Leuke weetjes over Afrikaanse dieren: The Giraffe

Met zijn moedig gevormde huid en ongelooflijke lange nek is de giraffe een van Afrika's meest herkenbare dieren. Er is maar één soort ( Giraffa camelopardalis ), verdeeld in negen ondersoorten, elk met subtiele fysieke en genetische verschillen. Giraffen zijn te vinden in de meeste sub-Sahara Afrika, van Tsjaad tot aan Zuid-Afrika en van Niger tot Somalië. Ondanks hun brede bereik en het feit dat ze meestal als gemakkelijk te herkennen worden beschouwd tijdens safari, neemt de populatie van giraffers wereldwijd af.

In de afgelopen drie decennia zijn de aantallen in Afrika met ongeveer 40% gedaald.

Het hoogste dier op aarde

Giraffen zijn de hoogste dieren op aarde, met het record van een mannetje met een hoogte van 19,3 voet / 5,88 meter. Mannelijke giraffen zijn langer dan vrouwtjes, met een gemiddelde lengte van ongeveer 16 voet / 4,8 meter. Om 's werelds hoogste dier te zijn, zijn enkele speciale aanpassingen nodig. Een groot deel van de hoogte van een giraffe wordt verklaard door de langwerpige nek, die wordt opgehouden door uitzonderlijk sterke spieren. Het bevat ook complexe aderen en bloedvaten die tegen de zwaartekracht in werken om bloed naar boven naar de hersenen te duwen; en om te voorkomen dat bloed te snel wegvloeit van de hersenen wanneer de giraf zijn hoofd laat zakken.

De zware taak om bloed in zijn nek te pompen, betekent dat de bloeddruk van de giraffe verdubbeld is die van andere zoogdieren. Het hart is het grootste van elk landzoogdier en kan tot 24 kilo / 11 kilogram wegen. Ondanks de lengte van de nek van de giraffe, is deze nog steeds te kort om de grond te bereiken; dus om te drinken, moeten giraffen hun knieën buigen of hun voorpoten breed spreiden. Giraffen liegen zelden plat - in plaats daarvan slapen ze door hun lichaam op hun gevouwen benen te laten rusten.

Uiterlijk & Aanpassingen

Giraffen hebben een lichte vacht die bedekt is met donkere plekken. De kleur van deze pleisters varieert van oranje tot bijna zwart en is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder ondersoorten, geslacht en leeftijd. Men vermoedt dat de unieke patronen van de giraffe een camouflagetactiek is. Giraffen hebben ook een uitzonderlijk dikke huid, die hen beschermt tegen de doornstruik waarin ze zich vaak voeden. Andere speciale aanpassingen zijn hun neusgaten, die ze kunnen afsluiten tegen zandstormen of insecten; en hun grijpbare tongen.

De paars-zwarte kleur van de tong van een giraf wordt verondersteld een verdediging tegen zonnebrand te zijn.

Zowel mannelijke als vrouwelijke giraffen hebben hoornachtige knoppen boven op hun hoofden, ossiconen genoemd. Gemaakt van verbeend kraakbeen en bedekt met een huid, wordt aangenomen dat ossiconen giraffen helpen om hun lichaamstemperatuur te reguleren en ook worden gebruikt in gevechten tussen mannen. Voor safarigangers zijn de ossiconen van een giraf een van de gemakkelijkste manieren om onderscheid te maken tussen mannetjes en vrouwtjes, omdat de vrouwtjes zijn getuft met haar terwijl de mannetjes kaal zijn.

Levenscyclus en gedrag

Giraffen geven meestal de voorkeur aan savanne- en boshabitats en leven op een dieet van bladeren, fruit en bloemen (met name die van acacia-boomsoorten). Ze leven in kuddes die bekend staan ​​als torens of reizen, die meestal zijn samengesteld uit verwante vrouwen en hun baby's of vrijgezelmannetjes. Mannelijke giraffen vechten voor het recht om te paren met de vrouwtjes door elkaar te slaan met hun krachtige halzen - een gedrag dat bekend staat als "insnoering". Giraffen hebben een zwangerschapsduur van 15 maanden en de vrouwtjes bevallen op de grond, wat betekent dat pasgeboren baby's het leven beginnen met een val van 2 meter naar de grond.

Binnen een uur kunnen ze opstaan.

Giraffe kalveren worden volledig door hun moeder grootgebracht. Helaas bereikt slechts 50% van de baby's de volwassen leeftijd, maar als ze dat wel doen, hebben ze een levensverwachting van ongeveer 25 jaar.

Conserveringsstatus

Er zijn ongeveer 97.500 giraffen overgebleven in het wild en de wereldbevolking neemt af. Reeds is de soort uitgestorven in vele delen van zijn historische verspreidingsgebied en staat hij vermeld als Kwetsbaar op de Rode Lijst van IUCN. Bepaalde ondersoorten lopen een groot risico. De Kordofan en Nubische giraffen staan ​​beide op de lijst als kritisch bedreigd, terwijl de netvormige giraf bedreigd is. De West-Afrikaanse giraf was in de hele regio van Tsjaad tot Senegal te vinden, maar is nu beperkt tot slechts 400 personen in afgelegen gebieden van Zuidwest-Niger; terwijl de giraf van de Thornicroft eveneens schaars is, met slechts 550 exemplaren in het wild.

De meest talrijke ondersoorten zijn de Zuid-Afrikaanse en Masai-giraffen, met geschatte wilde populaties van respectievelijk 31.500 en 32.550. De natuurlijke roofdieren van de giraf zijn de leeuw, luipaard, gevlekte hyena en Afrikaanse wilde hond, maar het zijn mensen die de grootste bedreiging vormen. Mensen dragen zowel rechtstreeks (via jacht en stroperij) en indirect (via verlies en afbraak van leefgebieden) bij tot sterfgevallen door giraffen.

Beste plaatsen om Giraffe te zien

Giraffen van de ene ondersoort of een andere komen voor in de meeste grote wildparken en -parken in Zuid- en Oost-Afrika. U moet uw route nauwkeuriger aanpassen als u een specifieke ondersoort wilt zien. Kordofan-giraffen zijn bijvoorbeeld te vinden in Kameroen, Tsjaad en de Centraal-Afrikaanse Republiek, maar de beste plaats om ze te zien is in Tsad's Zakouma National Park (waar 50% van de wereldbevolking woont). Noord-Keniaanse parken zoals Marsabit National Park & ​​Reserve en Samburu National Reserve zijn de beste plaatsen om giraffen met een netvormig patroon te herkennen, terwijl het Murchison Falls National Park in Oeganda beroemd is om de giraffen van Rothschild.

Als je de giraffen van West-Afrika of Thornicroft wilt zien, zijn je mogelijkheden uiterst beperkt. West-Afrikaanse giraffen zijn endemisch voor de Dosso-regio in Zuidwest-Niger en worden het vaakst gezien rond Kouré. De giraf van de Thornicroft is alleen te vinden in de Luangwa-vallei in Zambia en de beste plek om ze te spotten is in het South Luangwa National Park.