Carnival Liberty - Western Caribbean Cruise Journal

Inscheping in Miami

Dag op zee op de Carnival Liberty

Onze eerste dag op de Carnival Liberty waren we op zee. Het was een beetje winderig, maar aangenaam anders. De buitendekken waren volgepakt met zonaanbidders en feestgangers die van de vorige nacht rustten en oplaadden voor de huidige. Ronnie sliep tot bijna 10 uur, maar ik was blij dat ik mijn boek op ons balkon kon lezen. We aten een laat ontbijt bij Emile's Bistro buffet. Het was goed, en ze hadden grutten te mengen met mijn roerei.

Onze dag was stil. We lazen, telden, verkenden het schip en keken naar de voetbalafspeelwedstrijden op de satelliettelevisie in onze hut. Terwijl we door het schip zwierven, keken we naar de mensen, van wie er velen waren ingepakt in de EA Sports Bar, verzonken in de playoff-spellen. Al met al een luie dag. We genoten van een late lunch bij Fish & chips op dek 10. Ronnie had de gefrituurde oesters en bouillabaisse, ik had de fish and chips.

Het dagelijkse cruise-programma FunTimes zat vol met activiteiten voor degenen die niet tevreden waren om in de zon (of schaduw) te zitten, naar de voetbalwedstrijden te kijken of gewoon van de bars te genieten. Het casino was open, dus velen kozen ervoor om de slots of tafelspellen te spelen.Het spa-personeel had drie lezingen over gezondheid en schoonheid, en er was een presentatie over de komende aanloophavens en excursies aan wal. Een van onze tafelgenoten won de harige borstwedstrijd bij het zwembad en hij was zo trots op het avondeten! We waren allemaal heel blij voor hem en sorry dat we de wedstrijd misten. Het personeel leidde ook bingo, bonenzak gooien, ontwijken bal, en verschillende andere van de gebruikelijke cruiseschip-activiteiten. Het barpersoneel had een martini-proeverij en de koks hadden een lezing over eten en wijnarrangement. Alle winkels waren open en één had een juweelseminar. Verschillende van de binnen- en buitenruimtes waren gevuld met livemuziek. Al met al was het zoals verwacht - een leuke dag op een groot cruiseschip. Iedereen die we zagen leek een geweldige tijd te hebben.

Het was onze eerste elegante avond aan boord, dus de maaltijd was vooral goed in de eetkamer. Ik had de gevulde champignons, Griekse salade en de kreeft en garnalen voor het diner. Dessert was chocolade-ijs voor mij. Ronnie had de gevulde champignons, garnalencocktail, kreeft en garnalen, en kersen jubileum (niet vlammend). De drie mannen aan onze tafel droegen sportjasjes, maar veel mannen niet. Zoals gewoonlijk leek het alsof de vrouwen meer gekleed waren.

De zangers en dansers van Carnival Liberty deden een productieshow in het Venetiaanse paleis en de nachtclubs en bars schommelden tegen de late avond.

Dolfijnentraining bij Dolphinaris in Cozumel

De volgende dag werden we wakker in Cozumel. Ronnie en ik hadden ontbijt, maar onze tournee duurde pas om 11:15. Dus we liepen rond 10 uur het winkelgebied in en keken een uur of zo rond. De Carnival Dream was naast ons aangemeerd, dus er waren ongeveer 6000 cruisers op het dok en in de winkels. Plus, Cozumel heeft nog andere dokken - we zagen twee andere grote schepen in de haven aan een ander dok dichter bij de stad.

Ronnie en ik deden een excursie genaamd "Dolphin Trainers". Dit was in de Dolphinaris-faciliteit. Hoewel ik eerder naar Dolphinaris was geweest, wilde ik dat Ronnie met dolfijnen zwom en ik was blij dat ik een excuus had om opnieuw te gaan. Het is slechts ongeveer 10 minuten rijden (3 mijl) van het schip.

Er zijn verschillende niveaus van interacties met de dolfijnen, maar 'dolfijntrainer' is de langste, duurste en is inclusief lunch. Alleen Ronnie en ik en nog een paar uit Philadelphia die op het andere Carnavalschip waren hebben deze tour gedaan. Echt leuk om een ​​bijna privé tour te hebben, hoewel slechts 12 het maximum is. We toerde de faciliteit en had een van de trainers (Alex) als onze gids. Hij vertelde ons veel over de diëten, training en fysiologie van dolfijnen voordat hij ons naar het voedselterrein bracht, waar we leerden hoe we de slechte vis konden verwijderen met snijwonden of andere schade van de goeden. De 16 dolfijnen in de faciliteit hebben drie soorten vis die ze eten (haring, inktvis en zoiets als een sardine). Elk heeft een bepaald bedrag dat ze krijgen zes keer per dag dat ze worden gevoerd. Het grootste deel van de voeding gebeurt tijdens de interacties met de klanten. De voedselvis wordt bewaard in ijskisten, elk met de naam van een dolfijn. En elke dolfijn krijgt een bepaald aantal van elke soort vis, samen met vitamines of medicijnen (indien nodig). Een dolfijn met nierproblemen krijgt elke dag een liter (of meer) zoet water. Het is heel wetenschappelijk en ik was onder de indruk van de netheid van de faciliteit en het proces voor het voeren en bewaken van de dolfijnen.

Nadat we een deel van de vissen hadden uitgezocht en de vissen uit onze handen hadden geroken, stegen we naar het trainingsgebied waar we zeven eenvoudige handopdrachten voor de dolfijnen leerden. Het was moeilijker dan je zou denken, vooral omdat de dolfijnen zijn als mensen - elk met een eigen persoonlijkheid. Je moet de commando's precies goed doen of ze kunnen in de war raken. Ze gebruiken alleen positieve bekrachtiging in de training, dus de enige manier om ze te "berispen" is om gewoon stil te staan, ze te negeren en geen commando's te gebruiken. Ze leren snel dat er geen voedsel of lof komt tenzij ze doen wat gevraagd wordt.

Met z'n vieren brachten we een tijdje door met het bevelen van de dolfijnen en beloonden hen toen met vis uit hun respectievelijke ijsschalen. Het is niet te zeggen hoe ver we terug hun training hebben gedaan, want niemand van ons vieren had er alle vertrouwen in de signalen te geven, en soms raakten de dolfijnen in de war. Ze gaven ieder van ons een speciaal T-shirt om te dragen dat ons als trainers voor het personeel identificeerde. Misschien herkennen de dolfijnen ook de t-shirts!

Nadat we de dolfijnen "getraind" hadden, trokken we in het water om dezelfde dingen te doen als degenen die met dolfijnen zwommen. We aaiden hen, kregen een kus, schudden elkaar de hand en reden op hun buik (het beste deel). Al snel was onze tijd met de dolfijnen voorbij. Een van de obers nam onze lunch om, en we gingen snorkelen voor ongeveer 30 minuten terwijl het werd voorbereid. We hebben een deel van de geruimde vis van de dolfijnensortering naar de rifvis gevoerd, dus tijdens het snorkelen hebben we veel mooie vissen gezien. Onnodig te zeggen dat we allemaal uitgehongerd waren, vooral omdat het na 15.00 uur was

Ronnie en ik hadden allebei fajitas weggespoeld met een Dos Equis-biertje. Al snel was het tijd om terug te keren naar het schip en we waren op tijd terug bij de pier om tegen half vijf aan boord te gaan. Natuurlijk leek het alsof iedereen op het schip ook tot het laatste moment wachtte. Daarom was de lijn behoorlijk lang, maar snel bewogen.

Andere Cozumel-activiteiten

De Carnival Liberty had verschillende andere geweldige walsexcursies in Cozumel. De verscheidenheid aan activiteiten op en nabij dit eiland in de West-Caribische eilanden is indrukwekkend. Natuurlijk waren er volop mogelijkheden om te genieten van het water en het strand of te gaan winkelen. Avontuurliefhebbers kunnen een van de vele snorkeltochten maken of gaan paardrijden, parasailen, onderzeeëren, jeep- of ATV-paardrijden of zip-voering. Geïnteresseerden in cultuur of geschiedenis kunnen het eiland verkennen of Maya-ruïnes bezoeken. Fijnproevers kunnen een culinaire rondleiding volgen om te leren hoe ze salsa of Mexicaans eten kunnen maken.

Ronnie en ik keerden terug naar de hut, werden wat opgeruimd en aten wat sushi voordat we onze jurk afmaakten voor het avondeten. We hadden gereserveerd gekregen ($ 30 per persoon) om te eten in Harry's Steakhouse, en het was net zo goed als ik me herinner.

Na het diner, had de Carnival Liberty een RedFrog Caribbean beach party buiten, met veel strandmuziek, dans en plezier. Sommige mensen deden auditie voor een plek in de Carnival Legends-show, terwijl anderen de komiek in de Victoria Lounge bezochten.

Volgende pagina>> Zip-voering en grottenbuizen op Belize>>

Zip-voering in Belize

De volgende ochtend voer de Carnival Liberty de nauwe zeestraat in die Belize scheidt van de vele eilanden die langs de Midden-Amerikaanse kustlijn liggen. We konden zien dat het water ondieper was door zijn lichtblauwe kleur. Toen we de GPS-weergave op de televisie controleerden, merkten we dat de kapitein op veel van deze eilanden moest navigeren en dat we feitelijk naar het noorden zeilden (in plaats van naar het zuiden zoals verwacht) naar het gebied voor Belize City. Toen de zon op was, was dit heel duidelijk. (Opmerking: we hebben nooit onze tijd op deze cruise veranderd, we hebben altijd bij Eastern Time gewoond, daarom is de zon pas rond 7.10 uur opgestaan ​​sinds we daadwerkelijk in de Central Time Zone waren.)

Ronnie en ik aten ontbijt buiten (veel stiller) en dan droeg onze zwemkleding en pakte onze rugzakken voor de ritssluiting en grot tubing combo tour we hadden geboekt via het schip. Omdat dit een tedere poort was, ontmoetten alle reisgroepen elkaar in het prachtige grote theater. Natuurlijk moesten we in een rij staan ​​om onze stickers te bemachtigen, maar zodra we in het theater waren, noemden ze ons kleur / nummer snel. We waren zelfs vóór 9.00 uur 's morgens op de aanbesteding, wat de door ons benoemde ontmoetingstijd was. De tedere rit naar Belize-stad duurde ongeveer 15 minuten, omdat het schip vrij ver weg moest ankeren omdat het water te ondiep was dichterbij. Net als Grand Cayman gebruikten we lokale tenders, die veel mensen vasthielden en comfortabeler waren om in te rijden dan de levensboten van het schip zijn. Ik denk dat er drie of vier reisgroepen op onze aanbesteding waren.

Aangekomen in Belize City, ontmoetten we onze gids Edward en snel stapten we in de bus, die zeer voorzien was van airconditioning. De dag was warm en we hadden de koude lucht echt niet nodig. Er waren 50 op de tour, maar slechts 37 van ons op de eerste inschrijving. Daarom eindigden we ongeveer een half uur in de bus voordat alle achterblijvers arriveerden. Hoe dan ook, de volgende groep kwam eindelijk aan en we waren rond 10.00 uur vertrokken.

De busrit naar het gebied van de grot / zipline was ongeveer 50 minuten op de snelweg (de West Road genoemd omdat deze vanaf Belize-stad richting de bergen en de hoofdstad van het land naar het westen loopt), gevolgd door ongeveer 15-20 minuten op een zeer hobbelige onverharde weg. Edward de gids zei dat deze weg "gratis rugmassage" was, maar alles wat we deden was lachen. Belize lijkt twee seizoenen te hebben - erg regenachtig en regenachtig. Het regenseizoen is tijdens de orkaanseizoenen van juni tot november, maar het regent ook de rest van het jaar sporadisch. Blijkbaar hadden ze veel regen de paar dagen voordat we aankwamen, gezien de pot gaten gevuld met water en de gezwollen kreken. De kust van Belize is erg laag (18 centimeter onder de zeespiegel) en heeft veel moerassig land, samen met een heleboel teruggewonnen land dat nog steeds onderhevig is aan overstromingen.

De zip-line / grot gebied ligt in een nationaal park, dus was heel leuk. We reden door het belangrijkste speleologiegebied waar vele tours gewoon een binnenband drijven door een gedeelte van de kilometerslange kalksteengrotten in Belize. Blijkbaar kun je zelfs een tube zweven en onderweg kamperen! We zagen talloze bussen geparkeerd in de grotten, allemaal versierd met de "Butts Up" -motto die ze gebruiken om knollen van opkomend ondiep water te waarschuwen. Heel schattig. (Opmerking: we hadden geen nood voor onze groep omdat de waterstanden erg hoog waren.)

We huurden een kluisje voor $ 5 en degenen die flip-flops hadden gedragen waterschoenen voor $ 5 te huur. Ik was blij dat we de aanwijzingen hadden gelezen en onze scherpe waterschoenen hadden gedragen! Ronnie en ik hebben onze spullen opgeborgen en maakten ons klaar voor het ziplineavontuur. Onze bus had ongeveer 25 mensen die in een groep van meer dan 40 reisden. Ze waren allemaal vrienden uit een klein stadje in de staat Washington.

De gidsen verdeelden ons in groepen van acht, en Ronnie en ik waren met een groep van drie andere paren - één uit North Carolina; de tweede uit Melbourne, Australië; en het derde stel waren twee meisjes die samen reisden en vrienden waren. Hoe dan ook, het ritsen leek veel op andere plaatsen. We waren opgetuigd en moesten veel trappen naar de eerste zip lopen. Omdat we er 50 in de groep hadden, moesten we uiteraard in de rij staan ​​om te wachten op onze beurt. Toen we eenmaal begonnen, ging het snel. Deze faciliteit had slechts vijf zip-lijnen, vergeleken met de negen of tien die ik elders had. Het was nog steeds leuk, en hoewel het zijn eerste keer was, deed Ronnie het beter dan ik.

Volgende pagina>> Grot Tubing in Belize>>

Cave Tubing in Belize in de Crystal Cave

Na de ziplining hebben we onze kleding in de kluis opgeborgen (hadden onze zwemkleding al aan de onderkant) en sloten we de slanggeleider aan. We pakten een binnenband, deden een helm met een eraan bevestigd mijnwerkerslicht en begaven ons naar de grot. We hadden veel trappen op en neer, en de meeste waren nat, dus deze excursie is geen goede keuze voor iedereen met loopproblemen. De doorgang naar de grot en naar de rivier was erg smal, laag en glad op sommige plaatsen, dus we moesten bukken. Geen makkelijke tocht met een helm met licht erop en met een grote binnenband!

Deze grot werd de kristallen grot genoemd en het was heel mooi. Geen verlichting aan de binnenkant behalve die van onze koplampen. Een beetje griezelig om de andere knollen voor ons te zien, omdat we alleen hun lichten konden zien. Ik kon het niet helpen, maar herinner me mijn reis om de gloeiwormen in de grotten van Nieuw-Zeeland te zien! De acht van ons in onze groep hingen samen en de arme gids moest de groep van ons stroomopwaarts door de grot trekken, wijzend op stalagmieten en stalactieten langs de weg. We hebben geen vleermuizen gezien, maar anderen wel. We stapten uit de buizen en liepen wat om de overblijfselen van gebroken aardewerk te zien achtergelaten door de oude Maya's die de grotten hadden gebruikt. Toen zijn we de buizen weer ingescheept voor de vlotter stroomafwaarts terug. We waren iets meer dan een uur in de grot. Aan het einde van de vlotter hadden we tijd voor een korte duik in de grot.

We sjouwden onze buizen terug naar de verzamelplaats en verwijderden onze reddingsvesten, veiligheidshelmen en lichten. Heel leuke ervaring, en het water was niet zo koud als ik vreesde dat het zou zijn.

Na onze rit en grot zweven, aten veel mensen een late lunch in de snackbar van de faciliteit, maar Ronnie en ik keerden terug naar onze droge kleren en dronken alleen een cola light. Ze verkochten foto's van onze zip en float, maar we kochten er geen omdat we de dag ervoor veel dollars hadden betaald voor de dolfijnfoto's.

We stapten in de bus en waren om ongeveer 16.30 uur terug in Belize City en snel na 17.00 uur weer terug op het schip. Aangezien we geen lunch hadden, stopten we bij de sushi-bar (geopend om 5 uur) en had een aantal zeer goede garnalen en zalmrolletjes, alles weggespoeld met een biertje. Leuke manier om de dag af te sluiten!

Andere Belize-activiteiten

Belize City is een veel armere stad dan de andere aanloophavens op deze route. Veel gasten van Carnival Liberty organiseerden een rondleiding omdat de stad zelf niet veel te zien of te doen had. Het schip had verschillende busrondritten, maar ook enkele interessante historische rondleidingen om Maya-ruïnes op het platteland van Belize te bekijken. De meeste andere activiteiten waren avontuurlijk gerelateerd, zoals snorkelen, duiken, paardrijden en kajakken. Omdat Belize is gevuld met kalksteengrotten, waren er verschillende grotbuizenactiviteiten. Sommigen waren naar de Crystal Cave die we bezochten tijdens onze combinatietour, anderen naar een andere grot. Sommige cruisepassagiers gingen naar het strand om gewoon te zwemmen of te ontspannen op het zand.

Het diner was om 08:15 uur in de grote eetzaal, maar Ronnie en ik gingen wat drinken in de lobbybar om ze te zien dansen voor het avondeten. Slechts een paar "oude" (zoals wij) paren dansen, maar ze waren allemaal goed. Je kon zien dat ze dansles hadden gehad. We namen deel aan onze vaste tafel van zes voor het diner. Ik had een asperges vichyssoise (koude aardappel) soep, salade, korte ribs / filet combo en appeltaart als dessert. Ronnie had oesters Rockefeller, salade, gebakken garnalen en een cake met vulling. Hij vond de oesters het beste gerecht. De mijne was heerlijk, vooral de soep, de korte ribben en de taart.

Omdat het dinsdag was, had de Carnival Liberty een groot feest op het Mardi Gras-dek. Er waren meer audities en karaoke voor Carnival Legends en veel dansen in de nachtclub Hot & Cool. De big band Carnival Liberty, de zangers en de dansers trad op in het Venetiaanse paleis. We waren allebei erg moe na al het traplopen bij onze walsexcursies, dus we zijn vroeg naar bed gegaan, zelfs de kralenworp die deel uitmaakte van het Mardi Gras-feest ontbrak.

Volgende dag>> Mahogany Bay in Roatan, Honduras>>

Een dag in Mahogany Bay op Roatan, Honduras

De volgende morgen was de Carnival Liberty aan het dok in Mahogany Bay, een cruisendorp en strandgebied op het eiland Roatan, Honduras. Mahogany Bay is ontwikkeld door Carnival Corporation voor de vele schepen die haar bedrijven (Carnival, Holland America, Princess, Costa en Seabourn) exploiteren. Mahogany Bay was prachtig, net als een van de privé-eilanden in de Bahama's. Wat natuurlijk schoon, netjes en stil was, was de beperkte toegang en geplande ontwikkeling. Wanneer je een paar jaar geleden opnieuw begint, kun je alles samenstellen dat bij je past. Wanneer je een cruisekaart moet hebben of moet slagen om de ontwikkeling in te gaan, hoef je geen verkopers langs de straten te hebben om dingen te verkopen. Erg leuk, maar misschien een beetje te ongerept. Ik hoop dat degenen die Mahogany Bay niet hebben verlaten om meer van Roatan te zien, niet denken dat het hele eiland op dat leuke dorp en strand lijkt.

Ronnie en ik hadden geen georganiseerde tour gepland, dus we liepen gewoon aan land (we waren aangemeerd) na het ontbijt en brachten een uur of zo rond zodat ik foto's en een gevoel voor de plaats kon krijgen. Net als Cozumel moet je een aantal belastingvrije winkels doorlopen om in het kleine dorp te komen. Daar vind je meer winkels. Er is een heel scala aan sieraden en souvenirwinkels, een grote ambachtelijke markt en de bar Fat Tuesday. Als je het dorp verlaat, moet je je cruise-kaart laten zien om ofwel naar het strand te lopen (het is niet ver) of met de stoeltjeslift ($ 12 / dag voor onbeperkte ritten voor volwassenen en $ 7 voor kinderen). Er zijn twee manieren om naar het strand te gaan: een verhard pad met bloemen en gemaaid gazon / een raked zand of een natuurpad dat een beetje door het bos slingert en een aantal leuke bankjes en schommels heeft. Het pad is waarschijnlijk slechts 1/4 mijl lang, niet veel langer dan het verharde pad.

Aangekomen op het strand zijn er meer winkels met strandspullen, een aantal toiletten, een bar en een restaurant. Daarnaast zijn er waterspeelgoed (kajaks, snorkeluitrusting, etc.) te huur. Gasten kunnen ook cabana's of ruimte huren in het VIP-strandgebied. Er is een lange pier met een ladder aan het einde, waardoor snorkelaars de steiger kunnen verlaten en een beetje dieper water kunnen betreden zonder te hoeven zwemmen.

Het strand biedt een geweldig uitzicht op het schip (en vice versa), dus ik kreeg een paar goede foto's.

Dingen te doen op Roatan

Een groot koraalrif ligt vlak voor de kust van Roatan, dus veel van de activiteiten zijn watergerelateerd. Er is geweldig snorkelen en duiken, en Roatan heeft prachtige stranden. Avonturiers willen misschien verkennen met een 4x4 of met een boot. Er is ook een canopy-tocht met een zipline en rondleidingen door het eiland. Veel Noord-Amerikanen zijn met pensioen gegaan in Roatan, dus Engels wordt veel gesproken.

De meeste gasten van Carnival Liberty hebben even de tijd genomen om het strand van Mahogany Bay te bezoeken en te genieten van de activiteiten daar. Sommige gehuurde cabanas, strand drijvers, kajaks of snorkeluitrusting.

We keerden op tijd terug naar het schip voor een late lunch. Ik had een goede burrito van de Blue Iguana Cantina. Ze hebben heerlijke burrito's en taco's. Ronnie heeft de gefrituurde oesters, calimaribeignets en ceviche.

We gingen naar het afgelopen cruisersfeest om 3.45 uur met gratis drankjes en hapjes. Er zijn zoveel voorbije cruisers op het schip dat ze twee partijen hadden - de onze duurde 45 minuten, en de tweede volgde om 17.00 uur (nadat ze het Venetiaanse paleis hadden gereset).

Ronnie en ik gingen een tijdje terug naar de hut voordat we naar de 19u00 jongleurshow gingen. Dit was de eerste keer dat de show voor de late diners voor het diner was. De man was een komiek / jongleur en was een van de beste die ik heb gezien. Zelfs Ronnie merkte op dat hij van de show genoot en hij is een hardere verkoop dan ik.

Na de show zaten we langs de promenade en hadden een beetje sushi en een drankje, maar meestal mensen bekeken. Mensen kleedden zich zeker niet op de Carnival Liberty. Zelfs de 'slimme cruise'-kleding die op het voorbije cruiser-feest werd gevraagd, was meer casual dan ik' slim 'zou vinden. Ronnie en ik kleedden zich vroeg aan voor het avondeten, maar de meeste mensen op het voorbije feest van de cruisers lijken niet te zijn veranderd sinds ze van het strand waren gekomen.Omdat we weer aan boord moesten zijn en het feest om kwart over drie was, was het niet alsof ze geen tijd hadden. Oh nou ja. Ze zijn op vakantie, dus misschien een beetje verkleden is te veel gevraagd.

Het diner was in de Silver Olympian Dining Room. Na het eten was er een groot Mexicaans fiesta-feest bij het zwembad. Dit was het derde themadekfeest tijdens de week: het Caribisch gebied, Mardi Gras en Mexicaans. Erg leuk, en de uitstekende set aan activiteiten / entertainment die iedereen van Carnival verwacht.

Volgende pagina>> Een dag in Stingray City op Grand Cayman Island>>

Een bezoek aan Stingray City op Grand Cayman Island

Onze laatste aanloophaven op de Carnival Liberty was op Grand Cayman Island. Dit vlakke, zanderige eiland is een van de meest populaire in de westelijke Cariben. Helaas is het een tedere poort, wat het heen en terug reizen een beetje problematisch maakt, vooral voor degenen die geen georganiseerde tours maken. We verankerd omstreeks 10 uur 's ochtends en ze begonnen onmiddellijk met het instappen van duizenden van ons op tournees naar de grote offertes van de haven (zoals in Belize). De organisatie was goed. We waren in de hoofdlounge op onze afgesproken tijd van 10.30 uur en wachtten tot onze tour om 11: 15 werd gebeld - niet zeker wat de wachttijd was omdat we op dat moment in de bus zouden zitten. Degenen die niet op tournee waren moesten een gratis tender ticket krijgen om te gebruiken nadat alle reisgroepen aan land waren. Dus velen van hen kwamen pas na het middaguur aan land.

Ronnie was nog nooit in Grand Cayman geweest, dus gingen we op een korte (3,5 uur durende) tour naar Stingray City, een ondiep zandgebied waar zuidelijke pijlstaartroggen gratis eten komen halen. Ik boekte ons op de Allura-catamaran omdat het een shuttle terug naar de tender dock na de tijd met de pijlstaartroggen. (Alle andere tours namen je mee naar een strand voor een paar uur, en geen van ons gaf om dat sinds we beach tijd in Roatan hadden).

We hebben veel geluk gehad met deze tour. Het was allemaal volwassen, en er waren er maar 14 van ons. De kapitein vertelde ons dat ze de dag ervoor 62 op de tour hadden! We reden met een busje naar de jachtclub van Grand Cayman, waarbij we opmerkten hoe veel welvarender dit bankenmekka was dan Belize. Onze kleine groep ging aan boord van de mooie Allura-catamaran en reed ongeveer 45 minuten naar Stingray City, waar hij rond 13.00 uur aankwam. We waren ongeveer een uur in het water met de pijlstaartroggen; aaien, kussen en ze elegant bekijken zwemmen in het ondiepe water (ongeveer 3 meter diep) om ons heen. Opmerking - een zoen brengt je 7 jaar geluk. Ik heb best veel geluk gehad sinds ik er in 2010 een heb gekust, dus besloot ik het maar beter nog een keer te doen. Natuurlijk waren er nog een dozijn andere boten op de zandbank en honderden mensen.

De Allura had een spoeling met zoet water, dus we wasten het zout af en hadden een paar glazen water of overdreven zoete punch. De kapitein zei dat het het enige was dat we gratis zouden krijgen op Grand Cayman. De kapitein verhoogde de zeilen op de terugweg naar de jachtclub, dus we hadden een ontspannen reis op de Allura terug naar het dok. We waren rond half vier weer op het schip.

Overige Grand Cayman-activiteiten

Zoals de meeste eilanden in het Caribisch gebied, zijn er veel activiteiten rondom het water. Gasten op de Carnival Liberty kunnen genieten van een van de vele stranden en het sprankelende heldere water rondom het eiland. Of ze kunnen gaan snorkelen, duiken of een boottocht maken. Grand Cayman heeft een interessante schildpaddenboerderij waar zowel kinderen als volwassenen van kunnen genieten. En je kunt altijd de hel bezoeken. Vergeet niet om een ​​postkaart van daaruit naar huis te sturen. Grand Cayman heeft ook veel winkels, dus het is een goede plek om die last-minute geschenken te kopen.

De meeste restaurants waren gesloten, maar het schip heeft pizza, de broodjeszaak en Guy's Burger Joint die het grootste deel van de dag en de nacht is geopend. Ronnie en ik hadden deze nieuwe hamburgertent niet op het schip geprobeerd, maar wensten dat we eerder hadden gehad. Het was een van de beste hamburgers die ik ooit heb gehad. Carnival is onlangs een samenwerking aangegaan met Guy Fieri om zijn hamburgertent te plaatsen op alle Carnival-schepen. Het goede aan Guy is dat het gratis is en dat de burgers beter zijn dan Johnny Rockets. Ze zijn dun gesmeten, maar zijn nog steeds enorm. De broodjes worden beboterd en gestoomd op de hamburgers. Ze hebben zelfs een korte video die laat zien hoe ze gaar zijn.

Na de late lunch gingen we terug naar de hut. Ik nam een ​​welverdiend middagdutje en Ronnie ging een tijdje op ontdekkingsreis op het schip. Het duurde niet lang voordat het tijd was om klaar te zijn voor een hapje en een drankje. Natuurlijk moesten we onze dagelijkse sushi hebben voordat we cruise-vrienden ontmoetten voor een drankje, terwijl ze genoten van de mensen die langs de promenade aan het kijken waren. Het was 'cruise elegant' nacht. We zagen ongeveer vier smokings, meestal gedragen door paren die hun foto's maakten, en waarschijnlijk had slechts ongeveer een derde van de mannen een soort jasje.

De zes van ons genoten van een lekker diner. Ronnie had een zeevruchten sampler (tonijn tartaar, garnalen en zalm), Escargots en gegrilde garnalen. Ik had de zeevruchten sampler, een Caesar salade en de vis. We hadden allebei Alaska als dessert gebakken. De kelners dansten op de kleine platformen verspreid over het restaurant terwijl ze een paar andere avonden hadden gedaan. Het was een leuke avond.

Omdat ik een dutje deed, was ik klaar voor de show met de twee zangers en twaalf dansers (acht meisjes en vier jongens). Het was zo goed als verwacht en het theater was bijna vol. Toen we rond middernacht langs de Promenade liepen, waren we niet verrast om veel mensen nog steeds in de bars en clubs te zien. De komedieclub was vol en de discovloer had meerdere mensen aan het dansen. Het was leuk afgelopen nacht voor onze laatste zeedag en toen naar huis.

Onze laatste dag op de cruise was onze tweede zee dag. Het was weer een mooie dag. Wat een goed weer hadden we op deze cruise! Gasten verzamelden zich bij het zwembad en buiten op het dek om te genieten van de zon voordat ze naar huis gingen.

Zoals je kunt zien aan de hand van deze recensie, hebben mijn man en ik een geweldige tijd beleefd aan de Carnival Liberty. Ik hield van deze reisroute, omdat er veel verschillende mogelijkheden waren voor avontuurlijke en watergerelateerde activiteiten. Diegenen die houden van de geschiedenis en cultuur van de Maya's zullen echter ook van deze cruise in West-Caribbean genieten. Het schip is van goede waarde, heeft goed eten en uitstekende activiteiten aan boord. Voeg dat toe aan de spannende havens en je hebt een onvergetelijke cruisevakantie!

Zoals gebruikelijk in de reisindustrie, werd de schrijver voorzien van gratis cruiseaanpassing met het oog op beoordeling. Hoewel het niet van invloed is geweest op deze beoordeling, gelooft About.com dat alle potentiële belangenconflicten volledig openbaar moeten worden gemaakt. Zie ons ethisch beleid voor meer informatie.