Inhoudsopgave:
- Druppelsgewijs: sensuele vormen van ijsbergen
- Wildbeweging vastleggen: timing is alles
- Penguins & The Moon: Angle Up
- Mirrored Mountains: Reveling in Reflections
- Twilight Sans Stars: Documenting Dusk
Toen ik mijn eerste stap op het Antarctische continent zette, stond ik versteld van de enorme omvang van het landschap. Bergen overrompelden me - ik kon hun einde nauwelijks zien. Sneeuw bedekte bijna elk deel van het land en het aantal pinguïns dat ik zag was simpelweg ondenkbaar. Ik heb nooit geweten dat er veel pinguïns in de wereld bestonden!
Toen ik mijn emotionele reactie op zo'n mooi land verzamelde, besefte ik al snel dat ik me op schaal moest concentreren op Antarctica. Met alles zo groot en overweldigend, was het duidelijk dat ik een manier moest vinden om evenwicht in mijn beelden te creëren. Op deze foto kon ik de witte deken - zowel in de lucht als op het land - compenseren door verschillende pinguïns achter elkaar te documenteren. Maakte het lot op gelijke afstand van elkaar. Ik was er gewoon om het te vangen.
Druppelsgewijs: sensuele vormen van ijsbergen
Elke dag begon met een excursie op een zodiac cruise. Hoewel we luipaardafzettingen zagen sluipen op ijsbergen, albatrossen die boven gletsjers zweefden en honderdduizenden pinguïns op hellingen marcheerden, was ik volledig gebiologeerd door de ijsbergen. Net als mensen is hun duurzaamheid nooit helemaal haalbaar. Ze zijn sterk en fragiel, terwijl ze vluchtig en voortdurend zijn. Ze zijn ijspegels uitsteken van hun diepten, elk vrijgegeven stroompje van water werpt hun elementaire bestaan. Net als het menselijk lichaam vouwt het ijs zich in zijn rondingen en randen, waardoor condens wordt afgegeven op dezelfde manier als een zweetdruppel vanaf het puntje van onze neus en lippen. IJsbergen klotsen en babbelen op de maat van de oceaan, ze klikken onder druk en ze verwarmen in de zon. Klimaat is hun enige tegenstander, maar tijd is van ons.
De sleutel tot het vastleggen van ijsbergen is om zich te concentreren op de kromming van hun vorm. Hoe komt het licht vanuit een bepaalde hoek op het ijs? Ik ontdekte deze kleine inkeping in een ijsberg terwijl we voorbijreden, en ik wachtte geduldig terwijl een enkele druppel uit zijn gelederen kwam en een sensueel, tijdloos beeld creëerde.
Wildbeweging vastleggen: timing is alles
Tijdens elke expeditie op het Antarctische continent heb ik minstens 15 minuten nodig om gewoon te zitten en me te verwonderen over het landschap en de dieren in de natuur die mij omringen. Ik fotografeerde niet. Ik heb niet geschreven. Ik zag gewoon dat de natuur zich voor mij ontvouwt, omdat het zo'n bijzondere ervaring is om pinguïns te zien in de duizenden opmars vóór jou.
Ik vond een comfortabele plek op het ijs - ik had vier lagen broek aan - ik zat stil om de pinguïns door het ijs te zien bewegen. Toen deze pinguïn de rand van een ijskap naderde, wist ik dat hij de sprong naar de volgende zou maken en ik wachtte geduldig tot hij klaar was om zijn missie te voltooien. Met een korte sluitertijd kon ik zijn sprong in perfecte focus vastleggen.
Penguins & The Moon: Angle Up
Probeer, indien mogelijk, twee cameraboertuigen mee te nemen naar Antarctica, omdat het landschap zo snel verandert, dat je mogelijk snel tussen een vaste lens en een telelens moet springen, en het toegevoegde voordeel van een systeem met twee lichamen zal een vruchtbare zijn keuze.
Voor dit beeld had ik geen tijd om over te schakelen van lenzen, omdat ik maar één camerabehuizing van Canon meebracht naar Antarctica. Met mijn telelens positioneerde ik mezelf op het laagste punt in de dierenriem om de scherpste hoek te vinden die mogelijk is om zowel de pinguïn als de maan te vangen, een beeld dat ik zeker had betreurd dat ik het niet nam. Voeg twee camerabehuizingen toe voor een eenvoudige overgang. Door dit te doen, loop je niet het risico deze speciale momenten te missen.
Mirrored Mountains: Reveling in Reflections
Op een bepaalde zodiac cruise bevond ik me in een gigantisch amfitheater van gespiegelde reflecties in de bergen in de Zuidelijke Oceaan. De schoonheid ervan was volkomen overweldigend. Vanuit elke hoek creëerden de bergen een dualiteit die zowel voelbaar als adembenemend was.
Je kunt overwegen om een polarisatiefilter te gebruiken om vast te leggen wat er in het water zit, maar de echte prijs is de bergreflectie, die volkomen duidelijk is en de moeite van het vastleggen waard is.
Twilight Sans Stars: Documenting Dusk
Antarctica wordt nooit helemaal donker. Op een nacht van mijn expeditie kampeerde ik op het continent in een zelfgemaakt ijsverblijf, hoog gebouwd om de ietwat schokkende winden te blokkeren. Ik zette mijn wekker om 14.00 uur in de ochtend in de hoop de sterren te fotograferen, maar ik werd wakker - een schemertafereel zonder sterren te vinden.
Hoewel ik aanvankelijk verrast was, raakte ik snel gefascineerd door het maanlicht op de bergtoppen. Zelfs als het niet de sterren zijn, is dit een foto die alleen in de zomer van Antarctica kan worden gedocumenteerd en een speciale prijs om mee naar huis te nemen.
