Inhoudsopgave:
Deze lichte vrucht is zacht en sappig, waardoor het een favoriet is in de regio. De grote, oranjerode variëteit is in Costa Rica bekend als manga tomi en biedt een zoete, maar enigszins pittige smaak met een vezelige textuur. De kleinere, niervormige mango's, lokaal bekend als mango pita , zijn zachter en zoeter. Op zoek naar iets taart? Probeer een groene, onrijpe mango sele , die vaak wordt verkocht aan bermen, gesneden en geserveerd met limoen en chili.
Kokosnoot
Liggend op het strand, nippen kokoswater is een beeld van het paradijs. En in Costa Rica is het eenvoudig om te doen. Jonge, grote kokosnoten (genoemd coco pipa ) die nog groen zijn en die gevuld zijn met een heldere, halfzoete vloeistof worden vaak verkocht in strandsteden langs de kust. Het vlees binnen deze onrijpe vrucht is zacht en delicaat. De kleinere, bruine, gerijpte kokosnoten (bekend als coco playero ) onthullen een harder en dikker vruchtvlees onder hun houtachtige schil.Dit vlees wordt vaak gebruikt in Costa Ricaanse desserts, bonengerechten en Caribische rijst.
granadilla
Als je de oranje hued shell op deze passievrucht breekt, zul je kleine, grijsachtige, eetbare zaden vinden die verstrikt zijn in een gelige substantie. Hoewel het misschien niet smakelijk lijkt, is granadilla zoet en heerlijk, en daarom is het ook een populaire ijsaroma in de regio.
maracuya
Deze iets grotere variëteit van passievrucht heeft een meer duurzame, gele schil en wordt voornamelijk gebruikt voor het maken van sap. Wanneer het in tweeën wordt gesneden, onthult het binnenste een fel oranje, pulpachtige nectar gevuld met eetbare zaden. Als u wilt proberen het rechtstreeks uit de schaal te eten, moet u er wat suiker bovenop strooien om de zure, scherpe smaak te temperen.
Guayaba
Guayaba of guave is vergelijkbaar met een peer. Zijn dunne schil - die lichtjes bitter kan zijn - en kleine zaden kunnen samen met zijn zachte vlees worden gegeten. De binnenkant van de geurige vrucht is zoet, maar niet te suikerachtig, en is off-white of diep roze van kleur.
Mamones
Deze kleine, groene vruchten kunnen in één hap opengebroken worden. De meest gebruikelijke manier om ze te eten is door de perzikkleurige pulp op te zuigen die het grote zaad aan de binnenkant bedekt. Ze smaken een beetje als limoen en hebben veel namen in het hele Caribisch gebied, waaronder quenapa, genip, guaya, lemoncillo, en Spaanse limoen.
Guanábana
Guanábana (of zuurzak) is een grote, stekelige vrucht die qua vorm en grootte overeenkomt met een voetbal. Het wordt meestal gebruikt om een romig sap te maken. Wanneer ze worden opengesneden, kunnen zakjes wit, zacht vlees van het fruit worden getrokken als kaas van snaren, waardoor de grote zwarte zaden achterblijven. Het smaakt naar een combinatie van ananas, banaan en kokosnoot.
Tamarinde
De lange, gebogen schalen van Tamarinde - die eruit zien als grote pinda's of bonenpeulen - worden in Costa Rica gebruikt om sap, pasta, siroop en jam te maken. De pulp is zowel zoet als zuur, waardoor het een geweldig snoepje is wanneer het bedekt is met suiker.
