10 Best Must-Read-boeken over Zuid-Afrika

Als u een bezoek aan een nieuw land plant, is het eerste dat u waarschijnlijk gaat doen, het kopen van een gids over de plaats; Als je echter echt wilt weten wat de geest van een plaats is, moet je meer achtergrondinformatie lezen - hier zijn 10 van de beste boeken over Zuid-Afrika. Als ze je niet in contact brengen met de geest van de plek, zal niet veel anders dat doen. Als je liever films kijkt, zijn er enkele uitstekende films over Zuid-Afrika; terwijl dit artikel een aantal van de beste Afrika-gerelateerde blogs en websites opsomt.

• Jock of the Bushveld, door Percy Fitzpatrick

  'Jock' is het eerste echte boek dat de meeste Engelstalige Zuid-Afrikaanse ouders voorlezen aan hun kinderen. Het doet geen kwaad dat het het verhaal is van een hond - een zeer dappere en vertederende hond. Fitzpatrick was een transportrijder, schuifelend materiaal tussen de haven van Lorenço Marques (nu Maputo) en de goudvelden van Rand in de late 19e eeuw. Elke transportrijder had een hond en groentje nodig. Percy kreeg Jock, de nakomeling van een nestje Staffordshire-terriers, geboren in wat nu het Kruger National Park is. Er waren veel avonturen met bavianen, luipaarden, krokodillen, helden en schurken. Maar het was een schop van een kudu die Jock doof maakte die zijn ondergang was. Percy, die een gouden "Rand Lord" en een heer werd, schreef het verhaal voor zijn kleinkinderen.

• Middlepost, door Anthony Sher

  Deze culturele Renaissance-man, Sher, werd geboren uit de Litouwse stam in Kaapstad. Hij zou altijd een fel licht zijn: hij was een pionier in alternatief theater met mensen als Athol Fugard, emigreerde naar Engeland en begon al snel lovende woorden te verzamelen. Na jaren in alternatief theater te hebben gewerkt, trad hij toe tot de Royal Shakespeare Company en werd al snel geprezen als de beste sinds Sir Laurence Olivier. Toen kwam zijn kunst en meer onderscheidingen, dan de romans. Nu is het Sir Anthony voor jou en mij. Smous, de tragikomische anti-held in Middlepost is iets van een Litouws-Afrikaanse Don Quichot, geplaatst in een tijd van culturele cholera. Misschien wel het mooiste stukje magisch realisme ooit geschreven over Zuid-Afrika.

• Adrift op het Open Veld (inclusief Commando), door Denys Reitz

  Dit is een trilogie van een man die de Anglo-Boer War begon als een eenvoudige trooper en later een beroemd advocaat, schrijver en kabinetslid wordt. Dit zijn in feite zijn oorlogsdagboeken, die de hoop op een klein nieuw volk oproepen, de wanhoop van oorlog waarin mannen hun schoenen aten en stierven aan kou in het zadel, toen de nederlaag werkelijkheid werd na drie jaar van de bitterste gevechten. Het was niet anders dan de Amerikaanse Burgeroorlog, waar de littekens in een verdeeld land blijven. Deze verzameling is het meest suggestieve verhaal.

• A South African Eden, door James Stevenson-Hamilton

  De leugen over het Krugerpark is dat Boeren leider Paul Kruger nooit het natuurbehoud heeft gesteund. Zoals de meeste van zijn aanhangers was hij een jager die geloofde dat het een door God gegeven recht was om de wildkuddes van het Laagveld te plunderen. Maar er gebeurden wonderen, en een daarvan was dat een felle Schotse legerofficier de leiding kreeg over een fabelachtig deel van dat door malaria bereden bushveld. Zonder Stevenson-Hamilton zou er geen Kruger National Park zijn en misschien helemaal geen wildreservaten in Zuid-Afrika. Dit is een charmant geschreven vroege geschiedenis van het park en een boeiend verhaal.

• Mhudi, door Sol Plaatje

  Plaatje was een van de door de missie opgeleide generaties zwarte Zuid-Afrikanen die er uitzagen en handelden als Engelse heren (en zo behandeld wilden worden) en die het ANC stichtten. Hij was ook de eerste zwarte schrijver van het graafschap, een van zijn vele talenten. Mhudi is een historische roman, over zijn volk ten tijde van de bloeddorstige Zulu-renegadechef (later een koning als grondlegger van de Matabele natie in Zimbabwe) Mazilikazi en de landrover witte Voortrekker-pioniers. Het heeft meer dan zijn plaats als een van Afrika's grote epische verhalen.

• My Traitor's Heart, door Riaan Malan

  Malan werkte in LA als freelance schrijver toen hij vlak voor de eerste vrije verkiezingen daar in 1990 het idee verkocht om terug te keren naar Zuid-Afrika om het verhaal van zijn beroemde familie te schrijven. Hij kwam terug net toen het land leek op te gaan in een gloed van revolutionair en anarchistisch geweld. Malan's talenten als misdaadverslaggever en een tijdschrift met schrijver komen naar voren, met enkele van de scherpste observaties over die periode in het verleden van het land. Niet voor angsthazen.

• In het hart van het land, door JM Coetzee

  Ik veronderstel dat we minstens één Nobelprijswinnaar op onze lijst moesten zetten. Hoewel Coetzee vooral bekend is om zijn meer recente werken zoals The Life and Times of Michael K en Schande , dit vroege werk (zijn tweede) duikt dieper in de donkere ziel van het land dan enig ander. Een dun boek, dit verhaal van een jonge vrouw die gevangen zit op een eenzame Karoo-boerderij, heeft een zwaartekracht, duisternis en wanhoop die alles kost. Geen gezondheidsvoedsel voor depressieve mensen.

• The Dark Stream: The Story of Eugene Marais, door Leon Rousseau

  Marais was Zuid-Afrika's grootste en gekwelde polymaths. Modieus met opium als een keurige jonge krantenredacteur in het vroege Pretoria, modderig na de dood van zijn vrouw in de kraamtijd, raakte hij terminaal verslaafd en kleurde alles wat hij deed. Hij was een naturalist om te wedijveren met de beste ter wereld, een autodidactisch chirurg, prospector, advocaat, journalist, schrijver en dichter. Maar het waren zijn waarnemingen en geschriften over termieten, bavianen en de menselijke psyche die hem het meest van elkaar hebben onderscheiden. Uiteindelijk een tragisch verhaal over genialiteit. Eigen boeken van Marais ( Mijn vrienden, de bavianen , The Soul of the White Ant , De ziel van de aap ) zijn klassiekers zelf.

• Mafeking Road, door Herman Charles Bosman

  Bosman is voor de Zuid-Afrikaanse literatuur wat Mark Twain voor Noord-Amerika is. Hij was een groot vernuft en zijn beste verhalen zijn die over het eenvoudige volk van een jonge natie in wat toen de Western Transvaal was (zoiets als Oklahoma, of Tennessee, in het bushveld). Mafikeng Road is een verzameling van 21 korte verhalen, verteld door de sympathieke schurk Oom Schalk Lourens: "'Luipaarden?' - Oom Schalk Lourens zei - 'Oh ja, er zijn twee variëteiten aan deze kant van de Limpopo' …. "Als je ooit maar één van zijn verhalen leest, laat deze dan zijn: 'In the Withaak's Shade'.

• Long Walk to Freedom, door Nelson Mandela en Richard Stengel

  Dit zijn de beroemde gevangenis dagboeken van Mandela die stuk voor stuk door vrienden en familie op Robben eiland zijn gesmokkeld. Ze werden later opnieuw samengesteld in samenwerking met Tijd tijdschriftredacteur Stengel. Er hoeft niet veel meer te worden gezegd, behalve dat het niet alleen een geweldig verhaal is, maar ook een geweldige manier om te lezen.