Inhoudsopgave:
We ontwaakten naar een winterse dag in Boedapest. Na een stevig ontbijt in het Viking Njord Restaurant gingen we aan boord van de vier bussen voor onze tour door de stad. Het was bijna dezelfde bustour die ik had gemaakt op mijn vier eerdere riviercruises door Boedapest, maar ik geniet altijd van het zien van de plaatsen en het horen van de verschillende presentaties van de gidsen. Het uitzicht op de Donau vanaf Gellert Hill was heel anders dan ik in de drie andere seizoenen heb gezien. Het was koud en winderig en we waren blij dat we onze zware kleren aan hadden.
Bij de laatste halte op Castle Hill zaten mama en ik in een warm café en genoten van een heerlijke warme chocolademelk na een beetje rond te hebben gelopen. Ik was heel blij om te zien dat de arbeiders de buitenschoonmaak en renovatie van de Matthiaskerk nabij het Vissersbastion hadden voltooid. Het zag er veel beter uit zonder alle steigers die ik zag tijdens de laatste twee reizen naar Boedapest. Ze werken nu aan de binnenkant en onze gids zei dat je daar niet veel kon zien. Nog een goede reden om een terugreis naar Boedapest te maken.
Om 12:30 keerden we terug naar het schip, net op tijd voor de lunch.Ik had een salade van het buffet en bestelde de hete kaneel / kastanje soep en Hongaarse goulash geserveerd over noedels uit het menu. Alles was goed. Na de lunch deden sommige van onze scheepsmaten één van de twee optionele rondleidingen: een rondleiding door de Joodse locaties in Boedapest of een bezoek aan het Godollo-paleis, een van de grootste en belangrijkste paleizen van Hongarije. Mam en ik wilden meer tijd doorbrengen op de kerstmarkt, dus we kleedden ons opnieuw aan in onze warme kleren en gingen naar de nabijgelegen kerstmarkt om door de kiosken te bladeren en een deel van het eten te proberen. De plaats was druk, maar niet zo druk als toen ik daar op zaterdagmiddag was. De meeste waren waren gecertificeerd in Hongaars, wat leuk was. We kochten een paar dingen en probeerden vervolgens een paar van de warme glühwein (gluhwein), terwijl we aan tafel stonden met alle andere bewoners en toeristen.
Sommige van de restaurants kookten enorme koekenpannen van goulash, een soort romige kip (of varkensvlees) stoofpot brouwsel, gevulde kool, of "varkensknokkels", die het populairst leken te zijn. Nu weet ik waar al die paprika wordt gebruikt! Sommige van de outdoor restaurants hadden skillets van alle vier deze items. De goulash of kipstoofpot werd geserveerd in broodkommen of met enorme brokken brood. De porties waren groot, maar niemand leek het erg te vinden om buiten in de kou buiten te eten. Onze gluhwein was cool tegen de tijd dat we klaar waren; Ik kan me niet voorstellen hoe koud het eten moet zijn. Alvorens terug te keren naar het schip, moesten we een deel van het "schoorsteenbrood" proberen, (kurtos kalacs), wat gebak is dat rond een cilindervormige plug is gewikkeld en vervolgens wordt geroosterd boven houtskool. Wanneer gebakken, wordt het holle deeg verwijderd uit de pen en gerold in een selectie van toppings (we hadden kaneel en suiker) en geserveerd in een verpakking die eruit ziet als een zak voor popcorn of een krant (lang en dun). Een van de beste warme broodjes die ik ooit heb geproefd, maar genoeg voor zes personen.
We kwamen rond 4 uur 's middags terug op het schip en mama besloot haar boek te lezen en een dutje te doen terwijl ik weer een uur ging wandelen. De zon ging onder, maar de lichten waren aan en er liepen veel mensen rond. Wat een leuke vroege avondwandeling.
De welkomstcocktail en het diner van de Captain waren een goede manier om wat meer van onze cruisemaatjes te leren kennen. Mam en ik hadden de witte tomatensoep (moet gele tomaten hebben gebruikt omdat het een lichtgele kleur was), gevolgd door prime rib voor mij en gekarameliseerde sint-jakobsschelpen voor moeder. Nadat we onze hoofdgerechten hadden afgewerkt, brachten ze de dessert-samplers voor ons allemaal aan tafel en volgden daarna met een verrassingstaart voor mij met een sterretje erop en begeleid door veel gezang. Ik sneed en gaf iedereen aan onze tafel een klein stukje en deelde toen met degenen die om ons heen zaten. Wat een leuke manier om een verjaardag te vieren - in Boedapest!
De Viking-njord voer om negen uur 's middags vanuit Boedapest naar het westen. Ik trok al mijn lagen winterkleren aan en ging het "zonnedek" op en nipte meer gluhwein terwijl we wegvoerden. Het was zo mooi als in de zomer, en de stad was 's avonds prachtig met alle gebouwen langs de rivier allemaal verlicht. Het was een geweldige afsluiting van onze eerste dag op de Donau.
De volgende dag reden we 's ochtends over de Donau en arriveerden we tijdens de lunch in Bratislava, Slowakije.
Bratislava
Het sneeuwde hard toen we de volgende ochtend wakker werden. De Donau zag er koud uit en de lucht was grijs. Mam zei dat het vlakke, sombere, besneeuwde landschap haar herinnerde aan de winterse taferelen van "Dr. Zhivago". (Ik denk dat ze hoopte dat Omar Sharif de vlaktes in een slee zou tegenkomen, vergezeld van "Lara's Theme"). Veel vogels (duikeenden) onderweg vonden de kou helemaal niet erg. We zeilden tot het middaguur toen we aankwamen in Bratislava. Mam en ik sliepen een beetje, aten ontbijt en woonden de presentaties over Mozart bij en maakten appelstreusel.
De Viking Njord aangemeerd in Bratislava rond de middag en toen hadden we een opgenomen rondleiding door de stad om 2:30. Sommigen op ons schip die Bratislava hadden bezocht, kozen ervoor om een optioneel door thuis gehost bezoek te doen, waar ze het dagelijks leven in het hedendaagse Slowakije leerden kennen. Ik heb nog nooit een bustocht in Bratislava gehad; we hebben altijd net een ritje gemaakt in een van die "treinen" of de stad in gelopen. Deze keer bracht de bus ons naar de heuvel van het kasteel van Bratislava waar alle rijke mensen en ambassadeurs wonen, wat een mooie aanvulling was op de reguliere Bratislava-tour. Aangezien Bratislava de hoofdstad van Slowakije is, garandeert het een ambassade en een verblijf van een ambassadeur. De residentie van de Amerikaanse ambassadeur lijkt een beetje op het Witte Huis en is zeer indrukwekkend. Het ligt hoog op een heuvel en biedt een prachtig uitzicht op het kasteel van Bratislava en de stad beneden. Een straat verderop in de straat is de residentie van de Britse ambassadeur. Tot een paar jaar geleden had het ook een geweldig uitzicht. Volgens onze gids kochten de Chinezen echter het landgoed aan de overkant van de straat en bouwden daar de residentie van hun ambassadeur, waardoor de mening van de Britse ambassadeur werd geblokkeerd! Denk dat de politiek ook overgaat in onroerend goed.
Het sneeuwde zo hard dat we niet het spectaculaire uitzicht hadden dat de ambassademedewerkers vanuit hun huizen hadden, maar we hebben ongeveer 10-15 minuten lang in het kasteel gestopt. De Slowaakse overheid renoveert het en probeert het tot een museum te maken, maar de vooruitgang is traag. Ik heb het kasteel van de stad beneden gezien, en het heeft een goed uitzicht op de rivier en de stad. Helaas hadden we bijna een white-out van de blazende sneeuw en konden we nauwelijks de Oostenrijkse / Slowaakse grens beneden langs de rivier zien. Onze gids zei dat het het IJzeren Gordijn was toen ze verboden werden om Oostenrijk te bezoeken. Gelukkig voor de Slowaken - Oostenrijk bouwde een enorme tv / radio toren bij de grens, en de Sovjets waren niet succesvol in het blokkeren van het signaal. Daarom kregen de Slowaken altijd ongecensureerd nieuws over hun land van buiten het IJzeren Gordijn.
Na een bezoek aan het kasteel reden we de bus de heuvel af naar de oude stad (ongeveer 5 minuten). Vervolgens hebben we een wandeling van 30 minuten gemaakt, waarbij veel van de sites zijn meegenomen die ik bij veel warmer weer had gezien. Het was eigenlijk niet zo koud als onze dag in Boedapest, maar de paar centimeter sneeuw op de niet-geschrobde trottoirs maken het wandelen lastig. Onze gids zei dat de eerste grote sneeuw van het seizoen altijd de overheid leek te beschermen. Ik denk dat deze gekwalificeerd is omdat ze niet veel hadden gedaan om de straten of trottoirs schoon te maken.
We bezochten drie van de openlucht kerstmarkten in Bratislava en waren blij sommige jongeren op het podium te zien zingen en dansen met traditionele folk- en kerstmuziek. Heel feestelijk. Omdat ze de kerstverlichting om 4:00 of 4:30 aanzetten als het donker wordt, moeten we de stad op zijn best zien. Net als Boedapest waren er veel kiosken die handwerk verkochten, maar er was zelfs meer te koop voor eten en drinken. Onze gids beschreef veel van de traditionele gerechten voor ons, maar het maakte hen niet smakelijker voor mij. Haar beschrijving deed ze veel te zwaar en vettig lijken, maar misschien smaakten ze beter dan beschreven.
Onze tour eindigde op de grootste kerstmarkt en we hadden maar een korte wandeling terug naar het schip. We waren die avond niet aan het varen tot 23.00 uur, maar mijn moeder en ik waren klaar om uit onze natte, koude kleren te komen. We kwamen terug naar de hut en ik werkte aan mijn aantekeningen en ze las haar boek voordat ze zich klaarmaakte voor het avondeten. We hadden een cocktailparty om 6:15, gevolgd door nog een leuk diner. Ik had Griekse salade, zeebaars en chocoladeschilferijs; mama had garnalencocktail, een stevige soep en ijs. Sommige van onze cruisemates aten in de stad en hadden een lekkere Slowaakse maaltijd. Er was een show aan boord van lokaal dansen en zingen. Het is altijd leuk om een beetje te proeven van de regionale cultuur.
De volgende ochtend waren we in Wenen en het sneeuwde nog wat meer. Ik was zo blij dat we onze warme kleding en laarzen pakten. Maakte het toeren veel leuker.
Wenen
De volgende ochtend was de Viking Njord in Wenen en het sneeuwde nog steeds, maar geen enkele bleef plakken, dus wandelen door de stad was veel gemakkelijker dan in Bratislava. Hoge temperatuur was ongeveer 28 graden, dus laarzen, lang ondergoed, trui, jas, sjaal, handschoenen en jas met capuchon waren nog steeds de jurk van de dag. Natuurlijk voelde het goed om terug te keren naar het schip en die 10 extra kilo's kleding kwijt te raken, maar we hebben het nooit koud gekregen in de buitenlucht!
Onze groep riviercruisereizigers zag iets interessants in de haven van Wenen. Net buiten de ramen van het restaurant van het schip was een bijna levensgroot affiche gepleisterd op een grote zuil die reclame maakte voor een tentoonstelling in het Leopold Museum. De foto had een ongewoon onderwerp - het was een foto van drie naakte, maar erg schattige jonge mannelijke atleten die trots de camera onder ogen zagen terwijl ze op een voetbalveld stonden. We begonnen allemaal te grinniken en begonnen met verhalen over naaktvoetballen in Oostenrijk, enz. Later, met behulp van de gratis Wi-Fi van het schip, Googlede ik het Leopold Museum en het bleek dat de tentoongestelde tentoonstelling getiteld was: "Naakte mannen - van 1800 tot heden ". Omdat kunst vaak bestaat uit naakte vrouwen, is dit een goed voorbeeld van gelijke behandeling voor mannen, en ik ben er zeker van dat deze poster de presentaties bij de tentoonstelling heeft gestimuleerd.
We hebben een autorit gemaakt en gewandeld in Wenen. De stad zag er zo mooi uit met alle kerstversieringen! We voltooiden de rondleiding in St. Stephens Church en moeder en ik gebruikten onze vrije tijd om in een van de cafés in Wenen te zitten en hebben een van de ongeveer 60 verschillende soorten Weense koffie voor haar (melange was haar keuze, dat is espresso met warme melk en room) en thee voor mij.
Om 12:30 uur gingen we net op tijd terug naar het schip voor de lunch. We hadden al besloten om de optionele middagtour naar het Schönbrunn-paleis of de optionele avondtour naar het Weense concert niet te doen sinds we eerder waren geweest. Ik raad deze twee optionele tours ten zeerste aan aan iedereen die Wenen bezoekt, maar we wilden meer vrije tijd in de stad hebben.
Na de lunch deed ik mijn winteruitrusting weer aan en ging ik 45 minuten wandelen langs de rivier de Donau. We namen de 3 uur pendelbus terug naar de stad om naar de grootste kerstmarkt van Wenen in het oude stadhuis te gaan. We gingen laat zodat we er konden zijn wanneer de lichten het mooist waren. De markt was echt magisch. Het bedekte het hele park voor het oude stadhuis, een enorm gebied vol met hokjes, net als de weekendmarkten thuis, maar deze gaan ongeveer een maand door. De markt bevatte allerlei soorten handwerk, speelgoed, sieraden, hoeden, handschoenen, enz. En natuurlijk veel eten en gluhwein.
Mam en ik hielden vooral van de manier waarop ze de grote bomen in het park hadden ingericht (geen kerstbomen, alleen gewone eiken of wat dan ook) met lichten. Iedereen op het schip merkte op over deze techniek, die vergelijkbaar was met wat we zagen in Boedapest en Bratislava. Moet een centraal Europees gebruik zijn.
We waren op tijd terug op het schip voor de nachtelijke briefing, cocktails en het avondeten. Slechts ongeveer 20 van ons sloeg het concert over en moeder en ik hadden een borrel / diner met twee nieuw gepensioneerde vrouwen uit Nashville en Richmond die ongeveer van mijn leeftijd waren. Ze zijn al een tijdje vrienden en willen graag samen reizen. We waren bij het diner vergezeld door een moeder / dochter (ongeveer 30 en 50) van Richmond. Leuk toeval omdat ze hadden gehoord dat een andere persoon uit Richmond aan boord was, maar dit was hun eerste ontmoeting. Leuk diner. En natuurlijk hadden we Weense wiener-schnitzel en een heerlijke aardappelsoep.
De volgende dag zou de Viking Njord in een van de mooiste gebieden van Oostenrijk zijn - de Wachau-vallei van de rivier de Donau.
Durnstein
Durnstein is een heel klein dorpje in de Wachau-vallei van de rivier de Donau in Oostenrijk. De Viking Njord stopte een paar uur in het dorp in het dorp, zodat we de stad konden verkennen. Ik had Durnstein ooit eerder met een vriend bezocht en we hielden allebei van dit schilderachtige plekje. We gingen rond 07.00 uur aanleggen, maar mama en ik sliepen naar binnen en liepen pas bijna 9 uur de stad in. Een uur was genoeg om alle hoogtepunten te zien, behalve de kasteelruïnes van waar Richard Leeuwenhart in de 12e eeuw enkele maanden in gevangenschap werd gehouden. Ik was naar het kasteel gewandeld om de vergezichten van de rivier te zien toen ik bezocht tijdens warmer, droger weer. Deze keer was het pad glad en modderig, dus ik sloeg het over.
Sommigen op ons schip deden een optionele wandeltocht door Dürnstein met een orgelconcert in de mooie stadskerk. Durnstein was te klein om een grote kerstmarkt te hebben, maar sommige permanente winkels waren open en ze hadden allemaal lokaal handwerk en kerstartikelen. De Viking Njord zeilde om 10.30 uur naar Melk.
Wachau-vallei
We hadden niet lang gevaren voordat het hard begon te sneeuwen in de Wachau-vallei, maar het stopte voordat we om 13.30 uur in Melk aankwamen. Onderweg leidden de koks aan boord een peperkoekversieringscursus op het Aquavit-terras, waaraan veel mensen deelnamen. We waren allemaal onderweg en aaiden over de vele schattige dorpjes en oude kastelen en kerken. De Wachau-vallei staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO, dus er zijn geen bruggen over de rivier en de steden lijken ongeveer op een paar honderd jaar geleden. Wijngaarden langs de heuvels, maar deze tijd van het jaar zagen we alleen kale wijnstokken. De vallei was nog steeds spectaculair, vooral in de sneeuw.
We hadden een traditionele Oostenrijkse lunch in de Observation Lounge om 12.30 uur, en degenen die geen van de drie soorten worst wilden hebben of de Oostenrijkse / Duitse aardappelsalade, enz. Aten in het restaurant. We genoten van het gratis bier en de Oostenrijkse maaltijd tijdens het zeilen voor Melk.
Melk
Rondleidingen uit de Viking Njord begonnen om 14.00 uur met het verlaten van het schip naar de abdij van Melk en moeder en ik gingen met de groep 2:15 mee. We zijn al een paar keer in de abdij van Melk geweest, maar het was nog steeds fascinerend. Ze hadden een relikwie op de tentoonstelling om de 1000e verjaardag van de dood van een heilige te vieren. Wat was het relikwie? Zijn onderkaak! Om de abdij te waarderen, de presentatie van het kaakbot was erg mooi, in een goud / zilver / met juwelen bezette "houder".
Na een rondleiding door de abdij van Melk reed moeder met een bus terug naar het schip en ik liep terug naar het schip met een van onze medepassagiers. We sloegen bijna de bus terug en hoewel het erg koud was, genoten we van de wandeling op de rotsachtige, besneeuwde weg. Het kleine stadje Melk had geen kerstmarkt, maar we genoten van een wandeling door de hoofdstraat.
We waren rond 4.30 uur terug op het schip en lazen een tijdje onze boeken in de lounge, gevolgd door een presentatie over kersttradities in een aantal Europese landen, Kerstmis handwerktijd (decoreren van bladwijzers, kaarsen, enz.), En een presentatie over Viking-cruises in 2013. De cruise-directeur vertelde toen over onze opgenomen tour naar Salzburg de volgende dag. Hoge temperaturen moesten onder de 20 graden komen, dus (zoals gebruikelijk werd), we droegen de meeste van onze kleding.
Het avondeten was om 19.00 uur. Mam had een salade met vijgen en groenten, gevolgd door varkensmedaillons. Ik had een Caesar salade en gebakken zwarte kabeljauw in noten gerold, wat erg goed was. Voortbouwend op het nootachtige thema, had ik walnoot-ijs als toetje.
Linz
Aangekomen in Linz in de vroege ochtend, hadden we geen tijd om veel van de stad te zien tot na onze opgenomen tour door Salzburg. Toen we om 17.00 uur terugkeerden naar Linz, hadden we de kans om uit de bus te stappen op de kerstmarkt van Linz of terug te rijden naar het schip. Ik besloot dat ik de wandeling nodig had, maar mama koos ervoor terug te rijden in de bus. Ik liep wat rond op de markt en genoot van de kerstverlichting en vakantiegeest. De markt was klein maar leek vrij plaatselijk, en ik was blij dat ik de tijd nam om rond te lopen op het stadsplein. (En ja, ik kreeg een Linz Christmas market-mok!) De wandeling terug naar het schip was relatief kort.
Om 6:30 hadden we de dagelijkse briefing en de uitstap. We hadden een diner met twee vrouwen uit Kansas City die al heel lang vrienden zijn, en de moeder-dochter uit DC waar we eerder op aten. Lekker eten. Ik had een lekkere salade, garnalen voorgerecht en gefrituurde zalm. Mam had de salade en een kom maïssoep. We sloeg het entertainment over maar hoorden later dat het goed was.
Salzburg
We hebben de volgende dag genoten van een echt winterwonderland. De Viking Njord aangemeerd in Linz, Oostenrijk, en we reden bussen voor de 2 uur durende rit naar Salzburg in de Alpen. Het had de dag ervoor hard gesneeuwd in het gebied, maar was helder en koud de dag dat we er waren. De laagste temperatuur die we op de busthermometer zagen was -12 graden Celsius, wat ongeveer 10 of 11 graden Fahrenheit is. Gelukkig opgewarmd tot in de jaren 20 tegen de tijd dat we naar Salzburg kwamen! En omdat het niet winderig was, waren we allemaal comfortabel in onze nu gebruikelijke winterkleding: lang ondergoed, shirt met lange mouwen, trui, broek, muts, handschoenen en winterjassen.
Omdat de sneeuw fris was en zich aan de bomen vastklampte, kon de rit van Linz naar Salzburg niet leuker zijn geweest. De weg met 4 rijstroken was vrij van sneeuw, maar het omliggende platteland was bijna onwerkelijk - schitterend wit, met groene toetsen op de dennenbomen en lichte of pastelachtige kleuren aan de zijkanten van de huizen, die allemaal daken vol met sneeuw. Je zou gemakkelijk kunnen zien waarom dit deel van de wereld een ander type groenblijvende boom heeft - deze enorme kerstachtige bomen waren zwaar beladen met verse sneeuw, maar geen ervan werd gebroken als de lange, spichtige bomen die we thuis hebben.
We kwamen aan in Salzburg voor 11:00 uur en hadden een wandeltocht tot ongeveer het middaguur. De stad zag er heel anders uit dan in de zomer, toen ik er eerder was geweest. Omdat de kerstmarkten open waren, was het nog steeds druk, en de kerstdecoraties maakten de stad erg feestelijk. Aan het einde van onze tour stopten mama en ik voor een kop koffie / warme chocolademelk in het oudste continu werkende koffiehuis van de stad (opening in 1703) om op te warmen. Na onze drankjes (altijd duur als je binnen zitten en tafel service hebben - meer dan 7 euro voor onze 2 drankjes), we liepen over de kerstmarkten en verkende de smalle gangen en winkels. Mam had geen honger om te lunchen, maar ik had een van de vele worstsandwiches die je op de markten kon kopen. Goedkoop, maar je moet aan een tafel gaan staan en buiten eten. Degene die ik probeerde was een Bosna - een hotdog-vormig broodje met twee magere knakworsten en gegarneerd met mosterd, uien en een beetje curry. Heerlijk, en ik ben geen curry-fan.
Mam en ik hadden nog een kopje van de gluhwein, dus we konden nog een beker aan onze steeds groter wordende collectie toevoegen. Nog een goede deal - een beker wijn (inclusief de mok) voor 4,5 euro per stuk. We weten nu dat de meeste markten geen papieren bekertjes gebruiken. In plaats daarvan rekenen ze 4-5 euro voor de warme wijn in een keramische mok, maar je kunt 2,5 euro terug krijgen als je de mok niet wilt houden. Omdat de meeste mensen voortdurend de verwaterde, gekruide wijn lijken te drinken, willen ze de mokken niet houden. Leuk om de recycling te gebruiken in plaats van het papier. (Boedapest deed papieren bekertjes omdat ze niet op de euro zitten, maar accepteert euromunten. Het zou erg verwarrend voor hen zijn om te proberen verschillende soorten veranderingen terug te geven aan verschillende klanten, vooral wanneer de markten het zo druk hebben.)
We ontmoetten met onze groep om 3: 00 uur en reboarded de bussen voor de terugreis naar Linz.
De volgende dag was onze laatste aanloophaven en vierde land op deze riviercruise - Passau, Duitsland.
Passau
Onze laatste volledige dag op de Viking Njord brak licht en zonnig aan in Passau. We gingen recht voor het stadhuis liggen, dus het was een korte wandeling naar de kerstmarkt op het Kathedraalplein. We hadden om 8:45 uur een gastspreker over de Europese Unie en onze wandeling begon om 10.00 uur. Onze gids, Bridget, was een van de meest enthousiaste die ik in lange tijd heb gezien. Ze was ook zeer goed geïnformeerd, dus het was een leuke en educatieve tour.
We liepen door de universiteitsstad en ik denk dat iedereen erg onder de indruk was. Ik wist dat het een mooie haven was sinds dit mijn vijfde bezoek was. Natuurlijk heeft de kathedraal een ander gedeelte bedekt met steigers. Denk dat ze gewoon fulltime aan die oude gebouwen werken. Geen orgelconcert op deze reis (zoals we eerder hebben gehad), omdat ze niet dagelijks in de winter worden gehouden. Mam en ik vonden allebei dat de muziek veel te deprimerend was, dus we hebben niet veel gemist. Onze wandeling was inclusief een tussenstop in een peperkoekwinkel, waar we de drie soorten proefden die ze maken en deze tijd van het jaar verkopen. Het ging goed met een glas van de gluhwein!
Terug aan boord voor de lunch, ik had een mooie salade, bloemkoolsoep en een dessert met bessen en room. Mam had een salade maar gaf de rest door. Ze zei dat ze vol zat met koekjes. Terwijl mijn moeder 's middags was ingepakt, ging ik terug naar Passau voor een lange wandeling. Ik maakte veel foto's in de late namiddagzon, omdat de pastelkleuren van de gebouwen (velen zijn geel, roze of groen geverfd) echt opvalt als de zon laag staat. Ik heb ook een tijdje op de kerstmarkt gebladerd met een kop warme gluhwein in de hand om me warm te houden.
We hadden het afscheidscocktailfeest van de kapitein, gevolgd door het avondeten. Ik had een biefstukfilet en moeder had de kreeft thermidor. Net als ik, geeft ze de voorkeur aan kreeft met alleen boter en dacht dat deze een beetje te rijk was. Ze hadden kerstliederen zingen in de lounge na het eten, dat was een mooie afsluiting van onze winterse cruise.
Conclusie
Deze kerstmarktcruise op de Viking Njord was zoveel beter dan ik had verwacht. Ik wist dat Viking een geweldige reiservaring had voor een goede prijs, maar ik was nerveus over het koude weer. Aangezien ik veel warme kleding nam, genoot ik eigenlijk veel van de havens meer dan wanneer het in de zomer broeierig (en vol) is. Het was leuk om Europa in de winter te zien, maar ik moet toegeven dat het niet zo leuk zou zijn geweest als we een week met koude regen hadden meegemaakt in plaats van sneeuw. Ik ben geen geweldige shopper meer (heb al te veel rotzooi), maar deze bijzondere markten met hun lokale handwerk en fascinerende eten en drinken waren zeker leuk en vermakelijk. Iedereen leek echt vervuld te zijn met de vrolijke vakantiegeest. En het was niet alleen de gluhwein en de sneeuw!
Zoals gebruikelijk in de reisindustrie, werd de schrijver voorzien van gratis cruiseaanpassing met het oog op beoordeling. Hoewel het niet van invloed is geweest op deze beoordeling, gelooft About.com dat alle potentiële belangenconflicten volledig openbaar moeten worden gemaakt. Zie ons ethisch beleid voor meer informatie.
