De 5 beroemdste museumheières

Diefstal is altijd big business geweest. Anders dan plunderen lijkt een museumroof meer op een bankoverval. Het vergt een zorgvuldige planning, de kennis van een insider over hoe een bepaald museum werkt en een schimmig netwerk van samenzweerders om gestolen kunst te verbergen en verkopen op de zwarte markt. Hoewel de meeste musea 24/7 beveiliging hebben, blijft museumdiefstal plaatsvinden. Sommige kunstdiefstallen zijn snel opgelost, zoals de diefstal van Edward Munch's 'The Scream'. Anderen, zoals de beroemde diefstal in het Isabella Stewart Gardner Museum, blijven een onopgelost mysterie.

• Fake Cops Rob het Isabella Stewart Gardner Museum

  

  Net als een scène rechtstreeks uit een film, gingen twee dieven verkleed als politie-agenten van Boston het Isabella Stewart Gardner Museum binnen en stalen dertien kunstwerken.

  Het was vroeg in de ochtend op 18 maart 1990 toen de vermomde dieven het museum binnenliepen en beweerden dat ze reageerden op een storing. De veiligheidsagenten van de Gardner hebben het protocol geschonden en hen binnengelaten. De dieven hebben de bewakers vervolgens geboeid en in aparte delen van de kelder geplaatst met ducttape rond hun handen, voeten en hoofden. Ze werden pas ontdekt toen het beveiligingsteam in de ochtend aankwam, maar tegen die tijd waren de schilderijen met een waarde van $ 500 miljoen lang.

  Een van de belangrijkste kunstwerken die werden genomen (en in het algemeen blijven) zijn:

  • Rembrandts Storm op het meer van Galilea (1633), A Lady and Gentleman in Black (1633) en een Self Portrait (1634) en een ets op papier.
  • Vermeer's Het concert (1658–1660)
  • Govaert Flinck's Landschap met een Obelisk (1638)
  • Een Chinese vaas of Ku, allemaal ontleend aan de Dutch Room op de tweede verdieping.
  • Vijf werken op papier van de impressionistische kunstenaar Edgar Degas
  • Een kruisbloem vanaf de bovenkant van een paalsteun voor een Napoleontische zijden vlag
  • Edouard Manet's Chez Tortoni (1878–1880)

  Speculaties over wie het Gardner Museum beroofde, waren vooral gericht op een netwerk van op Connecticut gebaseerde gangsters die de schilderijen mogelijk naar Philadelphia hebben vervoerd voordat ze ze elk voor $ 500.000 hebben verkocht. Begin 2016 verkreeg de FBI een huiszoekingsbevel om het eigendom van gangster Robert Gentile op te graven die in een federale gevangenis in afwachting is van berechting.

  Vier jaar eerder vonden agenten een handgeschreven lijst van de gestolen schilderijen in handen van de heidenen. In oktober 2016 hoopten politieambtenaren een biecht van de heidenen te krijgen. Ze boden hem de gelegenheid om zijn laatste dagen met zijn gezin in Connecticut uit te leven in plaats van de gevangenis in ruil voor een bekentenis, maar de heiden zei alleen "maar er zijn geen schilderijen." De heiden is hersteld en leeft nog steeds.

• Mona Lisa verlaat het Louvre

  

  Ja, Leonardo da Vinci, misschien wel de meest beroemde kunstenaar aller tijden, heeft de Mona Lisa geschilderd, maar dat is niet waarom ze beroemd is. Het portret van een Renaissance-edelvrouw was niet het iconische beeld dat ze nu is, totdat ze in 1911 overal haar krantenbedekking bespat na haar diefstal uit het Louvre.

  De dief was Vincenzo Peruggia, een klusjesman die in het Louvre werkte. Hij verstopte zich 's nachts in een kast, stopte het schilderij onder zijn kiel en probeerde weg te lopen. De deur was op slot, maar een loodgieter opende de deur en liet Peruggia door.

  Het duurde 24 uur voordat iemand merkte dat de Mona Lisa werd vermist, wat gezien de 400 galerijen in het Louvre niet zo schandalig is als het nu klinkt. Maar toen eenmaal werd ontdekt dat een werk van de Renaissance-meester Leonardo was verdwenen, werd de diefstal internationaal nieuws.

  Verhalen over het verdwenen schilderij verschenen over de hele wereld gedurende de twee jaar dat het verdwenen was. Er volgde een verkloot politie-onderzoek en in een keer werd Pablo Picasso als een verdachte beschouwd! Peruggia werd tweemaal geïnterviewd en vervolgens ontslagen als verdachte.

  Twee jaar later ontving een kunsthandelaar in Florence een brief van iemand die de Mona Lisa wilde verkopen. Het bleek Peruggia te zijn die, eenmaal betrapt, zei dat hij het schilderij had gestolen, zodat het naar Italië kon worden teruggebracht. Hij diende 7 maanden in de gevangenis voor de misdaad.

  Toen de Mona Lisa werd teruggebracht naar het Louvre, was het schilderij nu een wereldwijd icoon en symbool van de Renaissance. Maar als het een ander schilderij was dat was gestolen, dan is de Mona Lisa misschien niet het object van toewijding dat het is geworden.

• Renoir en Rembrandt gestolen in Stockholm

  

  In 2000 gingen dieven naar het Zweedse nationale museum in Stockholm en richtten zuigers en een submachinegeweer op de bewakers. Ze namen een zelfportret van Rembrandt en twee kleine schilderijen van Renoir en vervolgens ontsnapten met speedboten die geparkeerd stonden in het kanaal naast het museum.

  In een scène die nog dramatischer is dan "The Thomas Crown Affair", braken twee geparkeerde auto's in de buurt van het museum in vlammen op, waarschijnlijk werden afleidingen door de dieven ingesteld en werden spikes op de grond geworpen om een ​​achtervolging in de auto te voorkomen. De geschatte waarde van de drie schilderijen was $ 45 miljoen.

  Beroemde kunstwerken zijn moeilijk te verkopen en de directeur van het museum maakte een duidelijke publieke verklaring dat het museum niet het geld had om losgeld te krijgen, het had weinig zin om te vragen. Een schilderij werd kort daarna door de politie van Stockholm teruggevonden, maar het spoor werd toen vijf jaar lang koud.

  FBI-agenten die een Euraziatisch misdaadsyndicaat onderzoeken, hielpen de overblijvende schilderijen te vinden. Een agent stelde zich kandidaat als kunstkoper in een hotel in Kopenhagen, waar de Renoir slechts voor een half miljoen werd aangeboden. Het laatste schilderij werd gevonden in Los Angeles, een van de weinige plaatsen in de wereld waar een beroemd schilderij een koper kan vinden.

• De schreeuw is verloren en gevonden

  

  De iconische schildering, samen met een seconde door Edvard Munch, de trots van Noorwegen, werd onder schot gesmeten door twee mannen in skimaskers terwijl angstige toeristen toekeken. Net als het Nationaal Museum in Stockholm betaalde het Munch Museum geen losgeld omdat het dit nooit kon of wilde doen.

  Eindelijk, na twee en een half jaar, poseerde een Britse politieagent als kunstkoper en arresteerde drie mannen voor de misdaad. "The Scream" en een tweede schilderij werden gevreesd om beschadigd te zijn, maar waren meestal ongedeerd.

  Er zijn vier versies van "The Scream", allemaal geschilderd door Munch, waarvan er één in 1994 werd gestolen voorafgaand aan de Olympische Spelen in Oslo. Ook omdat een losgeld werd geweigerd, konden de dieven het schilderij niet verkopen en werd het uiteindelijk teruggevonden.

• Ontbrekend in Mexico-stad

  

  In 1985 vond de grootste mishandeling van het museum plaats in Mexico-Stad, toen dieven 140 kostbare werken van Maya- en Azteekse kunst van het Nationaal Museum van Antropologie stalen.

  Het was op kerstavond toen dieven het museum binnendrongen en gemakkelijk zeven vitrines openden en veel van de meest waardevolle voorwerpen uit de pre-Columbiaanse kunst van het museum grepen.

  Omdat de allerbeste stukken uit de collectie zijn gestolen, zijn experts het erover eens dat de dieven een sterke kennis van de collectie hadden moeten hebben en precies wisten welke stukken ze targetten. Ze verwijderden snel de houten hoeken van de kisten en verwijderden gemakkelijk de ruiten.

  Negen politie-agenten werden door de politie ondervraagd, maar werden niet beschuldigd van de misdaad. Deskundigen waren het erover eens dat de werken te beroemd waren om op de internationale zwarte markt te worden verkocht zonder te worden erkend. Als zodanig werd gevreesd dat de werken vervolgens zouden worden vernietigd toen de dieven ontdekten dat ze deze niet konden verkopen. Tot op heden is slechts een klein deel van de gestolen kunstwerken ontdekt en het blijft twijfelachtig of de kunst ooit nog zal worden gezien. Ze zijn ofwel verkocht aan privéverzamelaars of voor altijd vernietigd.