's op de drukke straat buiten de jachthaven en gingen terug naar Athene voor het avondeten. We aten in het Psyrri-district, op ongeveer 5 minuten lopen van het hotel waar ik 's nachts had overnacht. Psyrri ligt net ten noorden van Monastiraki, een van de meest populaire eetgelegenheden in de stad vanwege het geweldige uitzicht op de Akropolis. Psyrri is een herstelgebied en ziet er 's nachts beter uit. We zaten buiten, aten lekker en leerden elkaar beter kennen. Ik had vis en een soort van groen vergelijkbaar met spinazie als begeleiding. Mijn diner was een van de duurdere - vis, groente, mineraalwater, wijn en brood met olijfolie / azijn - 20 euro. Prijzen waren veel beter in Athene dan ik had verwacht.

Terug naar de boot om 11 uur en in bed niet lang daarna. We waren de volgende dag aan het zeilen voor Aegina Island, wat een van de eilanden is die het dichtst bij het vasteland liggen.

Eerste ochtend op de Baltra

Onze eerste ochtend op de Baltra-zeilboot stond ik rond 8 uur op en nam een ​​douche in de jachthavenfaciliteiten aan de wal, omdat het kleine exemplaar op de zeilboot me niet aansprak. Bovendien had ik een wandeling nodig omdat we een paar uur vóór onze eerste stop op de boot zouden zijn. Grote fout - geen warm water. Ik dacht dat ik zou bevriezen, maar ik deed alsof het een Noords bad was en ik was tenminste schoon (zoals mijn moeder zou zeggen).

Nadat ik naar de boot was teruggekeerd, gingen we allemaal op in de pot en liepen we naar een supermarkt in de buurt om een ​​paar dagen boodschappen te doen. Het schip had de vorige week een klein probleempje met een van de toiletten en een reparateur kwam vroeg (rond 9 uur) aan om het te repareren. Junior had gepland dat we rond 10 uur zouden zeilen, maar het was 11 voordat we weggingen naar Aegina-eiland.

Page 3 >> Een dag op het eiland Aegina >>

Aegina-eiland - tempels, kerken en de pistaches van de wereld

We voeren richting Agia Marina op het eiland Aegina (ook gespeld als Egina of Aigina), op ongeveer 21 km afstand. De eerste munten ooit geslagen in de wereld werden gedaan in Aegina in 700 voor Christus. Deze munten werden door de Griekssprekende wereld als betaalmiddel geaccepteerd. Het eiland was al meer dan 4000 jaar bewoond en was ooit zeer welvarend als handelsstopplaats tussen schepen die tussen de Zwarte Zee en de Middellandse Zee varen. Deze rijkdom maakte Athene jaloers, dus veroverden de Atheners het eiland in 456 voor Christus. Guess was jaloers genoeg een goede reden voor Athene. De rijkdom van het eiland nam later af vanwege piraten die schepen aanvielen en de afwisselende Turkse en Venetiaanse heerschappij. Hoewel het fortuin van Aegina veranderde, was Aegina-stad (de grootste nederzetting op het eiland) de eerste hoofdstad van modern Griekenland gedurende een korte periode in 1828.

Tegenwoordig is het eiland een buitenwijk van Athene (pendelaars nemen een veerboot), maar het is veel rustiger. Aegina is in deze eeuw vooral bekend om zijn grote pistachenoten.

Een middag en avond op het eiland Aegina

Omdat de wind niet gunstig was, gebruikten we de motor om over te steken van de jachthaven in de buurt van Athene naar het eiland. Junior verankerde Agia Marina aan de oostkant van het eiland voor een lunchstop. Een deel van de groep ging zwemmen in het water van 72 graden, maar ik passeerde. Buiten zijn was heel aangenaam met de wind, dus het water was niet zo uitnodigend als het in Turkije was geweest. Iedereen die binnenkwam beweerde dat ze er in ongeveer 2 minuten aan begonnen te wennen, maar ze schreeuwden zeker allemaal als ze erin sprongen.

Terwijl hij verankerd was, maakte Junior van ons een mooie pastasalade met penne pasta, ingeblikte tonijn, olijven, uien, olijfolie, mayonaise en wat specerijen. Heerlijke lunch. Ik had het ontbijt overgeslagen omdat ik geen honger had vanwege jetlag, maar tijdens de lunch uitgehongerd was.

Na de lunch en zwemmen, reden we naar Aegina-stad, waar we een perfecte aanlegplek hadden vlak voor een gelato-winkel. Junior steunde de boot in (we hielpen met de lijnen en de bumpers / spatborden), en we waren vastgebonden en hadden de altijd gevreesde bendeplatier uit tegen ongeveer 16.00 uur. We besloten om rond 7:30 uur 'happy hour' te ontmoeten op de boot en daarna te gaan eten bij een openluchttaverna. Grieken drinken koffie voor het ontbijt (VEEL koffie), lunchen rond 3 uur 's middags. en dan gaan dineren bij 9-achtig. Doet me een beetje denken aan de andere relaxte mediterrane landen zoals Spanje.

Raad eens wat het eerste was dat we allemaal deden nadat we de plank van de boot af liepen? Een beeline gemaakt voor de ijswinkel! Onze kapitein zei echter dat echte Grieken naar een andere gelato-winkel gingen, dus we sloegen de Italiaanse over en gingen op korte afstand naar de Griekse. Smaakte hetzelfde voor mij - beide zijn heerlijk, maar de Griekse gelato-winkel had dingen geëtiketteerd in het Grieks en Italiaans.

Na een gelato kegel, splitsen we op om te verkennen of winkelen. Ik ging rond 19.00 uur terug naar het schip en de anderen kwamen snel daarna. Ik denk dat we allemaal een of meer zakken "van de beste ter wereld" (volgens alle winkels) pistachenoten hebben gekocht om mee te gaan met ons happy hour. Ik moet toegeven dat de pistachenoten, olijven en lokale kaas heerlijk geproefd zijn met een glas wijn terwijl je op de achterkant van onze boot zit en naar de toeristen op het vasteland kijkt. De havensteden in deze afgelegen (dat wil zeggen niet veel Noord-Amerikaanse toeristen en geen cruiseschepen) Griekse eilandsteden herinneren me veel aan de Turkse steden waar ik afgelopen zomer was. Gedokte zeilboten langs de promenade, en de overloop boten ankeren in de haven.

Na happy hour liepen we naar Tsias, een café aan zee aan de boulevard, en hadden nog een heerlijke maaltijd - brood, wijn, Griekse salade, varkenssouvlaki (gegrilde kebab) en Franse frietjes - 20 euro. We hadden allemaal verschillende glazen wijn en een schot ouzo, maar de totale drankrekening voor 8 personen was 12 euro. Goedkope, heerlijke maaltijden - buiten gegeten langs de haven. Wat een groots leven.

Natuurlijk konden we niet te veel drinken omdat we de plank moesten lopen om thuis te komen. In bed voor middernacht. Ging slapen met muziek van een disco op de boulevard en de licht schommelende boot.

Een ochtend op het eiland Aegina

De volgende ochtend op het eiland Aegina gingen we met z'n vieren naar de beroemdste attractie van het eiland - de tempel van Aphaia. Dit is een goed bewaard gebleven archeologische vindplaats op een hoge heuvel aan de andere kant van het eiland. De taxirit over het eiland was 16 euro per enkele reis in totaal. De huidige tempel op de site is rond 490 voor Christus gebouwd en ligt op een hoge heuvel met uitzicht op het resort Agia Marina. Deze Dorische tempel is een van de best bewaard gebleven in Griekenland, en de site had al in de 13e eeuw voor Christus een tempel van aanbidding. Ik dacht dat het opgedragen was aan de godin Athena, maar dat is het niet. Aphaia was een van de godinnen geassocieerd met Athena. We hielden van de rit over het eiland en het uitzicht vanuit de tempel. Ik was bijzonder verheugd om veel pistachebooms te zien, ter ondersteuning van wat we in de stad hadden gehoord, waar ze beweerden allemaal lokale producten te verkopen.

Onze taxi wachtte op ons en we waren rond 10.30 uur terug op het schip en zeilden om 11.00 uur naar Sounion, het meest zuidelijke punt van het Griekse vasteland. Het is ook de site van de tempel van Poseidon die ik eerder bezocht had tijdens dagtochten vanuit Athene. We zetten alle zeilen op en het was fantastisch - rustig en langs de Griekse kust zigzaggend. Ik denk dat we allemaal genoten van de middag en sandwiches onderweg hadden. De Kaap is vrij hoog en we konden de Tempel van Poseidon zien lang voordat we voor anker gingen in de haven.

Page 4 >> Kaap Sounion en de Tempel van Poseidon >>

Kaap Sounion en de tempel van Poseidon

We kwamen rond 17.00 uur aan in Sounion en vier van ons reden met de bijboot naar de wal en wandelden de heuvel op naar de tempel. De andere drie scheepsgenoten hingen op het strand. Op de weg omhoog de heuvel, zagen we een kudde Chukar patrijzen genieten van het uitzicht. We toerden door de oude tempel, maakten wat foto's en dronken vervolgens een drankje op het terras. Mijn drie metgezellen hadden een luxe koffie voor 4,20 euro, maar ik ben goedkoop en drink geen koffie, dus ik had wijn voor 3 euro.

Na ons ontspannen drankje en het bekijken van het prachtige uitzicht vanaf de Kaap, wandelden we terug naar beneden en ontmoetten de rest van de groep voor het diner in een taverna aan zee aan de rand van de haven. Ik had gegrilde garnalen, een Griekse salade, brood, tzatziki-saus en wijn.

Natuurlijk was het instappen in de kleine rubberboot interessant om beide kanten op te gaan, zelfs zonder de wijn ..

Terug op de boot zaten we rond de tafel en loste alle wereldproblemen op, een van de geneugten van reizen met een internationale groep.Tegen elf uur in bed met mijn boek. Het was een rustige, heldere nacht in de haven en de Baltra wiegde me zachtjes in slaap.

Kaap Sounion naar Makronisi

De volgende ochtend gingen een paar van mijn scheepsmaten snel zwemmen in de haven van Cape Sounion voordat we het anker in trokken en begonnen te verhuizen naar het eiland Kythnos, dat ons eerste Griekse eiland in de Cycladen was. We reisden meestal met beide zeilen naar buiten, wat verbazingwekkend stil is, met alleen de geluiden van de wind en de zee. Maakte ons allemaal slaperig! We hebben het grootste deel van de dag gevaren, alleen gestopt om te zwemmen en te lunchen bij Vathi Avlaki Bay op het eiland Makronisi.

Junior liet het anker in deze prachtige baai vallen, en we bleven ongeveer 2-3 uur, tijd nodig om te zwemmen, te dutten of te lezen. Zeer rustige dag. Een deel van de groep ging naar het mooie strand, maar ik slenterde gewoon rond in de schaduw op de boot.

Na de lunch trokken we het anker in en zeilden richting Kythnos.

Page 5 >> De genezende wateren van Loutra op het eiland Kythnos >>

De helende wateren van Loutra op het eiland Kythnos

Om ongeveer 2:30 uur trokken we het anker in en voeren richting Kythnos. We aanmeerden in het kleine stadje Loutra, dat beroemd is om zijn thermale spa / warmwaterbronnen. Kythnos ontvangt niet veel bezoekers en de mensen waren zo vriendelijk en gastvrij voor ons. Het eiland heeft rode klei die goed is voor aardewerk / keramiek en ook voor dakbedekking, dus veel daken waren voorzien van rode tegels. De meeste gebouwen in Loutra waren ook het karakteristieke wit met blauwe deuren en luiken, hoewel een paar groen waren.

We liepen allemaal naar de plek waar een van de warmwaterbronnen de haven inliep. Ik stak mijn voeten in en het was ongelooflijk heet. Een paar mensen gingen op een manier naar waar de hete bronnen zich hadden gemengd met de koele zeeën en vonden het vrij rustgevend. De mineralen in het bronwater zijn zogenaamd goed voor allerlei kwalen.

Ik vond een restaurant met internet en genoot van een heel koud biertje en een fles ijswater. Ontmoet de rest van de groep terug bij de boot om 8 uur en we gingen naar dezelfde mooie restaurant aan de haven en zaten buiten voor het avondeten. De acht van ons aten en dronken veel te veel, maar alles voelde goed de volgende ochtend. Ik had een Griekse salade en deelde een 2 1/2 pond vers gevangen schorpioenvis met drie van de andere vrouwen (we kozen het uit een selectie van verse vis). De gigantische gegrilde vis was 101 euro in totaal (ongeveer 25 per persoon) en inclusief Franse frietjes, rijst, brood en gegrilde gemengde groenten. Een van de beste vissen die ik heb gehad in een lange tijd. We begonnen met opnamen van een grappa-achtige drank en eindigden de maaltijd met ouzo die over ijs werd gegoten, zodat het van helder naar melkachtig wit veranderde. Mijn deel van de vis, wijn, brood, voorgerechten, desserts en diverse plengoffers was 40 euro. Voor een 2,5 uur gedenkwaardig maaltijd, was het een geweldige deal.

Het was bijna middernacht tegen de tijd dat we terug waren bij de boot en ik kreeg een douche en in bed. We zijn de volgende dag naar het eiland Syros gevaren.

Ochtend op Kythnos

Na een uurtje rondkijken door Kythnos en foto's gemaakt van het schattige witte dorpje en de bron van de bron van het "genezende water", ging ik terug naar de boot om klaar te zijn om te zeilen.

Page 6 >> Grammata Bay op het eiland Syros >>

Graffiti in Grammata Bay op het eiland Syros

We hadden 22 mijl om van Loutra naar Syros Island te varen, en het kostte ons iets meer dan 3 uur, en arriveerde rond 14.30 uur in Grammata Bay. De wind was perfect en we bereikten vaak ongeveer 9 knopen met de zeilen omhoog en de motor af. Af en toe daalde de snelheid tot ongeveer 4 knopen, maar het was leuk om onze snelheid overgeleverd aan de zee te laten zijn.

Junior startte de motor toen we de archeologische vindplaats Grammata Bay naderden, waar we voor anker gingen en lunchen. We namen de rubberboot om de vlakke rotsen te bekijken, waar zeilers traditioneel hun namen en datum van bezoek hebben bekrast. Helaas, een paar jaar geleden, sneed iemand weg en stal de oudste stenen die dateren uit de Hellenistische tijd, samen met enkele uit de negentiende eeuw. De oudste gravure die we zagen (meestal als graffiti) was in 1949 - nog niet zo lang geleden. De meeste rotsen waren scherp en moeilijk te manoeuvreren. Maar de baai was prachtig, en we vonden het leuk om een ​​bok en zijn harem (inclusief enkele baby's) op het eiland te zien.

Al snel was het tijd om te verhuizen naar onze grootste stad (anders dan Athene) tijdens deze reis - Ermoupolis.

Page 7 >> Ermoupolis - hoofdstad van de Cycladen op Syros >>

Ermoupolis - hoofdstad van de Cycladen op Syros

Junior nam de Baltra uit Grammata Bay en we zeilden rond Syros naar de grootste stad op het eiland en in de Cycladen, Ermoupolis of Ermoupoli. Dit is ook de hoofdstad van de regio. In de 19e eeuw was Ermoupolis (genoemd naar Hermes, de god van de handel) de grootste havenstad van Griekenland. Na de uitvinding van de dieselmotor voor schepen nam deze echter aanzienlijk af.

We kwamen laat in de middag aan in Ermoupolis en 'parkeerden' op een uitstekende plek langs de promenade. We spraken af ​​op het hoofdplein, dat slechts een paar blokken landinwaards was, om 20.00 uur voor het avondeten. Ik pakte mijn camera, computer en telefoon en ging op zoek naar een geldautomaat (we hadden allemaal geld nodig sinds we contant hadden betaald voor onze maaltijden) en een beetje van de stad gezien. Verschillende maakten gebruik van de vele winkels om souvenirs te kopen.

Na een tijdje te hebben verkend, stopte ik aan een bar aan de haven om gebruik te maken van Wifi en bestelde ik een glas witte wijn en een fles koud water. Omdat het "happy hour" was, bracht de ober ook een leuke bord met mezze (snacks) zoals kaas, noten, komkommers, tomaten, olijven en geroosterd brood. Lekker, en het hele ding (wijn, water en snacks) was 5,50 euro! Een van mijn scheepsmaats zag me in de bar en ging met me mee voor de snack voordat we naar het stadhuis op het hoofdplein liepen om de groep te ontmoeten.

Voor het eerst aten we geen diner met uitzicht op het water. We zaten in een charmant restaurant, en de prijzen waren zeer goed. Ik kreeg mijn gebruikelijke Griekse salade niet omdat ik op happy hour een stel tomaten en komkommers had gegeten en echt geen honger had. Ik kreeg echter wel een kebab, dat is gemalen vlees vermengd met kruiden en op een grill gedaan - zoiets als gehaktbrood op een stok. Het kwam met frieten, pitabrood en tzatziki-saus. Prijs 8 euro. We hadden brood, wijn en andere plengoffers en ik stapte uit voor ongeveer 13 euro. Nog een leuk etentje in Griekenland.

Terug naar de boot en naar bed voor 11. Een van de andere vrouwen en ik liep naar de "echte" buien over een 1/2 blok van waar we hadden aangemeerd. De douches kosten ons 3 euro per stuk, maar ik zou er 10 hebben betaald. Eerst goed (warm water en goede waterdruk) in bijna een week douchen.

Ochtendwandeling op de heuvel in Ermoupolis

Junior hield de boot in het dok in Ermoupolis op het eiland Syros tot ongeveer 10:30 uur, wat enkele anderen een kans gaf om de goede buien te gebruiken die ik de avond tevoren had gebruikt.

Omdat we een paar uur hadden om te verkennen, wandelde ik met een paar scheepsgenoten naar de Asastasis-kerk, een grote Grieks-orthodoxe kerk die uitkijkt over de stad en een fantastisch uitzicht had op Ermoupolis - 36 trappen op mijn fitbit . Ermoupolis is een mooi stadje, en veel groter dan elders waar we zijn geweest. De wandeling terug naar beneden was steil, maar we genoten van het zien van veel Griekse katten en wandelen in een stad die niet veel toeristen krijgt.

Page 8 >> Rinia Island - Ancient Necropolis for Delos >>

Rinia Island - Ancient Necropolis voor Delos

Zeilen naar Rinia Island

Junior wilde de Ermoupolis-haven verlaten voordat de grote veerboot binnenkwam die ons zou vertragen, dus we trokken om 10.30 uur weg en reden naar een nabijgelegen eiland net buiten de haven. Sommigen in de groep wilden zwemmen, maar het was veel te winderig. Het was bijna koud genoeg voor me om een ​​jas aan te doen om gewoon buiten in de cockpit van onze zeilboot te zitten.

Niemand wilde zwemmen in de zeer winderige haven, dus we begonnen over het kanaal tussen Syros en Rinia, De wind en drie meter deining (10 voet) maakten de 17-mijl kruising zeer interessant. De Cycladen zijn meestal winderig, en daar kunnen we zeker voor instaan.

De Baltra voer vrijwel recht oost en de 25 knopenwind kwam uit het noorden, dus we wiegden en rolden. Ik trok mijn windjack aan nadat er een enorme golf in de cockpit kwam en me en een van mijn scheepsmaten doordrenkte. Nu weet ik waarom we altijd de ramen in onze hut moesten sluiten toen we in beweging waren. We hebben net de zeilen gebruikt en zijn in minder dan 2 uur overgestoken - de hoogste snelheid was 11 knopen. Erg leuk, zelfs met het schip heen en weer.

Middag en avond op Rinia Island

Rinia is onbewoond, met slechts een paar kleine hutten die worden gebruikt door boeren die het vee op het eiland mogen houden. Rond drie uur 's middags vonden we een kleine lege baai met een mooi zandstrand en verankerde de voorkant en bond de achterkant vast om de boot recht te houden voor de nacht.

Sommige van mijn scheepsmaats gingen zwemmen (Junior nam ze en hun handdoeken en schoenen en spullen mee naar het strand in de rubberboot, hoewel ze erin konden zwemmen, maar niet met hun spullen). Ze bleven het grootste deel van de middag aan land. Ik hou er niet van om in de zon te zitten, dus met mijn Kindle in de schaduw op de boot gelegd - heel mooi met een licht briesje, want we waren uit het grootste deel van de wind.

Om half vijf namen we al het resterende bier en wijn over en namen we de grill, houtskool en couscous die Junior voor het diner aan wal had gemaakt. We namen ook de acht rauwe doradovis die hij in Ermoupolis had gekocht om te grillen.

Het was een prachtige avond op het Rinia-strand, en de vis was heerlijk. Ieder van ons had onze eigen gegrilde vis bovenop de warme couscous, vergezeld van wijn en bier en een mooie open haard om de dag te eindigen. (We verzamelden allemaal drijfhout voor het vuur.)

Terug naar de boot om 21.00 uur besloten we allemaal om douches over te slaan, ook al roken we naar rook. Nog een leuke dag en in bed om 22.00 uur.

Page 9 >> Delos, het heilige eiland >>

Delos - Heilig eiland in het centrum van de Cycladen

Waar we vrijdagnacht in Rinia verankerd waren, was het slechts ongeveer 15 minuten rijden van het eiland Delos (met de motor), dus we reden naar boven en naar de beroemde archeologische vindplaats toen die openging. Delos is een van de belangrijkste eilanden in Griekenland en staat op de Werelderfgoedlijst.

Dit eiland wordt gevierd als de geboorteplaats van Apollo en Artemis, en Grieken en anderen bezochten en leefden 3000 jaar geleden op het eiland. Rond de 7e eeuw (of zo) v.Chr., Werd het eiland veranderd in een religieus toevluchtsoord om de Griekse goden te eren, en alle burgers en graven werden verplaatst naar Rinia (het volgende eiland). De oude Grieken beschouwden Delos als het centrum van het universum en de rest van de eilandengroep in de Cycladen cirkelt eromheen.

Delos bleef een paar honderd jaar een populair bedevaartsoord voordat de Romeinen het overnamen en het in de 2e eeuw voor Christus tot een commercieel centrum maakten. Iedereen die Mykonos bezoekt, moet Delos bezoeken, maar ze moeten een reisgids maken of een rondleiding volgen omdat er niet veel tekens zijn die verklaren wat je ziet.

We wandelden rond Delos met twee reisgidsen zodat we konden begrijpen wat we zagen. De commerciële en residentiële wijk was een goede plek om te beginnen, en tijdens de Romeinse tijd woonden en werkten meer dan 30.000 mensen aan Delos. Vooral de mozaïeken en onthoofde beelden waren memorabel. De overblijfselen van het oude theater zijn gemakkelijk herkenbaar en we wandelden naar de top van het theater om de ruïnes van de stad beneden goed te bekijken. We besloten om niet de tijd te nemen om naar de top van Mount Kynthos te gaan, het hoogste punt op Delos.

We verlieten de commerciële en woonwijk en verkenden het gebied van de religieuze gebouwen en monumenten. Veel van deze zijn vernietigd, maar de Griekse overheid heeft borden die uitleggen hoe het gebied er ooit uitzag. Na het zien van het terras van de Naxian Lions, het heilige meer en het museum, namen we een pauze in het kleine café en de souvenirwinkel.

Onze zelf-geleide tour kostte ons meer dan 3 uur om bijna alles te zien. Toen we afgesproken hadden dat we allemaal genoeg ruïnes en museum hadden gezien, belden we Junior (hij gaf ons de boot mobiele telefoon), en hij pakte ons op rond 12:30 op de korte afstand naar Mykonos.

Page 10 >> Mykonos en thuis >>

Mykonos - Isle of Fun en ontscheping vanaf de Baltra

Hoewel het erg winderig was, kostte het ons slechts ongeveer een uur om van het heilige eiland Delos naar het feesteiland Mykonos te rijden. Nogal een duidelijk verschil, maar de twee eilanden behandelen de meeste van de vele dingen die te doen en te zien zijn op de Griekse eilanden. We hadden een middag en een avond op Mykonos voordat we de volgende ochtend vertrokken. Mykonos is een van de meest populaire, maar ook een van de duurste eilanden in Griekenland.

De haven was erg druk, maar we vonden eindelijk een parkeerplaats voor de Baltra-zeilboot in de nieuwe haven en waren om 14.00 uur uit de boot. Sommigen van onze groep wilden de was doen en hun vuile kleren aan de overkant van de straat meenemen naar een handige wasserette / douche / café / Wifi. Om tijd te sparen, nam ik een taxi (3 euro elk) met twee andere gasten, en we wandelden rond voor een tijdje en genoten van window shopping en een dure 8 euro drankje in het Little Venice gebied in de buurt van de windmolens. Het meest opwindende deel van onze middag was het zien van Petros, de roze pelikaan die de mascotte is van Mykonos. Hij waggelde door de bar waar we zaten en het was een beetje een verrassing, vooral omdat we onze drankjes nog niet hadden gekregen!

We splitsen op om zelf wat te verkennen, en zoals altijd, ik vond het heerlijk om gewoon door dit kleine stadje te slenteren. De sfeer is leuk en ik zie altijd iets anders. Ik nam de 4 uur durende, twee euro watertaxi terug naar de nieuwe haven. Het loopt op het uur van de stad naar de "nieuwe" haven en op de 1/2 uur terug, maar de rit duurt slechts ongeveer 10 minuten.

Ik ging terug naar de boot en nam een ​​broodnodige douche (in het café / douche / WiFi / wasplaats) en deed wat inpakken voordat ik aan de overkant van de straat terugkeerde naar deze multi-tasking-faciliteit om al mijn elektronica op te laden en koud te drinken om de rest van de groep te ontmoeten voor het avondeten. Het bier zonder uitzicht was twee euro, veel beter dan de acht euro voor één met uitzicht in de stad!

We reden de stadsbus naar de stad (erg goedkoop) en keken naar de zonsondergang op de kijkplek bij de windmolens. Onze groep genoot van nog een heerlijk diner en ging daarna een tijdje naar een leuke club, maar deze avond had een vleugje verdriet. De volgende dag zouden we allemaal naar verschillende plaatsen reizen, maar we hadden een gedenkwaardige zeilvakantie met G Adventures in Griekenland gedeeld.

Zoals gebruikelijk in de reisindustrie, werd de schrijver voorzien van gratis cruiseaanpassing met het oog op beoordeling. Hoewel het niet van invloed is geweest op deze beoordeling, gelooft About.com dat alle potentiële belangenconflicten volledig openbaar moeten worden gemaakt. Zie ons ethisch beleid voor meer informatie.