Peranakan Mansion - een groot 19e-eeuws huis in Penang, Maleisië

Bezoek een groot 19e-eeuws huis in Penang, Maleisië

Helaas liet het verval van het fortuin na de Tweede Wereldoorlog de Hai Kee Chan in het grootste deel van de 20e eeuw in een precaire toestand achter. Dingen begonnen op te kijken toen Penang architect en inheemse Peranakan Peter Soon het pand kocht. Een gepassioneerde verzamelaar van authentiek Peranakaans antiek, ging snel aan het werk om het huis in zijn oorspronkelijke staat te herstellen.

Tegenwoordig is de Hai Kee Chan beter bekend bij het publiek als het Peranakan-huis; Peter Soon's persoonlijke verzameling van meer dan 1000 Peranakan-voorwerpen bevolken het interieur van het herenhuis om een ​​beeld te schetsen van hoe de hogere klasse leefde in de tijd van de kapitan.

Ga naar de volgende pagina voor een kijkje op de binnenplaats, de eerste stop bij een rondleiding door het Peranakan-huis.

De hoofdgang van het Peranakan-huis

The Peranakan Mansion ligt op 29 Lebuh Gereja (kerkstraat) aan de oostkant van Georgetown, de historische kern van Penang. (Officiële site, locatie op Google Maps). Het herenhuis is open voor bezoekers van 09.30 uur tot 17.00 uur; gasten kunnen gebruik maken van dagelijkse rondleidingen om 11:30 en 15:30 uur.

De binnenplaats die bezoekers bij binnenkomst verwelkomt, ziet eruit als elk centraal atrium dat typerend is voor een rijke zakenwoning, hoewel de materialen overal vandaan komen: Chinees houtsnijwerk deelt de ruimte met vloertegels van Staffordshire in Engeland en ijzeren pilaren geïmporteerd uit Glasgow, Schotland.

Vanuit het centrale atrium en de gang eromheen kunnen bezoekers een van de verschillende kamers aan de rand binnenwandelen of de trap op naar de tweede verdieping. Ga naar de volgende pagina om de voorkamer van de dames op de begane grond binnen te gaan.

The Ladies Quarters, Peranakan Mansion

Zelfs in de huishoudens van vooruitstrevende Chinese mannen als Kapitan Chung werden vrouwen het best gezien en niet gehoord.

Gelukkig voor het huishouden van Chung kregen vrouwen een luxe maar afgelegen woonruimte op de begane grond van het huis. Chung's vier vrouwen en vele dochters brachten waarschijnlijk hun dagen door met het spelen van het Peranakan-kaartspel Cheki of roddelen in deze kamer met uitzicht op Church Street.

Antiek uit de late 19e eeuw vervolledigen het tableau: spiegels, meubels ingelegd met parelmoer, een pak met Cheki kaarten, een kwispedoor voor betelnoot-kauwers en traditionele Peranakan-voedselmanden.

Meesterwerk op de deuren van het Peranakan-huis

De deuren die aan het damestoilet voorafgaan, hebben houten schermen die dichterbij moeten worden bekeken: het struikgewas, de vogels en het ingewikkelde filigrainewerk zijn allemaal gesneden uit losse stukken hout, die in een scherp reliëf aan de binnenkant van de deur uitsteken.

Kapitan Chung importeerde zeven meester-carvers uit Guangzhou voor deze taak; de merken van hun namen en hun thuiswerkplaatsen zijn te zien op het afgewerkte product.

Grote eetzaal, Peranakan-herenhuis

Aan de andere kant van het huis staat de grote eetzaal, waar de Kapitan met zijn vooraanstaande gasten aten.

Aan weerszijden van de kamer hangen twee grote spiegels. Deze spiegels waren nuttig in een tijd vóór CCTV-camera's; vanuit zijn positie aan het hoofd van de tafel kon Chung naar de spiegel aan de rechterkant kijken om te zien wie er de voordeur binnenkwam, of naar de spiegel aan zijn linkerzijde kijken om te zien wie de trap op of af liep.

"Engelse" en "Chinese" kamers in het Peranakan-huis

Zoals Kapitan Cina , Chung deed zaken met elke gemeenschap in Penang en Perak - en iemand met Chung's middelen deed er alles aan om hun gasten zich thuis te laten voelen.

De twee zalen naast de eetzaal op de vorige pagina zijn in radicaal verschillende stijlen ingericht, passend bij de culturen waar Chung aan gewend was. De "Engelse" kamer is ingericht met Europese meubels en decoraties, waaronder Victoriaanse kasten en fijn porseleinen servies. Britse koloniale bestuurders zoals William Pickering en Sir Andrew Clarke zouden naar deze kamer worden gebracht voor een bespreking na het diner.

De andere kamer is ingericht in een meer traditionele Chinese stijl (hierboven), met meubels ingelegd met parelmoer en blauwe Chinese vazen.

Peranakan Mansion's Second-verdiepingen tellende privékwartier

De kamers op de bovenste verdiepingen dienden als persoonlijke woonruimte voor Chung en zijn huishouden. Hierboven vind je een serie portretten van Chung, zijn vrouw en zijn eigen ouders in traditionele Chinese outfits die gebruik maken van mandarijnen van de tweede rang.

Deze rang werd gegeven aan Chung (en met terugwerkende kracht verstrekt aan zijn directe voorouders) door de Manchu keizers, als erkenning voor zijn bijdragen aan de imperiale oorzaken in China en Vietnam.

De bruidssuite van het Peranakan Mansion

Op de bovenste verdieping kunnen bezoekers twee verschillende slaapkamers zien - een ingericht in een meer traditionele Peranakan-stijl en een "bruidssuite" ingericht volgens de normen van de vroege 20e eeuw.

Van de traditionele Peranakan-dames werd verwacht dat ze drie vaardigheden onder de knie hadden voordat ze in aanmerking kwamen voor een huwelijk: borduren, koken en de traditionele kralen slippers maken bekend als kasot manek (Wikipedia). Voorbeelden van Peranakan-borduurmotieven en kasot manek kralenwerk is te vinden in de traditionele slaapkamer.

Bruidsjurk boven op het display

De bruidssuite bestaat uit een bed met een modernere bruidsjurk. Naarmate de 19e eeuw plaatsmaakte voor de 20e, veranderden de huwelijksmodes van Peranakan - de uitgebreide bruidskleding die typerend is voor traditionele ceremonies, overgezet naar witte bruidsjurken en smokings die typerend zijn voor Engelse bruiloften. (Peranakans keurde gelukkig Engelse manieren goed.)

Geen van de kamers in het huis heeft een badkamer bevestigd; de meesters en minnaressen van het huis deden hun werk in kamerpotten, die vervolgens door bedienden in de ochtend naar de latrines werden gebracht.

Het sieradenmuseum van Peranakan Mansion

Een gebouw naast het huis is uitgebreid gerenoveerd om de onschatbare verzameling sieraden van Peranakan van Peter Soon te huisvesten.

De welvarende Peranakan houden al lang goede sieraden hoog in aanzien; het Jewellery Museum beheert een enorme collectie armbanden, oorbellen, tiara's en de traditionele broches die worden genoemd kerosang dat hield Peranakan bij elkaar kebaya (blouse tops).

De Chung voorouderlijke tempel naast het Peranakan herenhuis

Een smalle doorgang leidt naar het herenhuis naar de naastgelegen tempel Chung Ancestral, die nog steeds behoort tot de familie Chung. De tempel werd in 1899 voltooid en volgens meer traditionele specificaties gebouwd door ambachtslieden die uit China waren overgebracht.

Vier generaties Chung-voorouders (beginnend bij Kapitan Chung zelf) worden in deze tempel geëerd; foto's van de nazaten van de Kapitan staan ​​op het hoofdaltaar. In tegenstelling tot het huis, volgt de voorouderlijke tempel het traditionele Chinese playbook op de letter: met goudblad ingelegde houten panelen, stucwerkbeelden met de favoriete Chinese volksverhalen van de Kapitan en "deurgoden" die de ingang van de straat bewaken.

Vleermuismotieven sieren het meubilair in de voorouderlijke tempel; vleermuizen zijn veelbelovend in de Chinese cultuur. Echte vleermuizen zijn te zien in de spanten.