Manetende veenmols? Deze 10 tips zullen u veilig houden

Verborgen gevaren in een goedaardig landschap in het VK

Gouden grassen zwaaien over een vrijwel vlak veld aangeraakt door een regenboog. De open weide, hierboven afgebeeld, kon op een stevige herfstdag nauwelijks meer uitnodigend zijn voor wandelaars. Maar uiterlijk kan bedrieglijk zijn en dat zoete uitziende veld kan een gevaarlijke menseter zijn.

De weide is eigenlijk een veengebied - meer bepaald een deken moeras - en hoewel het een rijke habitat is voor natuurbewakers, verbergt het potentiële gevaren voor de onoplettenden.

Het VK heeft 15% van de algemene veengebieden in de wereld. Maar hoogveengebieden van het soort die in Groot-Brittannië worden aangetroffen, zijn ongebruikelijk in het grootste deel van de continentale Verenigde Staten. Dus bezoekers die arriveren om heuvelwandelen te maken in Dartmoor, Exmoor, de Yorkshire Moors, het Lake District, Schotland en Wales, herkennen ze misschien niet of weten hoe ze veilig moeten oversteken. Als je verwacht dat moerassen zijn als natte, modderige moerassen en dus gemakkelijk te voorkomen dat je het mis zou hebben. Veeneilanden bevatten mogelijk minder vaste stoffen per kubieke meter dan melk, maar meestal zult u nooit weten door te kijken.

Alle veenmoerassen zijn nat en vol water, maar wat de onervaren onbegrijpelijkheid opvalt, is dat het water misschien niet meteen zichtbaar is. Wandelaars die in laaggelegen gebieden drassige grond en modder verwachten, kunnen worden betrapt door Britse moerassen op bergen en hoogveen.

Hoe een moeras wordt gevormd

In essentie worden moerassen gevormd wanneer slecht gedraineerde, depressieve gebieden zich vullen met plantenmateriaal, meestal veenmos maar ook andere mossen en grassen. De groeiende mossen persen de onderliggende lagen samen, vormen veen, maar vangen en houden ook regenwater vast dat niet weg kan en niet door de planten wordt opgenomen. In het VK zijn er twee veelvoorkomende soorten veengronden:

• Deken moeras - Zoals de naam doet vermoeden, vormt dit soort veen, gevormd uit stekelige grassen en mos, een golvende deken die een landschap smoort onder een hoog zure laag turf die wordt gevoed door regenwater en sneeuw in plaats van grondwater. Er zijn uitgestrekte laagveengebieden in het VK, waarvan het grootste deel in Schotland. De diepte van het veen kan variëren van twee of drie meter (ongeveer zes tot tien voet) tot ongeveer vijf meter (ongeveer 16 voet). Regenwater stroomt meestal door de droger op zoek naar de bovenste laag van de deken moeras, die zweeft als een tapijt op de top van de mos onder water. In sommige gebieden, met name waar het dekveen zich uitstrekt tot aan de zee, kunnen ondergrondse stromen onder het oppervlak worden verborgen, waardoor het "vaste" tapijt van groeiend mos van onderaf wordt aangetast.
• Opgeheven moeras - Dit vormt zich in een meerbed of vlak, moerassig gebied dat zich geleidelijk vult met mossen en planten, waarbij elke laag het volgende comprimeert. Uiteindelijk wordt het veen te dik om water in het midden te laten doordringen en turf te vormen. Het oppervlak blijft groeien, gevoed door regenwater en gesmolten sneeuw, en vormt zich zelfs een koepelvorm. Bij nat weer kan de onderliggende turf sponzig en onstabiel worden.

Hoe veilig te blijven op een moeras

Omdat ze zeer zuur zijn, hebben moeraslanden niet veel verschillende soorten planten. Maar ze trekken wel veel kleine zoogdieren en vogels aan - dus ze doen een beroep op wildlife watchers. Met een paar voorzorgsmaatregelen kunnen de meeste mensen genieten van een dagje uit in de buurt van of zelfs op een moeras:

1. Vermijd de winter en nat weer - Regen kan ervoor zorgen dat de gewoonlijk droger bovenste laters water absorberen als een spons. Sneeuw of ijs kan gevaarlijk diepe plassen verbergen. Britse moerassen zijn veel veiliger in droog, zomerweer.
2. Ga niet alleen - Het is altijd een goed idee om met een buddy te lopen, alleen maar om veilig te zijn.
3. Onderschat plassen niet - Wat lijkt op een kleine plas of een smalle stroom die je kunt doorkruisen, kan erg diep zijn. Elk jaar trekken berg- en heide reddingsteams ervaren wandelaars die diep in de taille zijn gezonken in wat leek op een enigszins vervaarlijk pad.
4. Houd uw mobiele telefoon volledig opgeladen - Maar houd er rekening mee dat veel wilde gebieden een slechte ontvangst van de telefoon hebben. Een loopmaatje is veiliger dan een mobiele telefoon.
5. Vertel iemand waar je naartoe gaat - En wanneer u verwacht aan te komen of terug te keren.
6. Blijf op de gevestigde paden - Stop in een plaatselijke boekhandel, VVV-kantoor of nationaal park centrum voor kaarten en advies over routes en geplande wandelingen. De meeste populaire gebieden met bezoekers hebben aanbevolen routes. Als er geen duidelijk aangegeven paden zijn, ga dan met een gids. Lokale toeristenbureaus of hotels kunnen informatie verschaffen over deskundige lokale gidsen die vaak groepswandelingen en excursies op de heide aanbieden.
7. Houd uw huisdier aan de leiband - Meer dan één verstandige wandelaar is verdrietig geworden om zijn hond in een moeras te jagen.
8. Terug - Als u vindt dat het gebied waarin u loopt in de grond loopt, of als het pad waarop u zich bevindt lijkt te eindigen op een natte bodem, stop dan en ga terug zoals u gekomen bent. Proberen een weg vooruit te vinden, kunnen je dieper en dieper op gevaarlijke grond brengen.
9. Let op je navigatie - Als u een groot en relatief hobbelig moeras oversteekt, is het heel gemakkelijk om uw koers te verliezen. Het is dus belangrijk om te weten waar je bent wanneer je begint en waar je naartoe gaat. Bij het oversteken van het moeras, zult u waarschijnlijk teruglopen in natte gebieden en veel omwegen nemen. Door regelmatig kompasmetingen te doen, blijft u in de goede richting gaan.
10. Leer hoe u uit een moeras kunt komen - Als u pech hebt en in een moeras wegzakt, moet u weten hoe u uzelf eruit kunt halen of hoe u kunt voorkomen dat u verder zinkt terwijl u op hulp wacht. Deze website biedt goed advies over het verlaten van een moeras, maar het beste advies is om te weten hoe gevaarlijke grond te identificeren en te vermijden.