De beste traditionele dingen om te eten in Griekenland

De keuken in Griekenland is veel geavanceerder dan in het begin van het Griekse toerisme. Het heeft een lange weg afgelegd sinds de tijd dat elke taverna hetzelfde assortiment lauwwarme moussaka, gevulde groenten en ongeïdentificeerde vis smoorde die in tomaten werd gesmoord. Je kunt zelfs Vietnamees en Mexicaans eten tegenwoordig in Athene vinden.

Maar de ware smaak van Griekenland is nog steeds te vinden in de traditionele taverna's en het cafenion, in de straat snacks en traktaties. Als je eenmaal deze 10 populaire gerechten hebt geproefd, zullen ze je voor altijd herinneren aan die tafel naast het strand, die taverna versierd met snaren gekleurde lichten, dat schaduwrijke ontbijtterras waar je ze voor het eerst proefde.

• De Gyro

  

  Deze mediterrane sandwich heeft zich over de hele wereld verspreid en is aangepast aan de lokale smaak. Maar een Griekse gyro heeft speciale kenmerken die hem anders maken dan de anderen.

  Die gigantische verticale kegel van gemalen vlees die je misschien hebt gezien aan het spit (en met argwaan bekeken) is helemaal niet Grieks. Het is waarschijnlijk Turks of Turks-Cypriotisch. Een authentieke Griekse gyro wordt nooit gemaakt van gemalen vlees. Het is gemaakt met plakjes of stukjes vlees - altijd kip of varkensvlees, nooit rundvlees - gelaagd op een speciaal, verticaal rotisserie-spit. Als het draait, wordt de buitenkant van de kegel blootgesteld aan een intens verwarmingselement of een gasvlam die de buitenzijde van de buitenkant krokant en dicht houdt, terwijl het vlees binnenin sappig blijft.

  Elke gyro-maker heeft zijn of haar eigen "geheime" combinatie van kruiden - meestal een combinatie van knoflook- en uipoeder, paprika, kaneel, gemalen koriander, komijn en soms milde currypoeder. Het aroma van gyro-kruiden is onmiskenbaar.

  Het krokante, sappige vlees wordt op bestelling van de kegel gesneden en vervolgens gerold in plat brood of pitabrood met uien, tomaten, sla, plakjes komkommer en tzatziki - een witte yoghurt en komkommer saus. Rode sauzen en hete sauzen zijn Europese innovaties, maar een authentieke Griekse gyro wordt altijd gemaakt met de koelende, witte komkommersaus. Zorg ervoor dat je om veel papieren servetten vraagt, want een verse gyro is rommelig om te eten.

  Sommige mensen zijn bang dat de grote hoeveelheid vlees die de hele dag op de rotisserie draait een uitnodiging is voor bacteriën. Maar eigenlijk draait het vlees voortdurend voor vlammen of een sterk verwarmingselement, dat, net als alle gerechten, werkt als een soort conserveermiddel. Aan het einde van de dag wordt het onverkochte vlees weggegooid en een nieuwe kegel gemaakt bij het begin van de handel de volgende dag. Als het je echter zorgen baart, zorg er dan voor dat de gyro-maker die je bezoekt een drukke is met een snelle omzet.

• souvlaki

  

  Souvlaki zijn houten spiesjes met kleine blokjes gemarineerd varkensvlees of kip en gegrild. Soms wordt het vlees afgewisseld met blokjes courgette, tomaat, kleine uien of champignons.

  Het kan direct worden gegeten van de spiesen, met de yoghurt, munt en komkommer saus bekend als tzatziki. Of de spiesen kunnen worden uitgeladen in pita of zacht plat brood, gevuld met tomaten, cukes en ui en als een gyro worden gegeten.

  In sommige delen van Griekenland verkopen straatverkopers souvlaki buitenshuis en op markten. Ze zijn ook een populair element in een selectie van meze.

• Meze of Mezethes

  

  Meze zijn kleine schotels met hartige gerechten - meestal salades, vlees, kaas, noten of olijven - geserveerd om drankjes te begeleiden. Hoewel je misschien een selectie van meze kunt bestellen als een lichte maaltijd of als voorgerecht in een Amerikaans of Engels restaurant, worden ze in Griekenland zelden op die manier geserveerd.

  In plaats daarvan vullen ze dezelfde rol als antipasti in Italië of tapas in Spanje. Gerechten van een of twee meze zijn bedoeld om sterke alcohol zoals ouzo op te nemen tijdens een lange café-sessie. De gerechten die meestal als mezethes worden geserveerd zijn:

  • Octopus: Stukjes inktvis, gegrild boven houtskool, worden geserveerd in tomatensaus of in een vlakte, besprenkeld met rigani (een sterk gedroogde wilde oregano) en besprenkeld met olijfolie en citroen.
  • Loukaniko: Dit is het generieke Griekse woord voor worst, maar het wordt meestal gebruikt om een ​​worst op smaak gebracht met sinaasappel en prei te beschrijven en diende als een meze.
  • Sardeles-pasta's: Gediend in het noorden, zijn dit ruwe sardines, die in citroen of limoensap worden genezen.
  • olijven: Waar je ook gaat, de olijven die je geserveerd krijgt zijn bijna altijd lokaal en er zijn zoveel verschillende soorten, het is altijd de moeite waard om er een paar te proberen.
  • saganaki: Een pan-aangebraden, stevige kaas gekleed met olijfolie en kruiden.
  • Kefthedes: Kleine, gefrituurde ballen. Ze zijn meestal gemaakt van gemalen lamsvlees of varkensvlees, maar kunnen ook worden gemaakt van courgette of tomaat en broodkruimels.
  • Melitzana: Een salade van in blokjes gesneden, gesneden of fijngestampte aubergine met olie, citroensap en kruiden.
  • skordalia: Dit is een van de beste onderdompelende sauzen in de Middellandse Zee. Het is gemaakt van knoflook gepureerd met brood, aardappel of gemalen amandelen en geserveerd met plakjes rauwe of gefrituurde groenten, hardgekookte eieren of gekookte garnalen.

• Griekse salade

  

  Geen lunch of diner in Griekenland lijkt compleet zonder een bord Griekse salade op tafel om te delen. Het is altijd brokkelig en als het sla heeft (wat niet altijd zal worden meegegeven) zal het geen van je slappe, modieuze mesclun zijn. Nee, het wordt een ijsberg of een romaine.

  Heldere, zoete tomaten, blokjes fetakaas, grof gesneden uien of uienpartjes, stukjes komkommer, enorme Kalamata-olijven en zoete groene paprika's zijn de essentiële ingrediënten. Normaal gesproken krijg je een cruet van verse, olijfolie van eerste persing en wat citroenkwarten om erover te persen. Verse peterselie en gedroogde wilde kruiden zullen waarschijnlijk ook deel uitmaken van de mix.

  Mensen zijn vaak bezorgd over het eten van ongekookte groenten in een warm klimaat, maar Griekse salades lijken altijd vers gemaakt, veilig en verfrissend.

• Gevulde groenten

  

  Als het groeit en gegrild of gebakken kan worden, is de kans groot dat de Grieken het hebben gevuld. Gevulde groenten van alle soorten zijn een nietje in Griekse taveernes en restaurants. Je ziet courgette - hetzij in tweeën gesneden of in dikke brokken gesneden, de zaden verwijderd; groene en rode paprika's en vlezige tomaten gevuld met combinaties van uien, kruiden, rijst en gemalen lamsvlees. Squash bloesems zijn ook gevuld - met gebakken uien, geraspte groenten, kruiden en specerijen. En de populairste gevulde traktatie is dolmas, ook wel domathakias genoemd. Dit zijn wijnstokbladeren, vers of bewaard in zout water, gevuld met rijst, uien, pijnboompitten, peterselie, munt en dille. Ze kunnen koud of op kamertemperatuur worden geserveerd en zijn populair als onderdeel van een meze of voor een voorgerecht.

  Een woord van waarschuwing

  Met uitzondering van dolmas (die meestal in de koeling worden bewaard) zijn dit Griekse lekkernijen die je misschien wilt vermijden, tenzij je absoluut zeker weet wanneer en hoe ze zijn gemaakt. Het is niet ongewoon dat gevulde groenten urenlang op een aanrecht staan, slechts licht bedekt zijn. Zelfs als ze op een schaduwrijke plek worden bewaard, zijn het natuurlijke plekken waar bacteriën kunnen groeien. De lokale bevolking heeft mogelijk immuniteit opgebouwd, maar de gemeenschap van microscopische beestjes in je eigen darm heeft dit waarschijnlijk niet. Dat, in combinatie met de gebruikelijke praktijk om deze gerechten op kamertemperatuur te serveren, maakt ze tot een risicovolle gok.

• Kalamari

  

  Kalamari is gefrituurde inktvis en als je nog nooit inktvis hebt gegeten, moet dit zeker je introductie zijn. Het komt aan in krokante, goudbruine ringen die op een bord zijn gestapeld, en het wordt meestal geserveerd met een stukje citroen, zout en peper voor onderdompelen en een onderdompelende saus - meestal tzatziki of zoete chili. Soms wordt Kalamari geserveerd met skorthalia - de mediterrane knoflook, brood of aardappel en amandel dip, losgemaakt met een beetje olijfolie.

• Spanakopita, Spanakopitakia en Tiropitakia

  

  Spinazie taart is een vegetarische stand-by - hetzij als hoofdgerecht of als bijgerecht. Het is een dichte mengeling van gekookte en uitgelekte spinazie, eieren, minstens drie soorten kazen - feta, kefalotiri (zoals parmezaanse kaas) en cottage of boerenkaas - gekruid met peterselie, nootmuskaat en dille.

  Het spinazie-mengsel is ingeklemd tussen verschillende lagen filodeeg geborsteld met olijfolie. Daarna wordt het gebakken en geserveerd in grote vierkanten of wiggen.

  De combinatie van smaken is gewoon te populair om te besparen op maaltijden en familiediners, dus spanakopita is vaak te vinden als straatvoedsel. Kleine driehoekige spinazies taarten, spanakopitakia genaamd, worden in laag na laag van vlokkige filo ingepakt, om mee te nemen. Kleine kaastaarten, soortgelijke knapperige, hartige driehoeken, zonder de spinazie (en gemaakt met gesmolten boter in plaats van olijfolie) worden tiropitakia genoemd. Zorg ervoor dat je voldoende servetten bij je hebt als je ze koopt, want ze zijn sappig en vet (uiteraard op de best mogelijke manier).

• Een hemels ontbijt

  

  Hotel- en pensionontbijt is internationaal geworden. Je kunt waarschijnlijk kiezen wat je thuis meestal hebt bij de meeste luxe accommodaties die gewend zijn om voor Amerikanen, Britten, Scandinaviërs, Duitsers en Italianen te zorgen.

  Maar dat was niet altijd het geval. Nog niet zo lang geleden maakten gasthuizen op het Griekse eiland afspraken met naburige winkels en cafés die de basis van het ontbijt verstrekten. Alles wat ingewikkelder was dan yoghurt, brood en sap, vereiste een streepje over straat naar het café van een buurman om de eieren te koken.

  Het klassieke, ouderwetse Griekse eilandontbijt bestaat uit romige, dik gespannen yoghurt, besprenkeld met Hymettus-honing en geserveerd met enkele verse vijgen of kersen. Het is nog steeds een van de meest memorabele smaken van Griekenland. Het meest voorkomende merk om te zoeken naar is FAGE (uitgesproken als Fah-Yeh). Buiten de Verenigde Staten, waar er andere zogenaamde Griekse yoghurt zijn, is dit merk in familiebezit de enige die het wettelijke recht heeft verworven om zich dat te noemen.

• baklava

  

  Je hebt een zoetekauw - een heel zoetekauw - nodig om van baklava te genieten. Het is gemaakt van lagen filodeeg, geborsteld met olijfolie en gelaagd met fijngehakte walnoten en amandelen, op smaak gebracht met kaneel en kruidnagel. Eindelijk is het gedrenkt in een dikke suikerstroop.

  Het is gemaakt voor speciale gelegenheden en wordt meestal in verschillende vormen gebruikt - snij vierkanten en ruiten of vingergrootte rollen. Je zult het niet op veel menu's vinden als een toetje. In plaats daarvan wordt het gegeten met sterke zwarte koffie als een speciale - en vooral plakkerige - snack.

  Een variatie op dit thema is kataifi . Kataifi-gebak lijkt een beetje op geraspte tarwe, maar wordt eigenlijk gemaakt door een beslag door een trechter in een hete bakplaat te leiden. Het kataifi-gebakje wordt gevormd tot nesten en gevuld met gehakte pistachenoten voordat het wordt gedrenkt in rozenwaterstroop met rozenwater.

• Griekse desserts

  

  Ondanks hun smaak voor zeer zoete lekkernijen zoals baklava, zijn desserts die aan het einde van een Griekse maaltijd geserveerd worden waarschijnlijk troostrijker dan zoet.

  Galaktoboureko is een custardtaart gemaakt door een dikke laag eiervla tussen verschillende bladen beboterde filodeeg te bakken. Nadat het is gebakken, wordt een suikerstroop gegoten, op smaak gebracht met oranje bloemwater over de bovenkant wordt gegoten.

  Andere populaire familiedesserts zijn rizogalo - een dikke, romige rijstpudding, griesmeelcake en kaastaart. Als bezoeker krijgt u aan het eind van een restaurantmaaltijd eerder een stuk meloen of een selectie seizoensfruit geserveerd.