Inhoudsopgave:
Als je een vlucht hebt geboekt naar de maan van Endor op Disney's Star Tours of bent verslagen met een laser van wapenskwaliteit van Gru op Despicable Me Minion Mayhem in de parken van Universal, dan moet je Douglas Trumbull bedanken.
Hoewel hij niet direct betrokken was bij beide attracties, was het Trumbull die het concept en de technologie voor bewegingssimulatorritten ontwikkelde die hen mogelijk maakten. Hij zag dat het entertainmentpotentieel in de commerciële vluchtsimulatoren werd gebruikt om piloten te trainen en de eerste simulatorrit van de industrie te bouwen. Zijn baanbrekende uitvinding luidde een nieuw tijdperk in van op media gebaseerde thema-attracties in parken en andere locaties.
Naast simulatorritten heeft Trumbull's blijvende fascinatie voor film en zijn zoektocht om de technieken voor het vastleggen en afspelen van bewegende beelden te verbeteren en te exploiteren hem ertoe gebracht om, zoals hij zegt, 'inhoud niet van de werkelijkheid te onderscheiden'. Onderweg heeft hij indrukwekkende indrukwekkende filmreferenties verzameld en een ongelooflijke technologie ontwikkeld met verstrekkende gevolgen voor themaparken en entertainment met een bepaald thema.
Bekijk een seizoenspas Podcast met Doug Trumbull, waaraan ik heb deelgenomen. Hij praat uitgebreid over zijn lange carrière en zijn nieuwe Magi-technologie.
Vroege jaren
Trumbull, geboren in 1942 in Los Angeles, Californië, werd evenzeer beïnvloed door zijn vader, een ingenieur en onverbeterlijke tinkerer, en zijn moeder, een kunstenaar. Ze leverden het ideale DNA en de ideale omgeving om het hybride carrièrepad van Trumbull te koesteren.
Hij verslond sciencefictionromans als een jongere. Trumbull keek met grote verwachting toe terwijl Disneyland werd gebouwd en genoot van het bezoeken van het park nadat het was geopend. Hij was vooral geïntrigeerd door een vroege tentoonstelling, De kunst van animatie , en was gefascineerd door de mogelijkheid om fantasiewerelden te creëren. "Het maken van schilderijen tot leven komen en ze hebben om je heen bewegen was als de hemel voor mij," zegt hij.
Na het volgen van enkele kunstopleidingen aan een community college, was Trumbull's eerste baan bij een filmstudio die technische animatie produceerde voor NASA. Voor een van zijn projecten hielp hij met het ontwikkelen van de NASA-attractie, Naar de maan en verder , voor de 1964 New York World's Fair. Het werd gefilmd in Cinerama 360, een vroeg breedbeeldformaat, en geprojecteerd op een koepel. De historicus Arthur C. Clarke en de filmmaker Stanley Kubrick zagen de aantrekkingskracht, en Kubrick huurde het bedrijf in waar Trumbull aan werkte om te helpen bij het ontwerpen van de speciale effecten voor zijn historische sciencefictionfilm, 2001: A Space Odyssey .
Hollywood Special Effects Maven
Trumbull sprak zich in voor een baan die rechtstreeks voor Kubrick werkte en, in zijn twintigste, eindigde hij met het toezicht op de visuele effecten voor 2001 . Hij ontwikkelde de innovatieve slit-scan fotografie die werd gebruikt voor de adembenemende Stargate Corridor-reeks van de film. Trumbull beschouwt de overleden regisseur als een visionair en een mentor. "Werken met Kubrick liet me zien dat film een subjectieve ervaring kan zijn - dat het publiek daadwerkelijk deel van de film kan worden", zegt hij. "Hij gebruikte elke beschikbare technologie voor 2001 , inclusief Cinerama, gigantische schermen rondom, zeskanaals stereogeluid - alles wat nodig was om het publiek de ruimte in te sturen. "
In samenwerking met enkele van de meest invloedrijke regisseurs van Hollywood, ontwierp Trumbull de effecten voor enkele van hun grootste films. Zijn credits omvatten Close Encounters of the Third Kind voor Steven Spielberg, Blade Runner voor Ridley Scott, en Star Trek: The Motion Picture en De Andromeda-stam voor Robert Wise. Hij produceerde en regisseerde ook zijn eigen films, waaronder Silent Running en Brainstorm .
Terug naar Attracties
In 1972 begon Trumbull een onderzoeks- en ontwikkelingspartnerschap met Paramount Pictures om nieuwe en betere filmtechnologie te verkennen. Hij creëerde Showscan, een proces dat films weergeeft met 60 frames per seconde in plaats van de conventionele 24 frames per seconde. Bij een hogere framesnelheid worden problemen zoals vervaging en stroboscopisch beeld verminderd of geëlimineerd, en worden de afbeeldingen helderder, helderder en 'echt'.
Brainstorm moest de eerste speelfilm zijn die met Showscan werd vertoond, maar de productie kende vele problemen, waaronder het vroegtijdige verlies van zijn ster, Natalie Wood, die onder verdachte omstandigheden stierf. De ervaring rammelde Trumbull en hij trok zich terug uit de traditionele filmindustrie.Imax verduisterde Showscan als de standaard voor groot scherm, waarmee Showscan effectief werd afgesloten als een eigen high frame rate-technologie. (Ironisch genoeg kocht Trumbull later Imax met andere investeerders en hielp ze de grootbeeldtheaters uit te breiden en toegankelijk te maken voor speelfilms.)
Trumbull richtte zich in plaats daarvan op speciale locaties en streefde zijn passie na om de barrières tussen doelgroepen en films te doorbreken. In 1974 ontwierp en demonstreerde hij bij Paramount een prototype van de eerste simulatorrit. Hij keerde terug naar het concept in 1985 en ontwikkelde Ronde van het universum , dat in Toronto werd geopend en de eerste simulatorrit voor het publiek was. Door het genre uit te vinden en zijn levensvatbaarheid te bewijzen, opende Trumbull de deur naar niet alleen bewegingssimulatorritten, maar alle meeslepende, op media gebaseerde attracties.
Universal Studios Florida bracht Trumbull naar de film om de baanbrekende animatiesimulator-attractie te ontwikkelen, Terug naar de toekomst … The Ride , die in 1991 werd geopend. De rit was onmiddellijk een hit en hielp het imago en de lotgevallen van het probleempark veranderen. De attractie, die in 70 mm werd opgenomen en werd geprojecteerd op een Omnimax-koepel, werd ook in Universal Studios Hollywood met veel enthousiasme onthaald. Terug naar de toekomst … The Ride is sindsdien gesloten en The Simpsons Ride heeft het vervangen.
Midden jaren negentig ontwikkelden Trumbull en zijn in Massachusetts gevestigde bedrijf drie attracties voor het Luxor Hotel and Casino in Las Vegas. (Dit was tijdens de noodlottige poging van Sin City om zichzelf te transformeren als een gezinsvriendelijke bestemming.) De attracties vertelden een lineair verhaal, maar gebruikten drie verschillende technieken, waaronder een bewegingssimulatorrit met een film van 48 frames per seconde, een Showscan film die zich masqueraded als een live-presentatie (die het min of meer volbracht met zijn hoge frame rate-bedrog) en een 'Theatre of the Future', met een groot, verticaal scherm en een VistaVision-film met 48 frames per seconde.
De attracties zijn sindsdien gesloten.
De toekomst ziet er rooskleurig uit
Hij blijft op zoek naar paden en duwt de enveloppen van film- en aantrekkingskrachttechnologie in zijn Trumbull Studios. Hij onderzoekt en verfijnt elke variabele in zijn streven naar filmische perfectie. "Als je het menselijke zenuwstelsel ervan wilt overtuigen dat wat het ziet echt is", zegt Trumbull, "heb je alle resolutie, alle helderheid, alle framesnelheid en alles wat je maar kunt doen nodig om het er uit te laten zien als een venster op de realiteit. "
Om geprojecteerde afbeeldingen helderder te maken (een vaak voorkomend probleem bij conventionele bioscopen zijn omstandigheden met weinig licht, die modderige beelden kunnen weergeven), heeft hij zich zowel op de projectoren als op de schermen gericht. Door gebruik te maken van een Torus-scherm, dat is uitgerust met vacuümtechnologie en gebogen is, kan Trumbull het geprojecteerde licht terugleiden naar het publiek, waardoor het effectieve licht nog helderder wordt. Hij heeft ook een retinasysteem ontworpen dat de schermen helemaal omzeilt en beelden rechtstreeks naar de kijker stuurt.
Andere innovaties zijn onder meer een zwaartekrachtkraan met nulzwaartekracht die camerabedieners moeiteloos kunnen verplaatsen. Het is uitgerust met speciale sensoren die zijn bewegingen volgen en, in combinatie met het gepatenteerde systeem van Trumbull, een virtuele achtergrondset in realtime reproduceren.
Maar de meest opwindende ontwikkeling is Magi, de nieuwste poging van Trumbull voor high frame rate-technologie. Het bevat 3D, 4K resolutie en 120 frames per seconde - 120! - een ervaring leveren die opmerkelijk dicht in de buurt komt van zijn carrière-lange doel om het onderscheid tussen media en realiteit te elimineren. Trumbull hoopt de technologie te licenseren aan filmmakers en attractie-ontwerpers.
De zwakke schakel in op media gebaseerde attracties is vaak de media zelf. Ervaringen zoals Universal's wonderbaarlijke Harry Potter en de Verboden Reis zouden nog opmerkelijker zijn met behulp van het Magi-proces. Het vervangen van de ietwat donkere en korrelige gefilmde sequenties door hyperrealistische beelden met een hoge beeldsnelheid zou de rit nog veel meeslepender maken.
Trumbull ontwikkelt ook Magi Pods, geprefabriceerde theaters die de nieuwe filmtechnologie zouden laten zien. Hij hoopt de theaters te verkopen aan speciale locaties, waaronder themaparken. De theaters kunnen parkspecifieke inhoud bevatten (zoals Looney Tunes of Justice League-media op Six Flags-locaties) of algemene publieksfilms geproduceerd door Trumbull. Hij voorziet ook speciale evenementen zoals Magi-festivals die regisseurs uitnodigen om nieuwe films over extreme sporten, muziek of andere genres onder de aandacht te brengen.
