Inhoudsopgave:
De stranden en bergen van de Filippijnen zijn al lang buiten het lokale voedsel om de gunsten van toeristen te overtreffen, maar dat is geen reden om de Filipijnse keuken regelrecht te pooh-pooh.
Een product van eeuwenlange handel en kolonisatie, Filippijns eten combineert invloeden uit Spanje, China, India en de Maleisische koninkrijken om iets geheel unieks te creëren. Natuurlijk heeft het misschien niet de diversiteit of complexiteit van voedsel uit Singapore en chow uit Maleisië, maar het is de moeite waard om het in elk geval te proberen.
Om een van deze fantastische Filippijnse gerechten te proeven, ga je naar een bar of keuken om aan de slag te gaan.
Adobo
Om te eten als een Filippino heb je alleen rijst en een kom adobo nodig. Neem kip of varkensvlees, sudder in azijn en sojasaus, en je krijgt adobo - een van de weinige gerechten in de Filippijnen die lokaal moeten zijn ontstaan, zonder enige buitenlandse invloed (de Spaanse naam is een latere toevoeging). Adobo is net zo Filippijns als je kunt krijgen; het gaat met rijst en geen ander, en elk gezin heeft zijn eigen manier om het te koken.
kinilaw
De regelmatige beschikbaarheid van verse vis is een van de beste dingen over het bezoeken van een van de kuststeden en -steden in de Filippijnen. Velen van hen hebben kookvis tot een kunstvorm verheven en men zou kunnen beweren dat niets in de buurt komt van de azijngekookte ceviche lokaal bekend als kinilaw .
Kinilaw kan zo simpel zijn als een dressing van azijn over rauwe vis, niets meer, maar het leent zich voor experiment en extravagantie: je kunt restaurants vinden die kinilaw serveren met sojasaus, calamansi-sap, stukjes varkensvleesbuik, uien, garnalen en gezouten eieren, onder andere. Kinilaw wordt niet boven een vuur gekookt - in plaats daarvan denatureert het azijn het visvlees, doet het "koken" evenals elke open vlam.
Balut
Eendembryo eten - balut - is een overgangsrite geworden voor backpackers die naar de Filippijnen reizen. Backpacker-outfits zoals het MNL Boutique Hostel in Manila maken een deel van de introductie van Filippijnse drinkculturen. Maar wat is balut precies? Het is niets eenvoudiger dan een bevrucht eendenei; het embryo mag zich elf dagen voor het koken in de schaal ontwikkelen.Lees voor meer informatie over de waarom en waarom van deze super-exotische smaakbeleving onze inleiding over het eten van Balut in de Filippijnen.
Inasal
Inwoners van de Visayas-eilanden (de centrale archipel van de Filippijnen) hebben betwistbaar gebraden kip geperfectioneerd: gemarineerd in calamansi-sap, citroengras en gember, geroosterd met annatto-olie terwijl het boven een vuur wordt gebraden, en vervolgens geserveerd met rijst en een scheutje sojasaus en (soms) vloeibaar kippenvet. Het is niet ingewikkeld, maar de goedheid van inasal komt van de frisheid en het gewicht als het wordt geconsumeerd met rijst.
sisig
Door de lange praktijk zijn Filippino's geniaal geworden in het benutten van "economy parts", of minder-dan-premium stukken vee. Nergens is dit duidelijker dan met "sisig", een hasj van varkensvleeswang, varkensvleesgezicht en andere delen die zijn fijngehakt, gemengd met ui en gebakken; op een kookplaat geserveerd, sisig is de reep sine qua non in de meest modieuze drinkgelegenheden.
sisig is ontstaan in de provincie Pampanga in de Filippijnen, waar een ondernemende lokale bevolking alle afgewezen varkensstukkendelen bij een nabijgelegen Amerikaanse legercommissaris afnam en vervolgens experimenteerde totdat ze de formule voor sisig dat maakte haar rijk voor de rest van haar dagen. Lees onze food tour door de provincie Pampanga om te ontdekken welke andere culinaire geheimen ze daar verbergen.
chicharon
Dit gerecht komt naar de Filippijnen via Andalusië, Spanje - de conquistadores gaven hun liefde voor gefrituurd varkensvlees knetterend door aan hun koloniën. chicharon (één R, in tegenstelling tot de Spanjaarden chicharron ) is vrij identiek aan Mexicaans chicharron , knapperige rechthoeken van gefrituurde varkensvleesschillen. In tegenstelling tot zijn Mexicaans equivalent, Filipijns chicharon is gedoopt in kokosnootazijn in plaats van salsa.
Filippino's eten het liefst chicharon als een snack, of als een bar-chow terwijl ze met vrienden drinken. Experimenteren met traditioneel chicharon kookmethoden, hebben de lokale bevolking komen met andere gefrituurde lekkernijen die ook de naam dragen, zoals chicharon bulaklak , een soort van taai-knapperig chicharon gemaakt van varkensomentum, of een soort buikweefsel.
Bier
De Filippijnse liefdesrelatie met bier is mogelijk aan het afnemen - meer drinkers schakelen over naar harde drankjes zoals gin en whisky voor een snellere, goedkopere kick - maar er gaat niets boven de eerste liefde. San Miguel Beer werd voor het eerst gebrouwen in de Filippijnen in 1890 en is sindsdien niets minder dan een nationaal icoon. Terwijl 'SMB' zich heeft ontwikkeld tot Hong Kong en Indonesië, blijven de Filippijnse kerngebieden de grootste markt, zelfs in het licht van de toenemende belangstelling van Filippino's voor de hardere dingen.
"SMB" is te vinden in elke winkel in de buurt, supermarkt, restaurant of bar, samen met de varianten "San Mig Lite" en "Super Dry". Om het originele, amberkleurige San Miguel Bier te krijgen, vraag je om "Pale" (een afkorting voor "Pale Pilsen"). Voor andere brouwsels in de regio, lees over de beste bieren in Zuidoost-Azië.
Lechon
Nog een geschenk van de Spanjaarden: geroosterd speenvarken is net zo groot in de Filippijnen als in Puerto Rico. Filippino's beschouwen geen fiësta compleet tenzij er meer dan genoeg lechon is om rond te gaan. Fiestagoers eten het hele ding, maar de meesten van hen proberen zoveel mogelijk van de knapperige, smakelijke huid te krijgen als ze kunnen. Lees over feesten in de Filippijnen; voor een andere plaats waar ook speenvarken rondzwemt, lees over Warung Ibu Oka op Bali.
Filippijnse straatsnacks
De straten van de Filipijnen zijn gevuld met straatventers die alle soorten geroosterde en gefrituurde snacks verkopen, en als je ergens in een hostel verblijft, moet je niet de stad verlaten zonder te proberen wat je te bieden hebt. Het is niets ingewikkelds - alleen maar goede oude, hartige gefrituurde dingen.
Favoriete straatvoedsel is onder meer een visbal (slechts een bolletje vismeel, gefrituurd en geplakt op spiesjes); inktvisbal (zelfde, maar met inktvismeel); kentekoy (kwarteleitje gecoat in oranje beslag en gefrituurd); en banaan-cue (plantains bedekt met suiker dan gefrituurd - de suiker karamelliseert op de banaan en vormt een taaie buitenlaag).
Halo-halo
IJs is een relatief recente toevoeging aan de Filippijnse culinaire scene, omdat het pas in de vroege jaren 1900 met de komst van de koeling arriveerde. Toch zijn Filippino's naar de stad gegaan met desserts gemaakt van het spul, met name door geschoren ijs-versnaperingen zoals mais con hielo (maïs, melk en geschoren ijs) en de immer populaire halo-halo.
"Halo-halo" is Filippijns voor "mix-mix", en het mengt verschillende zoete lekkernijen samen met het geschoren ijs - bananen op siroop, taaie zoete palm, jackfruit, mung bonen, paarse yam, onder anderen, en soms (maar niet altijd) aangevuld met een bolletje ijs. Je zult dankbaar zijn voor een nabijgelegen Halo-Halo-winkel wanneer de zomer rondrent!
