Inhoudsopgave:
Regelmatig omschreven als de mooiste stad in de Algarve, als je maar één plek uitkiest om uit te checken tijdens je reis, is Tavira het. Alle witte muren en rode terracotta daken, kasseien kleine vissersboten, Tavira is het soort van traditionele Portugese stad die toeristische brochures zijn gemaakt.
Zittend aan weerszijden van de pittoreske Gilão-rivier, met een zogenaamde "Romeinse" brug die de twee zijden verbindt, ligt Tavira net landinwaarts van de Atlantische Oceaan, met verschillende aantrekkelijke stranden in de buurt. Een geruïneerd kasteel kijkt uit over de stad vanaf een handige heuveltop en is de zweterige wandeling bergopwaarts zeker een bezoek waard voor een uur of twee.
Met veel restaurants, zowel langs de rivier als in de omliggende straten, is het vinden van een goede maaltijd verre van moeilijk. Hoewel een groot deel van de stad werd verwoest door de enorme aardbeving die de regio in 1755 deed schudden, zijn er nog steeds veel historische plekken, waaronder een herbouwde kerk die oorspronkelijk dateerde uit de dertiende eeuw, om historici te bevredigen.
Silves
Over geschiedenisliefhebbers gesproken: bezoekers met interesse in Moorse kunst en architectuur moeten het binnenland in en rechtdoor naar Silves, een voormalige hoofdstad van de Algarve.
Het kasteel van Silves doemt op vanaf een nabijgelegen heuveltop, en het is de moeite waard om de stad te bezoeken om er eens een kijkje te komen nemen. Je betaalt minder dan drie euro voor een toegangsbewijs, een koopje gezien de goed bewaard gebleven muren en tuinen van dit indrukwekkende fort.
Archeologische overblijfselen plaatsen versterkingen op de site zo ver terug als de bronstijd, maar wat overblijft vandaag dateert uit de Moorse bezetting van het kasteel tussen de achtste en twaalfde eeuw. De opgraving van het gebied gaat nog steeds door, met extra gebouwen en artefacten die regelmatig worden ontdekt.
Andere bezienswaardigheden in de stad zijn delen van de oude stadsmuren, aantrekkelijke kerken, een archeologisch museum en de kathedraal van Silves, een voormalige moskee die nu in het Portugese register van nationale monumenten staat. Rondom de stad liggen valleien vol sinaasappelboomgaarden.
Vila Real de Santo Antonio
Direct aan de grens met Spanje ligt Vila Real de Santo Antonio, een relatief nieuwe stad (naar Portugese normen) die dateert uit "slechts" 1773.
Vroeger was dit een belangrijk visconservencentrum, maar de industrie is nu diverser, verdeeld tussen toerisme, visserij en handel, vaak met Spaanse bezoekers die de Guadiana rivier oversteken om te profiteren van goedkopere prijzen.
Er is echter meer in de stad dan goedkope vis en textiel. Vila Real de Santo Antonio is bereikbaar per bus, trein, auto of veerboot (vanuit Spanje) en ligt op minder dan drie kilometer van Monte Gordo, een klein dorp met een langgerekt wit zandstrand en verschillende bospaden om te verkennen. Als je een excuus zoekt om in de oceaan te springen, zijn de zeetemperaturen hier meestal een paar graden warmer dan elders aan de Portugese kust.
In combinatie met een aantrekkelijk rivierfront, groot centraal plein en verschillende verleidelijke restaurants, is een bezoek aan Vila Real de Santo Antonio een zeer de moeite waard dagje uit, ver weg van de drukte van de westelijke Algarve.
Estói
De meeste bezoekers zouden het stadje Estoi gemakkelijk kunnen overzien. Zittend in het binnenland, ten noordoosten van Faro en vlak bij de snelweg A22 die de Algarve doorsnijdt, ligt de belangrijkste roem van Estoi eigenlijk een halve mijl of meer van de stad zelf.
De oudste delen van de Romeinse ruïnes van Milreu dateren uit de eerste en tweede eeuw na Christus, maar de interessantste gebouwen werden een eeuw of twee later gebouwd. Een grote, weelderige villa, compleet met thermale baden en vloerverwarming, werd later gekoppeld aan een tempel, compleet met mozaïekvloeren die vandaag nog steeds zichtbaar zijn.
Het gebruik van de tempel veranderde door de eeuwen heen, in overeenstemming met de dominante religie van de dag. Aanvankelijk gedacht te worden gebruikt voor een watercultus, het was christen geworden door de zesde eeuw en overgestapt naar een moskee nadat de Moren binnengevallen in de achtste eeuw.
Hoewel een groot deel van de site instortte en werd verlaten na de aardbeving in 1755, was de boerderij zelf tot vrij recent bezet en wordt deze nog steeds gebruikt voor kunsttentoonstellingen.
Met toegang een zeer redelijke twee euro (de helft voor senioren), is er weinig excuus om geen omweg via Estoi te nemen om dit fascinerende deel van de Romeinse geschiedenis op het Iberisch schiereiland te bekijken.
Monchique
Als je voorkeur meer neigt naar epische uitzichten op golven, vergeet dan de kustlijn en ga op zoek naar de heuvels. Monchique, in het bergachtige binnenland van de Algarve, is de ideale uitvalsbasis voor heerlijke regionale gerechten en een eindeloos scala aan wandelmogelijkheden.
De stad is het best te bereiken met de auto, maar zodra je bent aangekomen, zul je het veel gemakkelijker vinden om te parkeren en de smalle, steile en kronkelende straatjes te voet te verkennen. Vleesliefhebbers moeten zeker een aantal van de pittige lokale chouriço-worstjes en morcela (bloedworst) bestellen, en de medronho-likeur is een regionale specialiteit die ook de moeite van het proberen waard is. Pas echter op - het wordt vaak beschreven als vuurwater door de onoplettende!
Als u al dat eten en drinken wilt uitzoeken, kiest u een van de verschillende wandelroutes. De steile paden zorgen ervoor dat het hart sneller klopt, van korte wandeltochten in de buurt tot meerdaagse tochten over de Via Algarviana die dwars door de stad loopt.
Een populaire rondwandeling brengt je naar Foia, het hoogste punt van de Algarve, met uitzichten tot aan de Atlantische Oceaan op een heldere dag. Het is tien zweterige mijlen naar de top en weer terug, maar als je niet zo ver wilt wandelen, is er een weg die helemaal naar de top gaat, en lokale taxichauffeurs zullen je daar graag heen brengen.
