Inhoudsopgave:
Of het nu gaat om reisgidsen, tv-series of films, Parijs wordt aangeprezen als de stad van de romantiek, met kaas en wijn op elke tafel en fabelachtig modieuze mensen die langs elke straathoek slenteren. Maar deze fantasieën falen meestal om zich als realiteit te manifesteren wanneer je ze bezoekt, waardoor een recept voor teleurstelling ontstaat. Voor sommigen kan het loskoppelen naar verluidt oprechte angst veroorzaken - en soms zelfs ernstige psychologische reacties die ziekenhuisopname vereisen.
Experts noemen het fenomeen 'Parijse syndroom' en zeggen dat Japanse toeristen het meest kwetsbaar zijn.
Nicolas Bouvier schreef in zijn reisdagboeken uit 1963: "Je denkt dat je een reis maakt, maar al snel is het de reis die je neemt."
Voor veel toeristen die voor het eerst Parijs aandeden, sneed Bouvier zijn gevoelens diep. De stad, die de afgelopen eeuw een aantal ingrijpende veranderingen heeft doorgemaakt, lijkt lichtjaren verwijderd van zijn stereotiepe, geromantiseerde beeld.
Voorbij zijn de ongerepte trottoirs geregen met lachende winkeliers in gestreepte shirts of supermodellen wandelen op de Champs-Elysees. Het verkeer is hard en vreselijk, café-servers zijn soms grof en in-your-face, en waar kun je een echt fatsoenlijke kop koffie krijgen te midden van de vele toeristische valstrikken van de stad? Nieuwe bezoekers kunnen zich echt verbijsterd voelen als ze merken dat hun imago van de stad simpelweg niet overeenkomt met de occasionele onaangename ervaring.
Hoe Parijs-syndroom plaatsvindt
Het verschil tussen wat een toerist verwacht te vinden in Parijs en wat ze werkelijk ervaring kan zo schokkend zijn dat het soms symptomen als angst, waanideeën en gevoelens van vooroordelen veroorzaakt. Dit is meer dan een simpele cultuurschok, zeggen gezondheidswerkers, die het er nu over eens zijn dat er een voorbijgaande psychiatrische stoornis plaatsvindt. Vanwege het verschil tussen de Parijse cultuur en die van zichzelf lijken vooral Japanse bezoekers de grootste last van het probleem te voelen.
"Er zijn veel mensen die door een culturele fantasie naar Frankrijk worden geleid, vooral Japanse bezoekers", zegt Regis Airault, een in Parijs gevestigde psychiater, die substantieel heeft geschreven over de psychologische effecten van reizen. "Ze gaan naar de wijk Montparnasse en ze stellen zich voor dat ze Picasso op straat tegenkomen. Ze hebben een heel romantische visie op Frankrijk, maar de realiteit komt niet overeen met de fantasie die ze hebben gecreëerd. '
In Japan wordt een zachte stem het meest gerespecteerd, en kleine diefstal is praktisch afwezig in het dagelijks leven. Dus wanneer Japanse toeristen getuige zijn van de steelachtige, soms agressieve houding van Parijs, of zichzelf slachtoffer vinden van zakkenrollen (Aziatische toeristen zijn het meest gericht, volgens statistieken), kan het niet alleen hun vakantie ruïneren, maar hen ook in psychologische beroering brengen.
Japanse toeristen hebben zoveel problemen ondervonden met de cultuurclash tussen binnen- en buitenland dat een speciale dienst werd geopend in het psychiatrische ziekenhuis Saint-Anne in Parijs om zaken te behandelen. Een Japanse arts, Dr. Hiroaki Ota, oefent sinds 1987, waar hij ongeveer 700 patiënten behandelt voor symptomen zoals prikkelbaarheid, gevoelens van angst, obsessie, depressie, slapeloosheid en de indruk door de Fransen te worden vervolgd.
Daarnaast heeft de Japanse ambassade een 24-uurshotline opgezet voor mensen met ernstige cultuurschokken en hulp bij het vinden van een ziekenhuisbehandeling voor mensen in nood.
Dus wat anders is goed voor het syndroom van Parijs? Niet elke Japanse toerist die een ander Parijs dan zijn fantasie ervaart, zal natuurlijk het slachtoffer worden van het fenomeen. Een belangrijke oorzaak is iemands persoonlijke neiging tot psychische stoornissen, dus iemand die al thuis aan angst of depressie lijdt, zou een waarschijnlijke kandidaat kunnen zijn voor psychische problemen in het buitenland.
De taalbarrière kan even frustrerend en verwarrend zijn. Een andere reden, zegt Airault, is de specificiteit van Parijs en hoe het in de loop van de jaren bijzonder in de mode is geweest. "Voor velen is Parijs nog altijd het Frankrijk dat het tijdperk van de Verlichting is", zegt hij. In plaats daarvan is wat toeristen vinden een nogal gewone, grote stad met een diverse, immigrantenrijke bevolking.
Hoe het Parijs-syndroom te vermijden?
Ondanks de naam, is het syndroom van Parijs niet iets dat uitsluitend in de Franse hoofdstad wordt ervaren. Het fenomeen kan gebeuren voor iedereen die op zoek is naar een paradijs in het buitenland: een toerist die een uitstapje maakt naar een exotisch land, een tiener die zijn of haar eerste solo-avontuur neemt, een emigrant naar het buitenland verhuist, of een politieke vluchteling of immigrant die het huis verlaat voor een betere gelegenheid. Gelijkaardige ervaringen kunnen plaatsvinden voor religieuze individuen die naar Jeruzalem of Mekka reizen, of westerlingen die naar India reizen voor spirituele verlichting.
Alles kan hallucinaties, duizeligheid en zelfs gevoelens van depersonalisatie veroorzaken, bijvoorbeeld tijdelijk iemands normale zelfgevoel en identiteit verliezen.
Uw beste keuze bij het reizen naar Parijs is om een sterk ondersteuningsnetwerk te hebben, in het buitenland of thuis, om bij te houden hoe u zich aanpast aan de Franse cultuur. Probeer een paar woorden Frans te leren zodat je niet helemaal geen contact meer hebt met wat Parijzenaars tegen je zeggen.
En onthoud dat Parijs aanzienlijk is veranderd sinds de film die je in de Franse les op de middelbare school hebt bekeken, is gefilmd. Blijf open, blijf cool en geniet ervan. En wanneer u twijfelt, neem dan contact op met de dichtstbijzijnde gezondheidswerker die uw angsten kan kalmeren.
Lees onze volledige gids over wat je niet moet doen in Parijs voor meer tips over hoe je van je reis kunt genieten en veelvoorkomende valkuilen kunt vermijden.
