Inhoudsopgave:
- Genocide House: Tuol Sleng in Cambodja
- American POWs 'Nightmare: Vietnam's "Hanoi Hilton"
- Haunted Hill: Penang War Museum
- War Crime Witness: het Ford Factory Museum in Singapore
- The Red Menace: Indonesia's Museum of PKI Betrayal
- Limb from Limb: COPE Visitor Center in Laos
- Just Say Hell No: Myanmar's Drug Elimination Museum
Dode baby's in formaldehyde? Controleren. Bewaarde parasieten? Controleren. Een gemummificeerde seriemoordenaar? Controleren. Het Siriraj Medisch Museum in het Siriraj-ziekenhuis in Bangkok is nachtmerrie voor onvoorbereid, met tentoonstellingen over griezelige kruipers, moordslachtoffers, autopsies en misvormde doodgeboren baby's.
Het museum dient ogenschijnlijk als een leslocatie, maar het macabere onderwerp ervan is breder. Het deel van het museum dat is gewijd aan onnatuurlijke dood krijgt een buitengewoon bloederig detail, met foto's van autopsies, displays met daadwerkelijke moordwapens en het stuk de resistance, de mummie van Si Ouey, een kannibaal die kinderen verslond in de jaren vijftig voordat hij werd betrapt en uitgevoerd.
Gelegen op korte afstand van het Grand Palace, zou het Siriraj Medical Museum gemakkelijk deel moeten uitmaken van het toeristisch circuit van Bangkok … maar verrassend genoeg is het niet gepakt. Je vraagt je af waarom.
Adres: 2 Wanglung Road, Khwaeng Siriraj, Bangkok, Thailand (Google Maps)
Site: sirirajmuseum.com
Genocide House: Tuol Sleng in Cambodja
Kijk naar de exposities in deze voormalige school in Phnom Penh en staar in de afgrond: de diepten waarnaar de mensheid kan zinken wanneer ze verblind worden door een moorddadige ideologie.
Ongeveer 17.000 gevangenen passeerden Tuol Sleng, slechts een handvol van hen overleefden. De rest werd uitgeroepen tot vijanden van de revolutie, daarna gemarteld en gedood door verdrinking, elektrocutie, branden en levend villen. Toen de paranoia in de hiërarchie van de Rode Khmer zijn beslag kreeg, werden zelfs hoge functionarissen de gevangenis binnengebracht voor marteling en uiteindelijke executie.
De exposities in Tuol Sleng wijzen vandaag alleen maar op de volledige horror die plaatsvond in deze gevangenis van 1975 tot 1979: honderden foto's van de slachtoffers van gevangenissen, waarvan sommige al sporen van mishandeling bevatten; een waterboardingbed en een blank metalen bedframe, beide folterinstrumenten; geïmproviseerde cellen waar gevangenen werden vastgehouden tussen martelzittingen; en schilderijen van een voormalige gevangene, die de folteringen afschildert die hebben plaatsgevonden.
Adres: Street 113, Phnom Penh, Cambodja (Google Maps)
American POWs 'Nightmare: Vietnam's "Hanoi Hilton"
Het Hanoi Hilton ligt ironisch genoeg op slechts een paar minuten lopen van het officiële Hilton Hanoi Opera Hotel in de hoofdstad van Vietnam. De Hoa Lo-gevangenis kreeg zijn ironische bijnaam van Amerikaanse krijgsgevangenen die verbleven als gasten van de Vietnamese regering.
Zoals met de meeste gedenktekens van de Vietnamoorlog in Vietnam, vertellen de tentoonstellingen van de Gevangenis Hoa Lo het verhaal van de kant van de overwinnaars van de oorlog. De Hoa Lo-gevangenis was tenslotte ook een hel in de Vietnamese vrijheidsstrijders tijdens het Franse koloniale tijdperk; de exposities schrikken niet terug voor het uitbeelden van de onmenselijke martelingen die Franse gevangenbewaarders aan hun Vietnamese gevangenen hebben opgelegd, van geketende gevangenen tot een authentieke guillotine.
De Amerikaanse POW-ervaring krijgt wat lippendienst in een eenpersoonskamer in de Hoa Lo Prison, waar je op je gemak de muren kunt vinden waar zich met propaganda-geïnfuseerde beelden van Amerikaanse Amerikaanse gevangenen zitten; Het vluchtpak van John McCain domineert de kamer.
Adres: Hoa Lo, Tran Hung Dao, Hoan Kiem, Hanoi, Vietnam (Google Maps)
Haunted Hill: Penang War Museum
De Japanners tijdens de Tweede Wereldoorlog waren in staat tot ongelooflijke onmenselijkheid. Het Penang Oorlogsmuseum getuigt van het bloed dat gemorst is (en wreedheid gepleegd) in naam van oorlog: nadat deze Britse citadel in Malaya (nu de natie van Maleisië) in december 1941 door de Japanners werd veroverd, werd de structuur gebruikt als een POW kamp, waar marteling en executies gewone gebeurtenissen waren.
Het museum in Penang besteedt veel aandacht aan de reputatie van het gebied als "Bukit Hantu" - "Haunted Hill", waar monsters en geesten zwierven in het donker. De Japanse beul uit de oorlogstijd - een wreed katana-zwaaiende monster genaamd Kolonel Suzuki - zou zijn station nog steeds achtervolgen, nog steeds verlangend naar meer slachtoffers.
Naast spookverhalen en executiesites, wekken de overblijfselen van de legerbasis belangstelling op voor oorlogsenthousiastelingen, met ondergrondse militaire tunnels, bewapening en bunkers die nog steeds op de grote museumsite liggen.
Adres: Lot 1350 Mukim 12, Daerah Barat Daya, Batu Maung, Penang, Maleisië
Site: facebook.com/PenangWarMuseum
War Crime Witness: het Ford Factory Museum in Singapore
De eilandnatie Singapore leed tijdens de Tweede Wereldoorlog vreselijk onder Japans bestuur. De etnische Chinezen in Singapore werden met argwaan bekeken door de Japanners, die Chinees associeerden met de communisten. De plaatselijke bevolking had te maken met afschuwelijke massamoorden die door Japanse troepen waren toegebracht aan weerloze burgers.
De voormalige Ford Factory is nu een opslagplaats voor de herinneringen aan die donkere jaren. Het was hier waar luitenant-generaal Arthur Ernest Percival de Britse troepen overhandigde aan generaal Tomoyuki Yamashita in 1942. Nu beheerd door het National Archives of Singapore (NAS), archiveert het Ford Factory museum een deel van de NAS-collectie van documenten uit de Tweede Wereldoorlog, foto's en relikwieën.
De oorspronkelijke bestuurskamer waar de overgave plaatsvond, is hersteld en een Talking Map bezoekt de voortgang van de Japanse invasie door Malaya. Uit de eerste hand verhalen over de oorlogsjaren staan hier centraal, van mondelinge verslagen door overlevenden van de oorlogsjaren tot tekeningen van het concentratiekampleven.
Adres: 351 Upper Bukit Timah Road, Singapore (Google Maps)
Site: nas.gov.sg/formerfordfactory
The Red Menace: Indonesia's Museum of PKI Betrayal
Dit museum in Jakarta verwijst naar een gruwelijke historische gebeurtenis die de politieke geschiedenis van Indonesië heeft veranderd. Op 30 september 1965 (of de officiële rekeningen het hebben) probeerde de Communistische Partij van Indonesië (PKI, naar de formulering van Bahasa Indonesia) een staatsgreep uit te voeren die resulteerde in de moord op zes generaals en één luitenant.
Soeharto, de generaal van het leger die de militaire tegenaanval leidde, kreeg uiteindelijk het presidentschap. Het Museum van PKI Betrayal - gebouwd rond de plaats van een put waar de lichamen van de generaals werden ontdekt - speelt de tragedie van de moord en het verraad van de communisten.
Meer dan 30 diorama's tonen de slechte daden van PKI-kaders van de Tweede Wereldoorlog tot de jaren zestig. Het museum maakt een gelukkig einde aan al dit bloedvergieten: het laatste diorama demonstreert Soeharto's toetreding tot de macht en luidde een "nieuwe orde" in die zou duren tot Soeharto's ontslag in 1998.
Adres: Jalan Raya Pondok Gede, Lubang Buaya, Kecamatan Cipayung, Jakarta, Indonesië (Google Maps)
Limb from Limb: COPE Visitor Center in Laos
Af en toe claimt de Vietnam-oorlog nog een ander slachtoffer in Laos. Miljoenen stukken niet-geëxplodeerde munitie (UXO), blijven over van de 270 miljoen bommen die zijn gevallen in de 'Geheime Oorlog' van de Amerikaanse UXO claimt nog steeds de ledematen (of levens) van te veel onschuldige Lao, vier decennia na het einde van de oorlog.
In de Lao-hoofdstad van Vientiane, de non-profitorganisatie Coöperatieve orthopedische en prothetische onderneming (COPE) runt een prothesecentrum en revalidatie voor deze slachtoffers. Hun bezoekerscentrum legt hun verhaal uit met compassie en hoop, hoewel hun re-beeldhouwen van overgebleven bomschillen en prothesen een beetje schokkend kan zijn.
De uitgestrekte tentoonstellingsruimte vertelt verschillende UXO-gecentreerde verhalen: de toename van niet-ontplofte bommen die nog steeds het Lao-platteland aantasten; de slachtoffers die hun leven hebben laten verbrijzelen door tientallen jaren oude explosieven; en de inspanningen van COPE om hun leven te rehabiliteren en hen verder te helpen.
Het theater toont een reeks documentaires over het UXO-probleem en de missie van COPE als antwoord. Een cadeauwinkel verkoopt T-shirts, mokken en andere souvenirs - de winsten gaan allemaal terug naar de projecten van COPE.
Adres: Khouvieng Road, Vientiane (Google Maps)
plaats: www.copelaos.org
Just Say Hell No: Myanmar's Drug Elimination Museum
Met opium papaverboerderijen midden in de achtertuin van Myanmar, voelt de Birmese overheid zich zeer gemotiveerd om een propaganda-oorlog te voeren tegen de kwaadaardige drugsdreiging in Zuidoost-Azië. Het Drug Elimination Museum in de voormalige hoofdstad Yangon is een belangrijk onderdeel van de anti-drugsboodschap van Myanmar.
Bezoekers kunnen op meer dan drie niveaus lugubere exposities bekijken met de verschrikkelijke gevolgen van drugsgebruik. Tamer-exposities op droge wijze vertellen de geschiedenis van de drugshandel in Myanmar, terwijl ze de rol van het leger in de oorlog tegen drugs niet zo subtiel verheerlijken.
Een "spookhuis" -stijl-walk-through toont de extreme effecten van langdurig drugsgebruik, met mannequins die de onverbiddelijke spiraal laten zien van dansen op clubs (wacht, wat?) Tot een doodsverslaving. In de tentoonstelling wordt de nadruk gelegd op nadelige gezondheidseffecten: aids, kanker en doodgeboorte worden grof geparadeerd voor museumbezoekers.
Adres: Hoek van Hanthawady en Kyun Taw Roads, Kamaryut Township, Yangon, Myanmar (Google Maps)
