Essentiële informatie over Mission Dolores

Mission Dolores (ook wel Mission San Francisco de Asis genoemd)

Op 17 juni 1776 verlieten luitenant Jose Moraga, 16 soldaten en een kleine groep kolonisten de Monterey Presidio voor de Baai van San Francisco. Het feest bestond uit echtgenotes en kinderen van de soldaten, samen met enkele Spaans-Amerikaanse kolonisten. Ze namen ongeveer 200 stuks vee mee. De meeste van hun voorraden werden over zee verzonden in het schip San Carlos, dat op hetzelfde moment vertrok als het landfeest.

Onder de reizigers bevonden zich Fathers Francisco Palou en Pedro Cambon. Het kostte hen vier dagen om ongeveer 120 mijl af te leggen. Toen ze aankwamen in wat nu San Francisco is, zetten ze een kamp op aan de oever van een meer. Eerder noemde ontdekkingsreiziger Juan Bautista de Anza het meer Launa de Nuestra Señora de los Dolores (het meer van Onze Lieve Vrouw van Smarten), waar de missie de bijnaam Mission Dolores kreeg.

Moraga gaf opdracht om een ​​prieel te bouwen. De paters vierden de eerste mis op het feest van de heiligen Petrus en Paulus daar op 27 juni 1776 - slechts vijf dagen voordat de Onafhankelijkheidsverklaring in Philadelphia werd ondertekend. Sommige mensen zeggen dat de missie die dag was opgericht, maar de officiële toewijding gebeurde later.

Op 18 augustus arriveerde het schip San Carlos. Bouw van Mission Dolores begon onmiddellijk, maar ze moesten wachten om de kerk te wijden. De kerkvaders wachtten op het horen van Captain Rivera die Mission Dolores niet wilde bouwen. Zijn overste de onderkoning in Mexico-Stad was het daar niet mee eens, maar de vaders wachtten weken totdat ze de benodigde kerkdocumenten hadden.

De missie was op 9 oktober opgedragen. Sommige mensen zeggen dat deze datum de officiële datum van de oprichting is en dat het de datum is die pater Palao heeft opgetekend in de kerkelijke archieven.

De Mexicaanse autoriteiten hadden pater Junipero Serra beloofd dat hij de nieuweling in de keten naar zijn beschermheilige Saint Francisco van Assisi zou kunnen noemen als ze een haven zouden vinden. Deze locatie had er een, dus het heette Mission San Francisco de Asis.

Vroege jaren van missie Dolores

Missie Dolores werd al snel populair bij de inwoners van het gebied, die genoten van het voedsel en de bescherming die het bood.

Sommige mensen zeggen dat ze de complexe religieuze ideeën van de Spanjaarden niet begrepen, terwijl anderen zeggen dat de priesters te streng en te streng met hen waren. Wat de reden ook was, velen van hen liepen weg van Mission Dolores (alleen al in 1796). Het probleem met weglopers was slechter in San Francisco dan op andere plaatsen, waar de inboorlingen veel verleidingen hadden van het nabijgelegen Presidio en andere inboorlingen aan de andere kant van de baai. Weglopers veroorzaakten ook spanningen met het leger, die er genoeg van hadden om uit te gaan om ze terug te halen.

De Mission Dolores-kerk werd verschillende keren verplaatst voordat de huidige kapel werd gebouwd en voltooid in 1791.

Missie Dolores 1800-1820

Het vochtige weer en de ziekten gedragen door de vreemdelingen eisten hun tol van de oorspronkelijke neofieten, en 5.000 stierven tijdens een mazelenepidemie. De mensen die het overleefden leden in het vochtige klimaat. In 1817 opende de paters een ziekenhuis in San Rafael, ten noorden van de baai, waar het weer beter was.

Missie Dolores in de jaren 1820-1830

In de jaren 1830 begon de plaats Mission Dolores te heten, na de nabijgelegen kreek en lagune, en ook niet verward met Mission San Francisco Solano in de stad Sonoma.

Secularisatie en missie Dolores

In 1834 besloot de Mexicaanse regering om alle Californische missies te sluiten en het land te verkopen. Missie Dolores was de eerste die geseculariseerd werd. De Indianen wilden niet terugkomen en niemand zou het kopen, dus het bleef het eigendom van de Mexicaanse regering. In 1846 werd Californië een deel van de Verenigde Staten, en Amerikaanse priesters namen het over.

Toen de California Gold Rush begon in 1849, werd het gebied een populaire plek voor paardenrennen, gokken en drinken. Landhervormingen haalden het land weg van de inboorlingen en algauw waren er meer Ierse dan Spaanse grafstenen op de oude begraafplaats.

Missie Dolores in de 20e eeuw

Het oude gebouw Mission Dolores wordt vandaag omringd door de stad. De kerk en de begraafplaats zijn het enige dat overleeft van het oorspronkelijke complex, maar het blijft de mensen van de buurt dienen en er worden soms massa's in gehouden. De meeste diensten worden echter gehouden in de nieuwere basiliek naast de deur.

Missie San Francisco de Asis Lay-out, plattegrond, gebouwen en terrein

Het eerste gebouw in Mission San Francisco was een Tule (riet) prieel gebouwd door de Spaanse soldaten.

Toen het schip San Carlos met bevoorrading aankwam in augustus, begon de bouw van meer permanente gebouwen. De eerste gebouwen werden op 1 september voltooid, inclusief een kleine kapel van hout gepleisterd met modder, met een tule rieten dak. Deze gebouwen waren ongeveer een tiende van een mijl van de huidige locatie.

Van 1776 tot 1788 werden vier kerken gebouwd. Ze werden allemaal afgebroken omdat ze op goede grond stonden om te bewerken, en goede landbouwgronden waren schaars. Tegen 1781 vestigde de missie zich op de huidige locatie en een vleugel van de vierhoek was voltooid.

Het huidige gebouw in Mission San Francisco werd in 1785 in gebruik genomen en voltooid in 1791. De flexibele structuur, met redwood logs aan elkaar bevestigd door ongelooide huidstroken en houten pinnen, was zo stevig dat het de aardbevingen van 1906 en 1989 overleefde. Het gebouw is 114 voet lang en 22 voet breed, met 4-voet dikke adobe muren. Volgens historische gegevens waren er 36.000 adobe-stenen nodig om het te bouwen.

In de kapel was de huidige tegelvloer oorspronkelijk vuil en er waren geen zitplaatsen, maar verder is er sinds 1791 weinig veranderd. De decoratie aan het plafond is opnieuw geschilderd in het oorspronkelijke ontwerp. De muren waren oorspronkelijk ook beschilderd met ontwerpen, maar ze werden in de jaren 1950 overschilderd. Op de rechtermuur staat een groot negentiende-eeuws doek dat ooit tijdens de paasweek naar de voorkant van de kerk werd verplaatst.

retardo's kwamen uit San Blas, Mexico in 1796. De twee zijaltaren, ook gemaakt in Mexico, werden in 1810 naar de missie gebracht. De drie klokken van de missie werden in de jaren 1790 in Mexico gegoten en eerheilige Joseph, Francis en Martin. De lettertypen in de achterwanden zijn platen die vanuit China via de Filippijnen zijn geïmporteerd.

Er zijn vier afgebakende begraafplaatsen binnen de muren van de kapel: William Leidesdorff, een vroege Afro-Amerikaanse zakenman; de familie Noe; Luitenant Joaquin Moraga, de leider van de oprichtendexpeditie, en Richard Carroll, de eerste predikant na San Francisco, werd een aartsbisdom.

Nadat de missie de aardbeving van 1906 overleefde, werd staal aan de houten spanten toegevoegd om ze te versterken. De historische structuur stond voor de grootste uitdaging aan het eind van de jaren negentig, toen houtetende kevers ermee dreigden te vernietigen door te bijten. Door uitgebreide inspanningen van het personeel van de missie en wetenschappers werden de kevers echter gedood en de missie gered.

Tegenwoordig is Mission San Francisco het oudste intacte gebouw in de stad San Francisco.

Missie San Francisco de Asis Interieurafbeelding

Het felgekleurde plafond met hoge patronen van het interieur van de missie is slechts een deel van zijn charme. De chevronpatronen van het plafond zijn vergelijkbaar met die in manden geweven door lokale inheemse vrouwen.

Het sierlijke beeldhouwwerk achter het altaar kwam in San Francisco uit San Blas, Mexico in de late jaren 1800. Het wordt een retabel genoemd.

Foto's van Mission San Francisco de Asis

De foto hierboven toont het veemarkt van de missie. Het was afkomstig van monsters die te zien waren in Mission San Francisco Solano en Mission San Antonio.