Stel je voor dat het de avond voor je eerste dag van de middelbare school is. Je bent vervuld van opwinding, angst en spanning. Je vraagt je af hoe de school eruit zal zien. Zullen de lessen moeilijk zijn? Zullen de studenten je leuk vinden? Zullen de leraren vriendelijk zijn? Je wilt erbij horen. Je maag zit vol met vlinders als je probeert te slapen en je afvraagt hoe het morgen zal zijn.
Stel je nu voor dat je in 1957 een zwarte student bent die je voorbereidt om naar Little Rock Central High School te gaan om te proberen wat onmogelijk leek; de integratie van openbare scholen. Deze studenten waren zich bewust van wat het publiek dacht van het aangaan van een "witte" middelbare school. Ze maakten zich geen zorgen om zich aan te passen. De meeste blanken, waaronder de gouverneur van die tijd, Orval Faubus, stonden tegen hen. Het meest verontrustend voor de studenten was het feit dat veel zwarten ook dachten dat de integratie van Central meer problemen voor hun race dan goed zou veroorzaken.
De avond voordat Thelma Mothershed, Elizabeth Eckford, Melba Pattillo, Jefferson Thomas, Ernest Green, Minniejean Brown, Carlotta Walls, Terrence Roberts en Gloria Ray, of de "Little Rock Nine" zoals de geschiedenis zich herinnert, moesten gaan naar de middelbare school was geen vredige nachtrust. Het was een nacht vol haat. Faubus verklaarde dat integratie een onmogelijkheid was in een verklaring op televisie en instrueerde de Nationale Garde van Arkansas om Central High te omsingelen en alle zwarten uit de school te houden.
Ze hielden ze buiten voor die eerste lesdag.
Daisy Bates instrueerde de studenten om te wachten op haar op woensdag, de tweede dag van school en gepland voor alle negen studenten en haarzelf om samen de school in te gaan. Helaas had Elizabeth Eckford, een van de negen, geen telefoon. Ze ontving nooit de boodschap en probeerde alleen door de hoofdingang de school in te gaan. Een woedende menigte ontmoette haar en dreigde haar te lynchen, terwijl de Nationale Garde van Arkansas toekeek. Gelukkig stapten twee blanken naar voren om haar te helpen en ze ontsnapte zonder letsel.
De andere acht werden ook de toegang geweigerd door de Nationale Garde die onder bevel stond van Gouverneur Faubus.
Kort daarna verleende rechter Ronald N. Davies op 20 september NAACP-advocaten Thurgood Marshall en Wiley Branton een verbod om te voorkomen dat gouverneur Faubus de Nationale Garde zou gebruiken om de negen zwarte studenten de toegang tot Central High te ontzeggen. Faubus kondigde aan dat hij het bevel van het hof zou opvolgen, maar stelde voor dat de negen wegblijven voor hun eigen veiligheid. President Eisenhower stuurde de 101st Airborne Division naar Little Rock om de negen studenten te beschermen. Elke student had zijn eigen bewaker.
De studenten kwamen wel in Central High en werden enigszins beschermd, maar ze waren het onderwerp van vervolging. Studenten spuugden tegen ze, sloegen hen en schreeuwden beledigingen. Blanke moeders trokken hun kinderen van school en zelfs zwarten vertelden de negen om op te geven. Waarom bleven ze in zulke vijandige situaties? Ernest Green zegt: "Wij kinderen deden het vooral omdat we niet wisten wat beter was, maar onze ouders waren bereid hun loopbaan en hun huizen op het spel te zetten."
Een van de meisjes, Minniejean Brown, werd geschorst omdat ze een kom chili op het hoofd van een van haar vervolgers had gedumpt en het schooljaar niet had afgerond. De andere 8 hebben het jaar afgesloten. Ernest Green studeerde dat jaar af. Hij was de eerste zwarte die ooit afstudeerde aan Central High.
Dat was niet het einde van de vijandigheid rond de negen. Faubus wilde zijn scholen niet integreren. De Little Rock School Board kreeg een rechterlijk bevel dat de integratie vertraagde tot 1961. De uitspraak werd echter vernietigd door het Amerikaanse Circuit Court of Appeals en de integratie werd bevestigd door het Supreme Court in 1958. Faubus negeerde de uitspraak en gebruikte zijn macht om Little af te sluiten Rock's openbare scholen. Tijdens de shutdown bezochten witte studenten privé-scholen in het gebied, maar zwarte studenten hadden geen andere keus dan te wachten.
Drie van de Little Rock Negen studenten zijn verhuisd. De overige vijf volgden correspondentiecursussen van de University of Arkansas. Toen de acties van Faubus ongrondwettig werden verklaard en de scholen heropend in 1959, werden slechts twee zwarte studenten toegewezen aan Central, Jefferson Thompson en Carlotta Walls. Ze studeerden af in 1959.
Deze 9 studenten maakten, hoewel ze het toen nog niet wisten, enorme wendingen in de burgerrechtenbeweging. Ze hebben niet alleen die zwarten laten zien kon vechten voor hun rechten en winnen ze brachten ook het idee van segregatie naar de voorgrond van de hoofden van mensen. Ze lieten de natie zien welke extreme en vreselijke maatregelen sommige blanken zouden nemen om segregatie te beschermen. Ongetwijfeld hebben de gebeurtenissen in Central High veel lunch-sit-ins geïnitieerd en Freedom Rides en geïnspireerde zwarten om de zaak van Civil Rights op te nemen.
Als deze negen kinderen de enorme taak op zich zouden kunnen nemen, zouden ze dat ook kunnen.
We moeten de moed en overtuiging van deze negen studenten eren, omdat zij en mensen zoals zij de manier hebben gevormd waarop we vandaag leven. Het zijn mensen die nu leven en dezelfde idealen en moed delen die bepalend zullen zijn voor de manier waarop we in de toekomst leven. Ja, we zijn ver gekomen van Central High in 1957, maar we hebben nog een lange weg te gaan.
