Inhoudsopgave:
O'Connell Street is de hoofdstraat van Dublin, de breedste (maar niet de langste) straat van de Ierse hoofdstad en zo dicht mogelijk bij het 'centrum van Dublin'. En hoewel overschaduwd door de blitse Grafton Street aan de zuidkant, zijn O'Connell Street en de omliggende gebieden nog steeds de belangrijkste winkelbestemming aan de noordkant.
Vanuit een toeristisch oogpunt is het vrij eenvoudig - eigenlijk moet iedereen O'Connell Street zien tijdens een bezoek aan Dublin, en de meeste bezoekers zullen de grote boulevard toch niet kunnen vermijden.
De meeste bussen rijden in deze straat, de meeste Dublin-tours raken deze straat.
O'Connell Street in een notendop
O'Connell Street is de hoofdstraat van Dublin, met een indrukwekkende architectuur, waaronder het historische General Post Office. Het is ook effectief het centrum van Dublin en het thuis van de "Spire", 's werelds hoogste sculptuur.
Dat gezegd hebbende, kan het gebied erg druk zijn tijdens kantoor- en winkeltijden en kan het 's nachts een beetje "ruig" zijn.
O'Connell Street, voorheen "Sackville Street" genoemd, is zonder twijfel de meest indrukwekkende straat in Dublin. Hoewel het relatief kort is, staat het bekend als de breedste stedelijke straat van Europa. Tal van monumenten, historische gebouwen en een levendige sfeer wachten op de bezoeker.
Wat te zien op de O'Connell Street in Dublin
Hoewel O'Connell Street uiteindelijk gewoon een typische straat in de stad is en een paar lelijke plekken heeft, dankzij misleide pogingen tot modernisering (bijvoorbeeld het voormalige Eircom en de gemeentekantoren, beide nu gesloten), maakt zijn enorme overheersing van het stadscentrum ten noorden van de Liffey het is onmisbaar in alle opzichten.
Lopend naar het zuiden vanaf Parnell Square richting O'Connell Bridge zult u zien
- De Parnell Monument, de leider van de Ierse parlementaire partij in volledige oratorische swing laten zien
- Een taxistandplaats met een eigen kleine Heilig Heiligdom
- De voormalige Carlton Cinema met zijn geschilderde nepvensters
- De "Spire", gemaakt van glanzend staal met een verlichte tip (naar verluidt zichtbaar in heel Dublin - dit is een goed voorbeeld van een Iers groot verhaal, omdat de Spire zelfs niet zichtbaar is in de zijstraten van O'Connell Street, vanwege de hoge gebouwen staan in de weg), 's werelds hoogste sculptuur en de bijnaam "De Stiletto in het getto" of gewoon "de naald".
- Een standbeeld van James Joyce een paar meter verderop en voor het Kylemore Café, in een bijna Chaplin-achtige pose, beter bekend als "The Prick with the Stick"
- De Algemeen postkantoor, het hoofddoel van de Paasopstand van 1916, het hoofdpostkantoor in Ierland, en heeft een modern museum om op te starten
- Cleary's warenhuis, hoewel het al een tijdje gesloten is en een soort ontwikkelingsstoornis doormaakt
- Het standbeeld van Jim Larkin (vakbondsorganisator "Grote Jim" roept de werkende massa's op om van hun knieën te gaan, of gooit misschien zijn handen in wanhoop omhoog)
- Het enorme O'Connell Monument met een allegorische voorstelling van heel Ierland, nog steeds met kogelgaten van de Paasopstand in sommige beelden
De beste manier om van O'Connell Street te genieten is als een flaneur (een doelloze wandelaar met tijd om te sparen, een bijna vergeten kunst) - niet door bepaalde hotspots te doorzoeken, maar door op straat te wandelen en de architectuur in zich op te nemen, de kunstwerken en de mensen van Dublin. De straat is altijd druk en druk, zelfs 's avonds laat (hoewel een grote hoeveelheid daklozen en niet-erg sociale mensen af en toe een negatieve indruk kunnen maken na het vallen van de avond). En de beste manier om O'Connell Street op en neer te lopen, is de middenberm, waar ooit de trams liepen, die tegenwoordig zelden worden gebruikt, zelfs als de trottoirs verstopt zijn.
Als je O'Connell Street in alle rust wilt ervaren, kom dan op een zondagochtend, wanneer heel Dublin tot ongeveer elf uur 's ochtends bijna verlaten lijkt te zijn. Als je de hel op aarde wilt ervaren, probeer dan halverwege de middag in O'Connell Street te navigeren op een winkelweekend vlak voor Kerstmis, wanneer je wordt overreden door een bus die bijna het beste alternatief lijkt om met de massa om te gaan.
