Terminator 2: 3D - Herziening van Universal Studios Ride

De Terminator 3D-attracties zijn gesloten in Universal Studios Hollywood (waar het in 2013 werd vervangen door Despicable Me Minion Mayhem) en Universal Studios Florida, waarmee Arnie en de bende in 2017 de boot lanceerden om later te worden onthuld. De volgende beoordeling is geschreven in de onvoltooid tegenwoordige tijd alsof Terminator 2: 3D nog steeds open is, maar de enige plaats waar je de sci-fi thriller zou kunnen vangen, is bij Universal Studios Japan. Sinds het voor het eerst debuteerde in 1996 (in Orlando), is het waarschijnlijk dat de verouderde show ook in Japan niet veel langer zal duren.

Terminator (kortweg "T2") was een belangrijke attractie. Toen het debuteerde, waren buurtcineplexen niet routinematig 3D-films te zien, en het was veel meer een novum. Een paar themaparken hadden wel 3D-presentaties, maar T2 was misschien wel de grootste en beste weergave van het genre.

Herbeleef zijn rol als een tijdreizende, goede kerel cyborg van de terminator filmserie, Arnold Schwarzenegger's groter dan levensgrote personage groeit uit tot nog grotere proporties in de unieke themaparkervaring. De combinatie van een bekende verhaallijn, oogverblindende driedimensionale filmopnames, in-theatre 4-D effecten en live-artiesten die de actie op het scherm beïnvloeden, maakt de T2 tot een allesoverheersende aanval op de zintuigen.

Hasta la Vista-Vision

Naast Schwarzenegger is de attractie origineel terminator co-sterren Linda Hamilton als Sarah Connor en Edward Furlong als haar zoon, John. Robert Patrick, wiens kleverige metalen lichaam elke vorm kan aannemen, is ook terug als de "T-1000" -robot. (Hé, Arnold verprutste hem niet in de tweede film?) Deze keer transformeren zijn armen in een aantal machtige indrukwekkende 3D-veg-o-matic-achtige bladen. Het publiek duikt als een dekmantel wanneer het tijd is om te snijden en te dobbelen.

James Cameron, de oorspronkelijke auteur van de Terminators, is terug in de stoel van de regisseur. En Stan Winston, de speciale effecten die achter de Buitenaardse wezens wezens en de Jurassic Park dinosaurussen evenals de terminator robots, brengt zijn indrukwekkende vaardigheden naar de universele aantrekkingskracht. Het zijn geloofsbrieven als deze die hebben geholpen het budget van de 12 minuten durende film in de stratosfeer te duwen (naar verluidt $ 60 miljoen). Met wilde, non-stop actie, digitale computerinnovaties, pyrotechniek en speciale camerastijlen in de mix gegooid, was dit de duurste live actiefilm, per minuut film, ooit gemaakt toen deze debuteerde in 1996.

Dus wat levert al het geld, de technologie en de sterrenkracht op? T2 is een meeslepende ervaring met duizeligheid. Het is zo aantrekkelijk, het publiek staat regelmatig op en juicht Arnold en de bende toe met een staande ovatie naar de conclusie van de film.

Reik uit en raak iemand aan

3D-filmtechnologie heeft een lange weg afgelegd sinds de campy-nieuwigheidsfilms van een paar decennia geleden. Filmgangers lijken nog steeds op hopeloze geeks wanneer ze een goofy bril gebruiken, maar het 3D-effect is verbluffend. Zoals bij de meeste 3D-presentaties, is de neiging om aan te raken wat je zweert direct voor je neus bijna overweldigend. T2 verhoogt de ante door de verbeterde actie te presenteren in een groot 65 mm-formaat op drie omwikkelbare schermen van 50 voet.

De schermen omhullen het publiek en tekenen ze in het goede versus kwade plot. De inzet is behoorlijk hoog als de monosyllabic Terminator en John Connor van vandaag naar Los Angeles reizen in 2029, waar ze proberen de wereld te redden van het kwaadaardige Skynet. Ze komen enkele vervelende "mini-Hunter-Killers" tegen, soort van wieldoppen met een houding, die in en uit het scherm lijken te schieten en dreigen iedereen in het publiek een fijne snit te geven. De grote confrontatie is echter tussen Arnold en een kolossale robot / supercomputer genaamd "T-1 Million." ( Spoiler alert : Uiteindelijk hebben de goeden natuurlijk de overhand.)

Met genoeg theatrale mist om een ​​oude zeekapitein, een dreunende soundtrack, bewegende stoelen, vibrerende vloeren, lasers en andere effecten te desoriënteren, grijpt T2 je vast en laat het niet los. Hoewel het een theatrale presentatie is, is het zo meeslepend dat gasten het vaak 'een ritje' noemen.

De meest desoriënterende en unieke functie zijn echter de live acteurs. In één scène komt de Terminator naar het scherm van zijn motor razen - houd er rekening mee dat dit in 3D is en dat een echte motorfiets met een Arnold-look eruit springt en op het podium verschijnt. Themaparken proberen vaak de grens tussen fictie en realiteit te vervagen, maar T2 tilt het spel naar een nieuw niveau.

Robots geschikt voor een "T"

De actie op het scherm ondersteunt ook "live" -robots die langs de zijkanten van het theater lopen. Volgens Bob Crean, vice-president van Advanced Animations, het bedrijf in Vermont dat de robots ontwierp, evolueerden de 'cinebotische' figuren naarmate het project vorderde. "Oorspronkelijk zouden we glimmende 'T-800'-robots van de terminator films. Maar James Cameron maakte bezwaar omdat die modellen uit de toekomst komen en niet in onze verhaallijn van 1990 zouden passen. "

Crean en zijn team hebben daarom de uitgedoste hedendaagse "T-70" -robots ontworpen. Met behulp van een geavanceerd hydraulisch systeem stijgen de achtvoetige cyborgsoldaten uit de grond en schieten ze in een schietpartij. De computer van de show bestuurt de robots, samen met al het andere in de productie.

Het is een In-your-Face World, After All

T2 is gehuisvest in een onopvallende locatie van het hoofdkantoor van Cyberdyne Systems. De onopvallende, steriele gevel logenstraft de chaos die binnen wacht. Het verhaal is opgezet met een pre-show video gehost door een smarmy Cyberdyne rep. De tongue-in-cheek presentatie toont de poging van het bedrijf om de huidige wereld te domineren door alle technologie te beheersen. (Bill Gates, luister je?)

Met zijn gladde, maar enigszins scheefstaande beelden van Stepford-achtige families die zich baseren in de verdorven gloed van de ongebreidelde technologie van Cyberdyne, ziet de video eruit alsof deze is gemaakt voor een attractie bij een kwaadaardige twin-versie van Epcot. Het is bijna anti-Epcot.

In feite kan een stilistisch onderscheid worden gemaakt tussen de twee populaire, concurrerende themaparkbedrijven. Als Disney helemaal draait om het wensen van een ster, wenst Universal je: "Hasta la vista, baby." Met zijn rauwe, in-je-gezicht, shoot-em-up attracties, Universal Studios is een beetje zoals de swaggering Rolling Stones in vergelijking met de "All You Need is Love" Beatles-achtige Disney. The Beatles hadden "Let It Be"; de stenen reageerden met "Let it Bleed." Disney heeft "It's a Small World;" Universal heeft "Men in Black Alien Attack." Beide bedrijven scoren grote hits met hun parken, maar ze nemen verschillende benaderingen.

En T2 is (of was in Florida en Hollywood) de belichaming van universele actie in je gezicht.