Parijs, Normandië en de Loire-vallei Go Ahead Tours

De lichtstad, D-Day-bezienswaardigheden en kastelen aan de Loire

We namen een Air France-vlucht naar de luchthaven Charles de Gaulle in Parijs. Go Ahead Tours gaf instructies, dus we wisten dat we douane en immigratie moesten wissen voordat we de Go Ahead-vertegenwoordigers ontmoetten. De vertegenwoordigers stonden in een grote menigte mensen en hielden borden omhoog, zodat ze gemakkelijk te vinden waren.
We gingen aan boord van een Go Ahead-busje voor de reis van een halfuur naar ons hotel. De andere deelnemers aan de reis waren samen op reis en we brachten de reis door met het introduceren van onszelf en praten over onze plannen voor de reis. We kwamen rond 9:30 uur aan in ons hotel in Parijs. m.

In ons hotel, het Paris Marriott Rive Gauche, ontmoetten we onze tourdirecteur. Hij vertelde ons dat onze kamers pas na 3:00 uur klaar zouden zijn. m., wat typerend is voor hotels in Europa. Hij regelde dat we onze tassen en handbagage in het hotel opsloegen en hielp ons een wandeling in Parijs te plannen die ons naar een aantal interessante plekken zou brengen. Onze tourdirecteur was erg georganiseerd; hij had kaarten voor ieder van ons en gebruikte een markeerstift om zijn voorgestelde wandeling te volgen. De dames van onze shuttlebus nodigden me uit om met hen mee te lopen.

Onze route bracht ons omhoog Rue Mouffetard naar Place de la Contrescarpe, waar Ernest Hemingway ooit woonde. We liepen verder naar het Panthéon, waar Franse beroemdheden zoals Voltaire en Marie Curie begraven liggen. Ik heb een paar goede foto's van de buitenkant. Mijn metgezellen wilden niet naar binnen, dus gingen we naar de Jardin du Luxembourg (Jardin du Luxembourg). Deze tuin, die een prachtig paleis omringt, is geliefd bij Parijzenaars. We waren blij om eindelijk deze beroemde tuin te zien, nadat we er in lang geleden Franse lessen over hadden geleerd.
We liepen langs een van de beroemdste cafés van Parijs, La Closerie des Lilas, net buiten de Luxemburgse tuin aan de Boulevard du Montparnasse. Ernest Hemingway, Pablo Picasso, Jean-Paul Sartre en vele anderen hebben uren in La Closerie des Lilas doorgebracht.

Tegen die tijd hadden we honger. We aten in La Terrasse Saint-Jacques op de Boulevard de Port Royal. Keuzes inbegrepen alles, van salades en omeletten tot rundsvlees. De prijzen waren redelijk voor een grote Europese stad, en de service was uitstekend. We zaten buiten en merkten al snel dat we de Franse gewoonte aannamen om een ​​maaltijd bij te houden om de wereld voorbij te zien gaan.

Na de lunch liepen we terug naar ons hotel. Onze kamers waren klaar, dus we checkten in en uitgepakt. Go Ahead Tours regelde ons diner in L'Alouette, een restaurant in de buurt van ons hotel. Onze eerste gang inclusief een stukje quiche en een salade. Het hoofdgerecht was eend, met aardappelen en meer salade, en we hadden chocolademousse voor het dessert. Onze obers waren vriendelijk en efficiënt. Na onze smakelijke maaltijd, waren we blij om terug te gaan naar het hotel en wat te slapen.

Bekijk beoordelingen en beoordelingen voor Paris Marriott Rive Gauche op TripAdvisor.

Parijs: rondleiding en optionele excursie naar Versailles

Het ontbijt werd geserveerd in een vergader- / feestzaal. Een groot buffet met Amerikaanse en Europese ontbijtselecties stelde iedereen in staat vertrouwd voedsel te eten en nieuwe te proberen. Na het ontbijt ontmoetten we onze tourdirecteur in de lobby en gingen aan boord van onze touringcar. Het was erg comfortabel en met slechts 15 mensen in onze groep hadden we voldoende ruimte om te spreiden. Regen viel als onze tour begon.

Rijden door Parijs

Onze reisleider stelde ons voor aan onze chauffeur en onze lokale gids toen we wegreden van de stoeprand en onze drie uur durende reis door Parijs begonnen. Ik heb eerder in Parijs gereden - een angstaanjagende ervaring - en het was leuk om me te oriënteren zonder aandacht te besteden aan het verkeer. Onze lokale gids was leuk en informatief. We reden langs veel van de beroemdste bezienswaardigheden van Parijs, zoals de Notre Dame, de Pont Neuf ("Nieuwe brug", de oudste brug in Parijs), het Louvre, het Musée d'Orsay, het Palais Garnier en de Place de la Concorde. Bij de Eiffeltoren stapten we uit de bus voor een fotostop en een pauze in het toilet. Gelukkig viel de regen op en hadden we alle tijd om foto's te nemen en ons te vergapen aan de grootte van de beroemdste bezienswaardigheid van Parijs.

Toen onze tour weer verder ging, reden we de beroemde Champs Élysées af. Onze lokale gids gaf ons tips over het gebruik van het fietsendelsysteem van Parijs, Vélib, en deelde zijn gedachten over het bezoeken van de beroemde Catacomben. De lijn voor de catacomben was extreem lang en ik moest het eens zijn met onze gids die uren in de rij stond om de schedels en botten te zien - in tegenstelling tot het Musée d'Orsay, het prachtige glas in Sainte-Chapelle of de uitzicht vanaf de heuveltop basiliek van Sacré-Coeur de Montmartre - misschien niet het beste gebruik van mijn persoonlijke bezichtigingstijd. Het is duidelijk dat de mensen die in de rij stonden met paraplu's en poncho's het daar niet mee eens waren.
Onze tour door Parijs eindigde terug in ons hotel. Degenen onder ons die zich hadden aangemeld voor de optionele excursie naar Versailles bleven in de bus terwijl onze tourdirecteur met de andere deelnemers aan de rondleiding over sightseeing-opties discussieerde. Dit patroon werd steeds opnieuw herhaald tijdens mijn reis met Go Ahead Tours; niemand voelde zich onder druk gezet om bij de groep te blijven. Onze tourdirecteur werkte met iedereen die onafhankelijk wilde verkennen, met gepersonaliseerde wandelroutes, restaurantsuggesties en sightseeingtips in elke stad.

Excursie naar Versailles

Het regende nog steeds toen we aankwamen op de parkeerplaats van de bus naar Château de Versailles, het legendarische huis van koning Lodewijk XIV en zijn opvolgers. Ik ging met enkele andere leden van onze groep lunchen op La Place, op een steenworp afstand van de parkeerplaats van de bus. Deze crêperie is gespecialiseerd in hartige crêpes of galettes, gemaakt in Bretagne-stijl. Galettes worden gemaakt met boekweitmeel, terwijl dessert crêpes worden gemaakt met witte bloem. Ik had een heerlijke kip-crêpe met kaas.

Ik wist dat ik niet genoeg tijd zou hebben in Versailles om alles te zien. Versailles is enorm. Het duurt een hele tijd om van de formele tuinen achter het kasteel naar de kleinere paleizen op het terrein te lopen. In de regen was ik in staat om een ​​fiets te huren en op die afstand te rijden, en er zou niet genoeg vrije tijd zijn om achter en rond te lopen na onze rondleiding. Ik besloot me in plaats daarvan op de tuinen te concentreren en zo veel mogelijk paden te verkennen.

Ons bezoek aan Versailles omvatte een rondleiding met een lokale gids, die ons een overzicht gaf van de geschiedenis van dit beroemde paleis en tuinen en ons vervolgens door de kamers op de begane grond bracht. We hadden ook vrije tijd om te verkennen. Het was leuk om de ticketlijn over te slaan.

De regen viel op toen onze gids ons naar een prachtig uitzicht leidde en ons vertelde hoe belangrijk de tuinen van Versailles voor koning Lodewijk XIV waren. Oorspronkelijk gebouwd als een jachthuis, veranderde Versailles in de plaats om te zien en gezien te worden toen Louis het kasteel leuk vond, paleisvleugels voegde en Versailles omsloot met tuinen, fonteinen en een rigide etiquettesysteem dat de adel beperkte en dwong hen te dwingen verblijven in Versailles om toegang te krijgen tot de koning.

Onze gids nam ons mee door de hoofdverdieping van het kasteel, vertelde over de geschiedenis van het gebouw, wees op kunstwerken en vertelde ons verhalen over Louis en zijn familie. De legendarische Spiegelzaal schittert nog steeds, en de rijkslaapkamers, receptiezalen en kapel zijn gevuld met schilderijen, standbeelden en gouden accenten ontworpen om Lodewijk XIV, de Zonnekoning, te verheerlijken. We leerden over de heerschappij van Lodewijk XV en XVI, de Franse revolutie en het Verdrag van Versailles, hier getekend aan het einde van de Eerste Wereldoorlog.

Na onze rondleiding ging ik de tuinen in. Omdat we op een lentezondag in Versailles waren, speelde klassieke muziek vanuit luidsprekers bij de fonteinen. Ik merkte dat ik afdwaalde in de boschetten, die ordelijke, formele aanplant van bomen langs grindpaden zijn. Tegenwoordig zijn, naast de beelden en fonteinen, sommige boschetten de thuisbasis van cafés en toiletten.
Toen de tijd om elkaar te ontmoeten bij onze bus dichterbij kwam, begonnen enorme regendruppels te vallen. We renden door de cadeauwinkel en probeerden ons best om droog te blijven terwijl we de binnenplaats overstaken en onze coach vonden.

Hoewel onze tourdirecteur verschillende restaurants aanbeval, besloot ik om in het restaurant van het hotel te gaan eten, zodat ik niet in de regen hoefde rond te lopen. Mijn maaltijd was heerlijk en mijn ober was attent en beleefd. Hoewel dit de duurste maaltijd van mijn reis was, vond ik het redelijk geprijsd voor een goede maaltijd in een hotelrestaurant in Parijs.

Normandië: Rouen, Honfleur, Calvados en Cabourg

Rouen

De volgende ochtend gingen we vroeg weg. Ons doel was de Normandische kust. Onze eerste stop was Rouen, een mooie stad vol met vakwerkhuizen, middeleeuwse straatjes en een zeer moderne eerbetoon aan de heilige Jeanne d'Arc, een van de patroonheiligen van Frankrijk.

We verzamelden ons voor de kathedraal van Rouen, die gewijd is aan de veronderstelling in de Hemel van Maria, de moeder van Jezus. De impressionistische schilder Claude Monet heeft deze gotische kathedraal tot een van de beroemdste kerken ter wereld gemaakt door een reeks olieverfschilderijen te maken die de kathedraal van Rouen op verschillende tijdstippen tonen. Onze tourdirecteur liet ons de gedetailleerde sculpturen op de muren en deuren zien en vertelde over de geschiedenis van de kathedraal. Omdat we maandagmorgen in Rouen waren, konden we de kathedraal niet in om de gebrandschilderde ramen te zien. Net als in veel delen van Europa, zijn Franse kerken, musea en attracties vaak gesloten op maandagochtend.

Er is echter op maandag veel te zien in Rouen. Onze tourdirecteur leidde ons door de smalle straatjes en wees op historische plekken. Een van de hoogtepunten van onze wandeling was de Gros-Horloge of Great Clock. Deze 14^th-eeuwse klok zit bovenop een boogvormige arcade die werd gebouwd in 1529 om deze enorme tijdwaarnemer te huisvesten, die niet alleen het uur en de dag vertelt, maar ook de dagen van de week en de fasen van de maan.

Onze tourdirecteur leidde ons vervolgens naar de Vieux-Marché. Deze historische marktplaats bevat de verwoeste fundering van een oude kerk, de nieuwe (1979) kerk van Sint-Jeanne d'Arc, een groot kruis in de tuin van de kerk en een kleine markering die de plaats aangeeft waar Joan op de brandstapel werd verbrand. Ik was erg onder de indruk van de kennis die onze tourdirecteur heeft van het verhaal van Joan en nog meer onder de indruk van zijn overduidelijke liefde voor de kerk van Joan. Het is een harde kerk om lief te hebben van buitenaf. In het hart van het oude Rouen ziet het golvende dak van de kerk met zijn dakpannen van vissenschubben er bizar uit. Onze tourdirecteur moedigde ons aan om naar binnen te gaan. Omdat we wisten dat hij niet katholiek was, was die goedkeuring genoeg om iedereen in onze groep ervan te overtuigen hem te volgen door de nauwe doorgang.Binnen transformeerde de gloed van meerdere glas-in-loodramen het moderne, minimalistische heiligdom in een waarlijk spirituele ruimte.
We brachten een tijdje door in de kerk, keken naar het glas in lood, stelden vragen en maakten foto's. Daarna hadden we ongeveer anderhalf uur om te lunchen en alleen rond te lopen.

Rouen leent zich voor zwerven. Ik heb wat tijd besteed aan winkelen voor cadeaus voor mijn gezin en rondhangen in een supermarkt. Ik kocht een broodje en genoot van mijn picknicklunch op het Place du Vieux-Marché. Ik was blij om te ontdekken dat ik niet de enige deelnemer was aan de reisgroep die een maaltijd uit het restaurant oversloeg ten gunste van een picknick. Zelfs levensmiddelenwinkel is frisser en smakelijker in Frankrijk, dus het is gemakkelijk om met een beperkt budget te eten.

Honfleur

Onze volgende stop was Honfleur. Tientallen zeilboten lagen afgemeerd in de haven, hun witte masten staken omhoog in de heldere blauwe lucht. Onze tourdirecteur gaf ons een korte wandeling / oriëntatietocht, die eindigde in de kerk van Saint Catherine. Daarna waren we alleen.

Honfleur is erg populair bij toeristen, en het is gemakkelijk te zien waarom. De ene kant van de haven is van begin tot eind bezaaid met restaurants en terrasjes. Er is een carrousel - populair bij lokale studenten op zonnige middagen - en een overvloed aan souvenirwinkels en -kraampjes. Ik bracht het grootste deel van mijn tijd door met wandelen, genieten van de zonnige namiddag en foto's maken.

We stapten terug op de motorbus en gingen naar onze volgende stop, een distilleerderijtour en een Calvados-proeverij in Manoir d'Apreval in Pennedepie. Onze groep proefde cider, Pommeau de Normandie en Calvados Pays d'Auge op buitentafels met uitzicht op appelboomgaarden en weilanden. We hebben ook drie klassieke (en heerlijke) soorten Normandische kaas geproefd.

Cabourg

Uiteindelijk kwamen we in de late namiddag Cabourg binnen. Deze mooie kustplaats is bekend in Frankrijk, maar maakt er zelden Engelstalige reisgidsen van. Ons hotel, het Mercure Cabourg Hippodrome, bevond zich net buiten de stad naast Cabourg's harnasraces. De lobby van het hotel beschikt over een kleine bar met comfortabele stoelen. De ontbijtzaal is groot, zonnig en kleurrijk. Iedereen op onze tour genoten van ons verblijf in het Mercure.
Na opfrissen liep onze groep naar het centrum van Cabourg om te dineren bij Le Bistrot des Arts. Het restaurant is ingericht in een safarithema, met jachttrofeeën met dierenhoofden op de muren. Er is zelfs een gigantische slangenhuid gespeld over het plafond. Mijn maaltijd was uitstekend; Ik had een grote salade als mijn eerste gang, kabeljauw voor mijn hoofdgerecht en een plakje fruittaart als toetje. Na het avondeten liepen we terug naar het hotel.

Bekijk recensies en tarieven voor Hotel Mercure Cabourg Hippodrome op TripAdvisor.

D-Day-locaties aan de kust van Normandië

Het Mercure serveert een smakelijk ontbijt. We konden kiezen uit spek, roerei, vleeswaren, brood, kaas, yoghurt, ontbijtgranen, vruchtensap en meer. Ik heb gehoord dat de koffie erg goed was.

We namen camera's, waterflessen en jassen en gingen naar onze motorbus. Onze chauffeur begroette ons met een enorme glimlach. Een van de beste delen van onze reis met Go Ahead Tours was dezelfde chauffeur te hebben vanaf het moment dat we Parijs verlieten tot de dag dat we terugkeerden naar Parijs. Onze chauffeur was ongelooflijk; hij kon onze gigantische motorcoach langs smalle, bochtige dorpswegen sturen en zich staande houden op de Périphérique, de 'Beltway' van Parijs. Het is veel gemakkelijker om te ontspannen en te genieten van het landschap wanneer je een geweldige bestuurder hebt.
Onze tourdirecteur gaf een uitstekende presentatie op D-Day toen we onze weg van Cabourg naar het Omaha Beach-gebied aflegden, en hij ging verder in op het belang van D-Day terwijl onze reis verder ging. Zijn doordachte opmerkingen over D-Day, de oorsprong van de Tweede Wereldoorlog en belangrijke veldslagen, en het Franse verzet hebben deze dag echt speciaal gemaakt voor mij.

Onze eerste stop was het Pointe du Hoc Ranger-monument. Op D-Day nam een ​​elitegroep van Army Rangers van het Second Ranger Battalion de enorme taak op zich om kliffen te schalen en Duitse artillerieposities te veroveren. Tegenwoordig is Pointe du Hoc nog steeds een veld vol met littekens, bezaaid met kraters.

Vervolgens trokken we naar een parkeerplaats tegenover het strand van Omaha in Saint-Laurent-sur-Mer. Het eerste wat mij opviel was het enorme roervormige monument met uitzicht op het zand. Vlaggen van acht geallieerde landen langs de loopbrug die langs de waterlijn loopt. Dicht bij de golven, een gedenkteken gemaakt van gebogen stalen vormen boog naar de hemel. Wandelen op het zand was voor mij een overweldigende, emotionele ervaring. Het contrast tussen het vredige ritme van de golven en de beelden van D-Day die ik in gedachten had, bracht tranen in mijn ogen.

We vervolgden onze weg naar de American Cemetery and Memorial in Normandië in Colleville-sur-Mer. Lopen tussen de nette rijen grafstenen is ontnuchterend. The Memorial, met zijn gedetailleerde D-Day-kaart, plaatst de offers van de mannen die de Omaha-, Utah-, Juno-, Gold- en Sword Beaches bestormden in het juiste perspectief.

Onze laatste stop van de dag was in Arromanches-les-Bains, een klein kustplaatsje dat een grote rol speelde in de aanlandingen na de D-Day. De geallieerden creëerden 'moerbeibomen', complexe structuren die konden worden samengebouwd tot kunstmatige havens, pieren voor het aanmeren van schepen en wegen om gevechtsvoertuigen aan land te brengen. Tegenwoordig zien bezoekers van Arromanches delen van een moerbei net buiten de kust.

We hebben geluncht in Arromanches; verschillende leden van onze groep volgden de leiding van onze tourdirecteur en aten in het restaurant van het Hôtel de Normandie. Na de lunch deed ik een beetje souvenirs en ontmoette toen onze groep in het D-Day Museum (Musee du Débarquement). Je vindt D-Day-musea overal in Normandië, maar die in Arromanches is de oudste van het stel. Dit betekent dat het museum klein is en wat aan de low-tech kant, maar het heeft een fantastisch, enorm model van de Arromanches-moerbeiboom, compleet met golvend "water".

Met zoveel geschiedenis en, althans voor mij, emotie, verpakt in een dag sightseeing, was het fijn om een ​​tijdje alleen te zijn toen we terugkwamen bij het Mercure. Ik liep naar een plaatselijke supermarkt, kocht wat hapjes, ging terug naar het hotel en organiseerde mezelf voor het avondeten. Ik vond een crêperie, Crêperie des Oursons, die hoog gewaardeerd was op Trip Advisor. Mijn galette (boekweit crêpe met hartige beleg, in dit geval, kip en spinazie) was heerlijk.

Normandië en Bretagne: Mont-Saint-Michel en Saint-Malo

Mont-Saint-Michel

De volgende ochtend vertrokken we na een vroeg ontbijt uit ons hotel naar Mont-Saint-Michel. Tijdens onze rit vertelde onze tourdirecteur ons over het klooster, het stadje aan de voet en de natuurkrachten die de Mont-Saint-Michel hielpen vormen. De getijden van de baai zijn Europa's meest extreme.

We parkeerden bij de halte van de shuttlebus aan de rand van de baai en gingen aan boord van de shuttle, die ons naar de voetgangersbrug bracht. Vanaf daar liepen we ongeveer ¼ mijl naar de toegangspoort.

De wandeling naar de poort is eenvoudig en biedt een adembenemend uitzicht op de Mont. Het is zelfs verleidelijk om veel tijd te besteden aan het maken van foto's. We hadden echter een date met een lokale gids, dus we bleven lopen en verzamelden zich net binnen de toegangspoort.

Er zijn twee manieren om de top van de Mont-Saint-Michel te bereiken. De meeste bezoekers lopen de hoofdweg op - de enige straat op het eiland - en gaan om met mensenmassa's. De andere manier is om ongeveer 300 treden omhoog te gaan en een reeks trappen te nemen die de zijkant van de heuvel achter enkele dorpsgebouwen opkomen. We gingen de trap op. Ik maakte me een beetje zorgen over mijn vermogen om de groep bij te houden, maar onze gids pauzeerde regelmatig om oriëntatiepunten aan te wijzen, dus de beklimming bleek beheersbaar te zijn.

Volgens UNESCO-documenten werd Mont Saint-Michel in het jaar 966 gesticht, maar onze gids vertelde ons dat Aubert, bisschop van Avranches, in 708 een aan de aartsengel heilige Sint-Michaël toegewijde kerk op het eiland bouwde. De officiële oprichtingsdatum voor de klooster is inderdaad 966, omdat dat is toen een groep benedictijner monniken naar het eiland verhuisde en hun kerk en abdij begon te bouwen. De monniken moesten met de boot stenen naar het eiland slepen, kampen met extreme getijden, vermeden drijfzand en hijsen de stenen naar het hoogste punt van het eiland om ze te vormen en te plaatsen. Met weinig meer dan hun handen, eenvoudige gereedschappen en de takel creëerden ze 'La Merveille' (The Marvel), de lokale naam voor het klooster.

We liepen rustig door de achterkant van de kerk, zodat we de mensen die om twaalf uur 's middags bidden niet zouden storen. Onze gids leidde ons naar het klooster, een zonnige, vredige tuin omringd door een overdekte galerij.

We stopten even in de refter, een grote, luchtige kamer met een gewelfd plafond waarin de monniken hun maaltijden aten. Vervolgens liepen we een trap af. Op de muur onder aan de trap bleven we staan ​​kijken naar een enorm bas-reliëf van Sint-Michiel die verscheen aan bisschop Aubert van Avranches en de bisschop beval om een ​​kerk te bouwen.

Onze volgende stop was de gastenhal, die direct onder de refter ligt. Deze grote zaal, met zijn gewelfde plafond, was de plaats waar de abt en zijn monniken belangrijke bezoekers ontvingen.

Temidden van de crypten en kapellen onder de gastenzaal, ondersteunen enorme pilaren de bovenste niveaus van het klooster. Een enorm houten wiel vult een deel van het laagste niveau. Oorspronkelijk stond hier een kleiner wiel en monniken draaiden het om zware voorwerpen het klooster in te hijsen.

In het begin van de 19e eeuw, na de Franse Revolutie, ontbond de benedictijnse gemeenschap en werd het klooster gebruikt als een gevangenis. Een groter wiel werd geconstrueerd en gevangenen brachten het wiel aan door erop te lopen, hamster-achtig. De gevangenis werd gesloten in 1863.

In 1874 werd Mont-Saint-Michel een nationaal monument, dankzij de tussenkomst van Franse notabelen die de site wilden behouden, niet alleen vanwege de religieuze betekenis, maar ook omdat de monniken en stedelingen de Mont met Engelse troepen met succes hadden verdedigd tijdens de Honderdjarige Oorlog. Wat is een beter symbool voor Frankrijk dan deze prachtige combinatie van spirituele en wereldlijke kracht?

De Mont trekt nog steeds pelgrims aan, maar trekt ook miljoenen mensen die "The Marvel" willen zien en een middeleeuws Frans stadje willen ervaren. Ondanks de overvloed aan crêperies en souvenirwinkels, voelt Mont-Saint-Michel middeleeuws, bijna magisch. Ik vond een beetje middeleeuws in de crêperie die ik koos voor de lunch, La Sirène. Het restaurant is klein; een medewerker laat de crêpes en de andere wachten op tafels. Mijn spinazie en kaas galette was gloeiend heet en smakelijk. Zoals de lokale gewoonte is, dronk ik cider bij mijn maaltijd. In een volledig toeristisch stadje was mijn maaltijd smakelijk en authentiek "normand" (Normandische stijl).

Onze groep had genoeg tijd om te verkennen, winkelen en eten. Op de afgesproken tijd liepen we terug naar de halte van de shuttlebus en begaven ons naar onze motorbus. Ongeveer een uur later parkeerde onze chauffeur de bus in een straat op een steenworp afstand van ons hotel in Saint-Malo.

Saint-Malo

Saint-Malo bleek een van mijn favoriete stops op deze tour. Saint-Malo is niet alleen een belangrijke toeristische trekpleister, het is ook een populaire bestemming voor zomervakanties op het strand. Of je 'intra muros' (binnen de muren) of 'extra muros' (buiten de ommuurde stad) blijft zoals wij deden, je zult je verbonden voelen met de geschiedenis van Saint-Malo.

Ons hotel, het Best Western Hotel Alexandra, was perfect gelegen naast het strand. Onze kamers hebben balkons, patio's of mooie zithoekjes. Ons dinerrestaurant, La Bisquine, is een van de vele restaurants aan de muren van Saint-Malo. We hadden de keuze tussen mosselen of een ham, meloen en tomatensalade voor onze eerste cursus. Voor ons hoofdgerecht kunnen we kabeljauw of varkensvlees kiezen in roomsaus. Aangezien ik tijdens deze reis al kabeljauw had gegeten, heb ik het varkensvlees gekozen. Het werd geserveerd met een heerlijke aardappel- en wortelpuree. Als dessert koos ik voor Far Breton, een traditioneel lokaal dessert. Het is een beetje zoals een custardy cake met pruimen, maar droger.

Na het avondeten keerden we terug naar het hotel. Een groep genoot van het kijken naar de zonsondergang vanuit de bar van het hotel, die uitkijkt over de baai. Anderen gingen wandelen op het strand of ontspanden op hun kamer.

Bekijk recensies en tarieven voor Best Western Hotel Alexandra in Saint-Malo op TripAdvisor.

Saint-Malo en de Loire-vallei

De volgende ochtend aten we ontbijt in het hotel en gingen aan boord van onze touringcar voor de korte rit terug naar de ommuurde stad. We hebben daar onze lokale gids ontmoet en een wandeling gemaakt door Saint-Malo. Onze gids had een geweldig gevoel voor humor en vertelde ons verhalen uit het kleurrijke verleden van Saint-Malo. Bijvoorbeeld, avondklok-brekers die te lang bleven in de haven stonden tegenover een stel hongerige waakhonden; deze praktijk ging door tot begin 1770s.

Tijdens de Middeleeuwen keken de lokale bewoners, zich nasynchroniseerend met "Les Malouins", naar de overheid van hun stad om hen te vertegenwoordigen en te beschermen, vaak negerend of over het hoofd gezien enige invloed die de nationale (Frankrijk) of regionale (Bretagne) regering zou willen uitoefenen over Saint -Malo. Saint-Malo verklaarde zich in 1590 zelfs een onafhankelijke republiek. Hoewel les Malouins pas in 1593 onafhankelijk kon blijven, gaven zij hun felle loyaliteit aan hun stad door aan elke generatie die volgde.

Saint-Malo werd beroemd om zijn kapers, kapers met overheidsvergunning die vijandige schepen aanvielen en veroverden. De kapers bleven eeuwenlang hun 'handel' hanteren. Legitieme handel voegde ook toe aan de rijkdom van Saint-Malo; bekwame scheepskapiteins van de ommuurde stad brachten goederen vanuit de hele wereld naar Frankrijk via Saint-Malo. Zelfs vandaag leren scholieren op school te zeilen. Boven op de muren zagen we een groep 10-jarige zeilers overstag gaan rond de rotsachtige haven onder het toeziend oog van hun leraren.

Na onze rondleiding hadden we de middag voor onszelf. Ik heb veel tijd op de muren doorgebracht; de uitzichten zijn spectaculair en het is een geweldige plek om mensen te kijken. Ik ontmoette een aantal van de dames van mijn reisgroep voor de lunch. We aten aan een buitentafel in Le Lion d'Or op Place Chateaubriand. Ik bestelde een salade, die groot en zeer vers was. Verschillende andere mensen in de groep bestelden hamburgers. De hamburgers waren enorm!

Nadat we Saint-Malo hadden verlaten, hadden we een relatief lange autorit van Saint-Malo naar Amboise. Toen we bij het hotel aankwamen, hadden we ongeveer een uur om te rusten en uit te pakken voor het avondeten. Ons hotel, het Novotel Amboise, was modern, schoon en comfortabel. Het leek erg populair bij tourgroepen, maar ik zag dat het ook bedoeld was om een ​​beroep te doen op gezinnen, stelletjes en individuele reizigers. Mijn kamer keek uit op het zwembad en de Loire-vallei.

Die avond aten we in ons hotel. Het restaurant was aantrekkelijk, met één muur volledig gemaakt van grote ramen en glazen schuifdeuren. We hadden boeuf bourguignon geserveerd met noedels voor het avondeten. Na het avondeten ontspande ik me in mijn kamer met het raam open, genietend van het uitzicht en de frisse lucht.

Bekijk beoordelingen en beoordelingen voor Hotel Novotel Amboise op TripAdvisor.

Kasteel van Chenonceau en Amboise

Château de Chenonceau

Onze kastendag begon met een ontbijt in ons hotel. De ontbijtruimte was druk, maar er was genoeg eten voor iedereen. We stapten op onze coach en gingen naar het Château de Chenonceau.

We ontmoetten onze lokale gids bij de ingang en liepen langs het koetshuis en de bijgebouwen terwijl ze de geschiedenis van Chenonceau uitlegde.

Het interieur van het kasteel is formeel en elegant, maar niet overweldigend. Versailles overweldigt, zoals Lodewijk XIV bedoelde, maar Chenonceau nodigt je uit om te ontdekken. Rijk gekleurde tapijten, warme houten plafonds en portretten van de mensen die in het kasteel woonden, gaven me bijna thuis.

Het hoogtepunt van onze tournee was de beroemde galerij, gebouwd door Catherine de'Medici boven op de boogbrug die Diane de Poitiers in opdracht had. Vergeleken met de Spiegelzaal in Versailles is het bijna grimmig, met levende struiken die zich in de nissen tussen de ramen bevinden en een zwart-witte tegelvloer.

Slaapkamers in Chenonceau zijn state-appartementen, gemaakt om indruk te maken. Kleurrijk behang, gouden accenten en dure meubels laten bezoekers weten dat Chenonceau een koninklijke residentie is. De ene kamer staat in schril contrast met de rest. Koningin Louise, de vrouw van koning Hendrik III, trok zich terug na zijn moord op Chenonceau. Ze heeft haar slaapkamer in zwart opnieuw ingericht; alleen witte symbolen van rouw verzachten de duisternis. Een portret van Henri III draagt ​​bij aan de treurige atmosfeer.

Na onze tour hadden we wat vrije tijd voordat we elkaar in de motorbus moesten ontmoeten. De meesten van ons kozen ervoor om de keukens te verkennen, die zich in de kelder van het kasteel bevinden. Ik had na mijn keukenbezoek genoeg tijd over om door een aantal van de formele tuinen te lopen.

Middag in Amboise

We stapten in onze touringcar voor de korte rit terug naar Amboise, waar we de middag vrij hadden. Onderweg legde onze tourdirecteur onze alternatieven uit. We konden het Château d'Amboise bezoeken, een favoriete verblijfplaats van verschillende Franse koningen en begraafplaatsen van Leonardo da Vinci. We konden rondlopen in de stad Amboise, winkelen, kerken bezoeken, foto's maken en genieten van de zonnige dag. We zouden de heuvel voorbij het kasteel kunnen lopen en het kasteel van Clos Lucé, het laatste huis van Leonardo da Vinci, kunnen bezoeken. En natuurlijk kunnen we lunchen in de schaduw van Château d'Amboise.

De andere soloreiziger in onze groep en ik besloten om de middag samen door te brengen. Ze wilde een bepaalde lokale kaas proberen, Sainte-Maure. Deze logvormige geitenkaas heeft een stukje stro dat in het midden loopt. We vonden wat we zochten bij Bistrot L'Atelier op Place Michel Debré, aan de overkant van de weg van de muren van Château d'Amboise. We bestelden elk een glas roséwijn en een 'planche', een royale hoeveelheid worstjes, broodbeleg, kazen, augurken en brood. Terwijl we aten, besloten we die middag het huis van Leonardo te bezoeken.

We liepen de heuvel op en kochten entreekaartjes voor Clos Lucé. De ticket-agent gaf ons Engelstalige kaarten van het landhuis en de tuinen. Leonardo da Vinci woonde daar van 1516 tot zijn dood in 1519. Leonardo bracht de Mona Lisa en twee andere schilderijen met hem naar Frankrijk, en koning François ik kocht de Mona Lisa na de dood van Leonardo. Het is natuurlijk nu te zien in het Louvre. Een replica hangt aan Clos Lucé.
Clos Lucé concentreert zich niet alleen op de laatste jaren van da Vinci, maar ook op zijn verbazingwekkende uitvindingen. In het landhuis en in de tuinen kunnen bezoekers modellen zien van de ingenieuze apparaten van Leonardo. De modellen in de tuin zijn op schaal. Het was leuk om kinderen op een excursie te zien en een aantal uitvindingen van da Vinci uit te proberen.

Na ons bezoek aan Clos Lucé liepen mijn vriend en ik terug naar de stad Amboise en brachten wat tijd door met winkelen.

Wijnproeverij en diner in de Loire-vallei

Die avond nam ik deel aan een optionele excursie met een diner in de Loire-vallei en een wijnproeverij.In het begin was ik er niet zeker van of ik genoeg energie zou hebben voor dit uitje. Echter, sinds ons hotel zo ver buiten de stad gelegen was, zou mijn andere opties in het hotel dineren of een taxi van en naar Amboise nemen. Ik zou blij zijn geweest met een van deze alternatieven, maar ik ben blij dat ik ervoor gekozen heb om op excursie te gaan.

Plou et Fils ("Plou en Sons") begon met het maken van wijn in 1508. Om dit in perspectief te plaatsen, werd Jamestown Colony, Virginia, opgericht in 1607. Tegenwoordig wordt Plou et Fils beheerd door twee gebroeders Plou die het gezin duidelijk begrijpen en waarderen legacy toevertrouwd aan hen. We toerden door hun wijnmakerij, gevestigd in een ruime grot, en leerden veel over de processen voor het maken van wijn, het bottelen en het verouderingsproces. We ontmoetten ook de gezinshond en een jonge neef / toekomstige wijnmaker. Aan het einde van onze tour proefden we verschillende wijnen van Plou et Fils. De wijnen die ik proefde waren genuanceerd en verrassend betaalbaar.

We verlieten het wijnhuis en gingen naar Restaurant Les Closeaux in Vallières-les-Grandes. Eigenaren Sophie en Christophe Lunais hebben een 16 getransformeerd^th-Wegend jaagstation in een gastvrij restaurant met de beste lokale ingrediënten. Onze serveerster bracht een smaakvolle soep als onze eerste cursus. Ons hoofdgerecht, kalfsvlees geserveerd over gekruide aardappelpuree met een mushroom roomsaus, en onze dessert, een vanille roulade met Raspberry saus, was absoluut heerlijk. Het restaurant zelf is prachtig ingericht en is omgeven door een rustig bos. Les Closeaux is het soort restaurant dat u bezoekt wanneer u een heerlijke, ongehaaste maaltijd wilt delen met speciale vrienden.

Terug naar Parijs via Château de Chambord

De volgende ochtend hebben we onze motorcoach gepakt en aan boord genomen voor de reis terug naar Parijs. Onderweg stopten we bij Château de Chambord, een UNESCO Werelderfgoed. Dit was vooral een fotostop, omdat we niet genoeg tijd hadden om het interieur van dit prachtige kasteel te verkennen. Ik had echter wel tijd om naar de stallen te lopen, waar stafleden zich voorbereidden op de paardenshow van die dag en een deel van de formele tuinen. Het landgoed zelf is enorm en omvat een gebied zo groot als de hele stad Parijs.

De architectuur van Chambord is een samensmelting van elementen die voorkomen in Franse middeleeuwse kastelen - ronde torens, een centrale donjon enzovoort - met renaissance-innovaties, waaronder de beroemde dubbele helix-trap van het kasteel. De meeste bezoekers herinneren zich de verbazingwekkende torens van Chambord, die uitsteken in de lucht in een verbijsterende reeks vormen en maten. Naast het verkennen van het kasteel, kunnen bezoekers fietsen, elektrische voertuigen of roeiboten huren en het park verkennen.

We hebben nog een stop gemaakt op weg naar Parijs, bij een rustpauze met een enorme supermarkt. Ik kocht een broodje, maar ik kon ook kleding, hoeden en souvenirs kopen. De sandwich was de lekkerste levensmiddelenwinkel die ik ooit heb gegeten.

We kwamen terug naar het Paris Marriott Rive Gauche tijdens de lunch. Zoals op de eerste dag van onze tour, zouden de kamers pas om 3:00 uur klaar zijn, maar het personeel van het hotel bewaarde onze tassen en handbagage zoals ze eerder hadden gedaan.

Au Revoir, Parijs!

Op de dag dat we terugkeerden naar Parijs, had de groep de middag vrij. Onze tourdirecteur hielp iedereen die vroeg om te beslissen waar te gaan en wat te zien. Bijna iedereen meldde zich aan voor de optionele excursie die avond, een diner en een rondvaart over de Seine. Om familieredenen moest ik mijn tournee met een dag korter maken, dus ging ik naar Charles de Gaulle Airport en vloog die middag in plaats daarvan naar huis.

Ik weet zeker dat de excursie geweldig was; Parijs is 's avonds prachtig en er gaat niets boven een cruise op de Seine om je het gevoel te geven dat je echt in het hart van de Lichtstad bent.

Mijn reis naar het vliegveld verliep zonder problemen. Ik maakte de beveiliging snel leeg en liep naar mijn gate. Ik had niet veel tijd om te winkelen of te dineren in de terminal; het kopen van een sandwich op weg naar Parijs was absoluut de juiste keuze. Mijn vlucht vertrok zoals gepland en kwam op tijd aan.

Laatste gedachten

Ik heb echt genoten van mijn Go Ahead Tours-ervaring. De klantenservice van Go Ahead was bij elke draai uitzonderlijk. Onze tourdirecteur deed het beste voor elke deelnemer aan een tour, ontwierp wandeltochten, suggereerde restaurants, zocht feedback en bood oplossingen - en natuurlijk ook om onze dagen te organiseren, ons te vertellen over de Franse geschiedenis en cultuur, ons comfort en veiligheid te garanderen en werken met een uitstekende groep lokale gidsen en buschauffeurs. Deze toewijding aan klantenservice maakte onze tourniet niet alleen leuk, maar ook speciaal.

Mijn medereizigers waren vriendelijk en gastvrij. Ze waren meer dan bereid om me uit te nodigen om met hen mee te gaan lunchen en dineren, dus ik had altijd gezelschap toen ik bij mensen wilde zijn. Het was leuk om hen te leren kennen en over hun reizen en toekomstplannen te horen. Verschillende mensen in onze groep hadden al geboekt of waren van plan om hun volgende reis te boeken met Go Ahead Tours.

Ik maakte me een beetje zorgen over de kosten van maaltijden voordat de reis begon, want mijn tour was inclusief alle ontbijten en de meeste diners, maar weinig lunches. Toen ik thuiskwam, voegde ik al mijn maaltijdkosten bij elkaar en was aangenaam verrast om te ontdekken dat ik minder dan $ 20 per dag aan eten besteedde, met uitzondering van alcohol. Ik picniced tweemaal en verspeelde op een diner, en ik heb nooit een slechte maaltijd gehad. Het is zeker mogelijk om goed te eten in Frankrijk zonder de bank te verbreken.

Zou ik opnieuw met Go Ahead Tours reizen? Absoluut.

Zoals gebruikelijk in de reisindustrie, kreeg de schrijver een gratis rondleiding om die diensten te bekijken. Hoewel het niet van invloed is geweest op deze beoordeling, gelooft About.com dat alle potentiële belangenconflicten volledig openbaar moeten worden gemaakt. Zie ons ethisch beleid voor meer informatie.