Als een autochtone Nederlandstalige spreker, wanneer ik met mijn niet-Nederlandse vrienden naar een restaurant ga (misschien naar een van de beste pannenkoekenrestaurants van de stad), zal iemand zich onvermijdelijk aan het einde van de maaltijd wenden met een verlegen verzoek: "Kan jij … om de rekening vragen? ' En, voordat u die rekening betaalt, lees hoe u eten in het Nederlands kunt bestellen en hoeveel u fooi kunt geven in Nederlandse restaurants!
Terwijl de meeste obers in Amsterdam het goed zullen begrijpen, kan ik de cheque / rekening hebben, alstublieft? Sommige gasten vinden het nog beleefdder en passender om het in het Nederlands te vragen.
Om te vragen "Mag ik de cheque, alstublieft?" zeggen Mag ik de rekening alstublieft? ( uitgesproken als mahkh ik də raykəning ahlstoobleeft).
Voor een eenvoudiger manier om de cheque aan te vragen, zeg gewoon de Rekening Alstublieft . In dit geval, de woorden mag ik ("mag ik hebben") is impliciet - net zoals iemand zou zeggen, "Controleer, alsjeblieft", in het Nederlands is het gebruikelijk om de uitdrukking af te korten tot "de rekening alstublieft".
In een situatie waarin u de balie moet benaderen om te betalen, kunt u als alternatief zeggen: Ik wil graag betalen ( ik vil khraakh betahlən) wat betekent "ik zou willen betalen."
Het beheersen van de uitspraak kan moeilijk zijn, dus het is het beste om de fonetische spelling van elk woord en elke zin op notecards op te schrijven en te oefenen voordat je weggaat, en ze ook mee te nemen voor een opfriscursus / spiekbriefje.
